Αντώνης Τσόκος | Σχεδόν

Μπορώ να περιγράψω το ηλιοβασίλεμα με εμπειρία αξιοζήλευτη χωρίς ο λόγος μου ν’ αποζητά το βλέμμα ερωτευμένου. Μπορώ να μείνω ξύπνιος νύχτες ατελείωτες χωρίς ένα ανοιγόκλεισμα βλεφάρου. Μπορώ να πέσω στο κενό χωρίς να τσαλακώσω το κρανίο μου. Μπορώ νεκρός να περπατώ χωρίς να χάνω τον προσανατολισμό μου. Μπορώ να βρω την άκρη του λαβύρινθου […]

Αντώνης Τσόκος | Από το κοντινό χθες στο μακρινό σήμερα

Πέθανε είπαν, χάριν αστεϊσμού. Μα εκείνη είχε πεθάνει στ’ αλήθεια. Το λουλούδι στο παμπάλαιο στήθος της είχε μαραθεί. Οι αράχνες ξέπλεκαν τους ιστούς από τα βλέφαρά της. Το βλέμμα της είχε σαπίσει από την υγρασία. Οι σκάλες στα μαλλιά της είχαν διαλυθεί. Το στόμα της φωλιά δαιμονισμένων πτηνών. Εξορκισμένων με ξηρό κρασί και φασκόμηλο και […]