[… Και κροτάλων πάταγος…], καθώς οι εραστές παρασέρνονται από αδόκιμες ιστορίες. Όλα προσχηματικά θα μου πείτε, αφού η ποίηση φύεται εκ του φυσικού, εκεί έξω. Είναι το δάκρυ το αναιδές που λέει αλλιώς τα πράγματα της ζωής μας. Τι να σου κάνουν και οι ποιητές, οι εραστές τι να σου κάνουν, που ξεμακραίνουν πάντα αργά […]
blues alley
Απόστολος Θηβαίος | Ποτέ δεν σε ξέχασα Ελπήνωρ
αφήγημα Το γνώριζε πως απόψε θα πέθαινε. Γνώριζε καλά πως εκείνο το βράδυ που ερχόταν καλοκαιριάτικο, με τις φασαρίες και τους θορύβους του θα είχε μια αποφασιστική σημασία για τη ζωή του. Κοίταξε από το ορθάνοιχτο παράθυρο, λίγη θάλασσα και τα αδύναμα φώτα του λιμανιού, οι παιδικές φωνές. Στην αντίθετη κατεύθυνση η νύχτα που κατεβαίνει […]
Απόστολος Θηβαίος | Λίσσομαι σε
[…Καμιά φορά πεισμώνω με τις ιστορίες και ξεχνώ τι ακριβώς θα ήθελα να πω. Μερικές φορές σπρωγμένος από το κύμα γέρνω σαν το καραβάκι που δεν θέλει άλλο τη βροχή. Σαν και εμένα και εκείνο, άλλο δεν την θέλει τούτη την πραγματικότητα, την άσχημη. Και ίσια από του κόσμου γλιστρά τις συντεταγμένες με την λευτεριά […]
Απόστολος Θηβαίος | Σε στυλ κυρίου Κουρμπέ ή Ο εύστοχος, κύριος Ρενουάρ
αφήγημα Τι όνειρο παράξενο ήταν εκείνο. Θα φταίει ο Ρενουάρ, ο ζωγράφος ντε, που δήλωνε εκατό και βάλε χρόνια πίσω – πώς αθροίζονται έτσι οι δεκαετίες, πες μου πώς -, πως αρκεί να το θελήσει η φύση και όλες οι τάξεις μεμιάς ανατρέπονται. Το πράγμα έχει λοιπόν ως εξής. Απόγευμα και σε στυλ Κουρμπέ, πάει […]
Απόστολος Θηβαίος | Μαλβίνα
«Στην Απόλλωνος για σούσι». Με τα μαύρα της γυαλιά και το αγορίστικο χτένισμα. Με το μαύρο της παλτό και με τα μαύρα της δάκρυα. Για τον Γ.Χ. , τον Γιώργο της που λογάριαζε από πάντα τον έρωτα μια πράξη βίας. Τον Χειμωνά, μετέωρο τότε και τώρα ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, μια λεπτομέρεια στον […]
Απόστολος Θηβαίος | Πρόχειρο διαγώνισμα ή αλλιώς το στόχαστρο
1). Σκαρώστε μια ιστορία που θα περιέχει τις λέξεις: Αντόνιο, άστρα, σιδεροτροχιές, Μπέρνι, καρότσι ή οποιαδήποτε άλλη θελήσετε. Κανείς δεν θα πρέπει να υπολογίζει την άσκηση για χαμένη. Το λοιπόν. Ξύπνησα σε μια άλλη απομακρυσμένη χώρα. Δεν ήξερα πού βρισκόμουν, μόνο θυμόμουν σκόρπιες σκηνές από την ατέλειωτη πορεία μου. Η διαδρομή ήταν απαίσια, θυμάμαι πως […]
Απόστολος Θηβαίος | el caballito rojo
Μια ιστορία που ντύνεται τις νύχτες ποίημα και όλο προχωρεί ίσια ως την άμοιρη καρδιά μας […Το κόκκινο αλογάκι τ’αφήσανε πριν μέρες στα σκουπίδια. Το βολέψανε ανάμεσα στα πράγματα της ζωής που δεν χρειάζεται πια κανείς. Και ξεχώριζε με την κόκκινη σέλα του και με τα χαλινάρια του τα καφετιά που ήταν κάτι πολυκαιρισμένα, […]
Απόστολος Θηβαίος | Ο Δον και οι άλλοι
μια ιστορία με φόντο τα μικρά βιβλιοπωλεία Έστριψε από τη γωνιά του δρόμου. Για μια στιγμή έχασε την ισορροπία του και βρέθηκε μεμιάς στο πλακόστρωτο. Σηκώθηκε αμέσως, πίσω του οι φωνές δυνάμωναν επικίνδυνα. Αν έχανε λίγο χρόνο ακόμη, όλα θα τέλειωναν. Θα τον έπιαναν και ξανά θα πλήρωνε ακριβά και μόνο το γεγονός πως υπάρχει. […]
Απόστολος Θηβαίος | Με την παλιά ισοτιμία
Διήγημα της μιας δραχμής Απ έδώ παρακαλώ, οι έχοντες μια κάποια επιφάνεια, απ’εδώ παρακαλώ. Εμπρός πήγαινε ο άγγελος κουτσαίνοντας με μια σκοροφαγωμένη φτερούγα. Από την καλοσύνη. Οι άλλοι τον πήρανε στο κατόπιν, κάπως σκεπτικοί και διστακτικοί. Πλάι τους ποταμάκια και όμορφα, ξύλινα σπιτάκια με μαρμάρινα περίπτερα και έναν γαλάζιο, – σκέτη μονοχρωμία – ουρανό. Θα […]
Απόστολος Θηβαίος | Διανυκτερεύει
Και αξίζει να κάνεις όλο τον δρόμο, αξίζει να χαθείς, να κλάψεις από τρυφερότητα και ευγνωμοσύνη Μια ιστορία για την ποίηση, ένα νοσοκομείο για ποιητές που δοκιμάστηκαν, και ακόμη το κάνουν. Να βρουν λέει το στίχο, τον κατάλληλο, να συμπληρώσουν λέει ένα από τα μισοτελειωμένα σχεδιάσματα ενός μεγάλου που αισθάνθηκε το τραύμα αυτού του κόσμου. […]