Μπήκε στο σπίτι, δεν άναψε κανένα φως. Τις σκέψεις του άφησε μόνο να τον πλημμυρίσουν, σκέψεις λαθεμένες, τιποτένιες. Στάθηκε πίσω από το παράθυρο, κάτω η πόλη ανάσαινε, σαν βαρύ και ταπεινό θυμίαμα. Σταμάτησε εκεί, σε εκείνο ακριβώς το σημείο και περίμενε τις τρομερές σκέψεις που κάθε νύχτα θολώνουν το νου του. Στο τραπέζι το μισοτελειωμένο […]
Αλέξανδρος Αδαμόπουλος | Εκείνος
-Δεν… Τον αγκάλιαζα γερμένος πάνω του και τον χάιδευα σεργιανώντας τα δάχτυλα πάνω στον ώμο και στο σβέρκο του. Δεν σταμάτησα το χάδι για ν’ αρχίσει κι αυτός να μου λέει τα δικά του. -Τι δεν; -Χθες· από χθες το πρωί δεν μπορώ να βγω έξω -Εντάξει· βρέχει, κάνει κρύο -Είναι πολλές μέρες έτσι -Το […]
Νίκος Ι. Τζώρτζης | Τρία ποιήματα
I Το ιδεώδες ύψος: στο κιονόκρανο. II ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΑΚΟΝ Τι περιπέτειες κι οι δικές σου! Τι τρικυμίες! Τα κύματα βουνά πρώτα στον καφέ σου και μετά στο ουίσκι, όπως τα ανακάτευες. III Σκόνη, και κάθεται παντού, κάθε μέρα· όσα απ’ τα λόγια μας δεν εισακούονται. Ο Νίκος Ι. Τζώρτζης κατάγεται από την […]
Μάγια Μήνα | Δύο ποιήματα
Απερισκεψία Τόσο άμυαλη, τόσο απερίσκεπτη σκόρπιζα το φρέσκο δάκρυ μου σε ανώφελες παιδικές τραγωδίες. Ήταν η ανυπόμονη λαχτάρα μου, η ασυγκράτητη προσδοκία μου να τρέξει ο χρόνος να με συναντήσει. Τώρα αναζητώ αυτό το ένα που έχασα για να με βρει το τρία, μπροστά σε δεκαετίες που όλα αλλάξαν τόσο γρήγορα. Σα μία καλοκαιρινή νύχτα […]
Γρηγόρης Σακαλής | Δυνατότητες για το μέλλον
Ποιός μπορεί να μας περιγράψει με σιγουριά την πραγματικότητα οι υλιστές ή οι ιδεαλιστές; Μέσα στον υλισμό υπάρχει και το πνεύμα μέσα στον ιδεαλισμό υπάρχει και η ύλη δεν ξέρω ποιός έχει δίκιο ίσως να υπάρχει και μια τρίτη λύση που αγνοούμε το ανθρώπινο μυαλό έχει πολύ δρόμο ακόμη και άπειρες δυνατότητες που δεν φανταζόμαστε […]
Αλεξάνδρα Ελευθερίου | Η Φωτογραφία της Ανέχειας
Την κατατρύχει το κακό, που ανάβει τα φώτα στα δωμάτια του νου της ηλεκτροφόρα πλέγματα. Αυτό που φλογίζει τις κόρες των ματιών, βάφει ματαίως κόκκινο το ασπράδι και κάνει τις ζάρες σκληρές – ανυποχώρητες, πυρώνοντας τις κλειδαριές στους ναούς. Ενόσω μεγάλωνε μαζεύοντας τακτοποιούσε όλους τους θησαυρούς σ’ ένα κουτί, να το κλωσάει ως δράκαινα η […]
Μηνάς Ιωάννης | Δύο ποιήματα
Διαδρομή Εδώ ας σταθώ Στον γερασμένο τούτο κορμό της ελιάς Κι ως κλοπιμαίο του ήλιου να λένε οι νύχτες μου πως πέρασα από δω είδα απαρνήθηκα Αποχώρησα The few people Γείραμε στο πληγωμένο φτερό του κύκνου κι αποδιώξαμε ό,τι θύμιζε την ιστορία και τα πάθη του Ανθρώπου Σε μια στιγμή παραφροσύνης πήραμε τη μεγάλη […]
Απόστολος Θηβαίος | Σαν τον Μπερνίνι*
Διήγημα ανεκπλήρωτο Είχε το εργαστήρι του κάπου εδώ κοντά. Λένε για αυτόν οι γλώσσες πως στα φόρτε του, κορίτσια όλων των ηλικιών συνωστίζονταν στη σειρά μόνο και μόνο για να βρεθούν κοντά του. Κάθε απόγευμα ο Ζαν έβλεπε τα υποψήφια μοντέλα που δεν είχαν τίποτε άλλο στο νου τους από το να τον ξελογιάσουν. Είχαν […]
Άγγελος Ερατεινός | Αλλιώς τα χρώματα
Βλέπουν αλλιώς τα χρώματα μάτια ερωτευμένα μέθη το πυροκόκκινο φωτιά βάζει στο αίμα κυπαρισσιού το πράσινο θαυμαστικό στο βλέμμα Πνίγει το μπλε στο πέλαγο μ’ ορίζοντα το γκρίζο πληγή το μαύρο μήνυμα σ’ ασβεστωμένο τοίχο μιλούν αλλιώς τα χρώματα σε μάτια δακρυσμένα Ο Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει εκδώσει τις ποιητικές […]
Γεωργία Κοκκινογένη | Ιστορίες του Φεγγαριού
Η Γεωργία Κοκκινογένη με τις «Ιστορίες του Φεγγαριού» εντάσσεται στη χορεία εκείνων των λογοτεχνών που ασχολήθηκαν με τα «Φύλα στη Λογοτεχνία», με τις σχέσεις δηλαδή των δύο φύλων και με τη θέση της γυναίκας μέσα στο παραδοσιακό και πατριαρχικό κοινωνικό πλαίσιο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο η γυναίκα είναι δέσμια των παραδοσιακών κοινωνικών ρόλων, των […]