“Τα σύνεργα της πλοιαρχίας, ήτοι η άλλη όχθη του Ανδρέα Εμπειρίκου” με πρόλογο του Λεωνίδα Εμπειρίκου από τον Δημήτρη Καλοκύρη και τις εκδόσεις Άγρα Μια χαραγματιά απροσδιόριστης μουσικής. Και ευθύς φωτίζεται σε όλες τις διαστάσεις του ο μέγιστος τελετάρχης του υπερφυσικού και του αχανούς, Ανδρέας Εμπειρίκος. Ο κόσμος των στροφάλων σείεται και ο ερωτικότερος […]
blues alley
Απόστολος Θηβαίος | Οι έγκλειστοι ή τ’ όνειρο του Τζιάκομο
Είναι αμφίβολα τα κατορθώματα αυτού του τύπου, πάντως ήξερε που λέμε την τέχνη, ρε τι ‘ναι τούτος εδώ και άλλα τέτοια, έδιναν και έπαιρναν. Ο σχολιασμός ανήκει στους τροφίμους του σωφρονιστικού καταστήματος. Μια χούφτα άνθρωποι όλοι και όλοι, καταδικασμένοι για απάτες και μικροκλοπές. Θα έμεναν μερικούς μήνες στο ίδρυμα και έπειτα θα ξεχύνονταν και πάλι […]
Απόστολος Θηβαίος | Με τον τρόπο της Μάτσης
[πίσω από το κόκκινο μπερντεδάκι, ο κόσμος προσμένει βουτηγμένος στην πορφύρα. Πες μου, άραγε τι χρώμα να ‘χει ο κόσμος πίσω από τα μάτια της Μάτσης;] Κάποιος προσμένει εκεί έξω το καλοκαίρι. Ελπίζει πως θα’ρθεί, με κάθε βεβαιότητα θα ‘ρθεί. Θα φορά τις ξαφνικές του ζέστες, στον κόρφο των ανθρώπων θα λέει το μυστικό […]
Απόστολος Θηβαίος | Λάμψεις ψαριών
[..λάμψεις ψαριών και πίσω μια σειρά ροδακινιές. Και εμείς στα υπερώα της θαλάσσης, λέει, λυτρωτικά περνώντας τις μέρες και τις νύχτες μας μες στις φωτογραφίες…] ι. Το πολύ καλοκαίρι ήταν τόσο πολύ το καλοκαίρι. Σαν από ζωγραφιές, το λιγότερο άνθρωποι όλοι τριγύρω και το περισσότερο θεοί, φιγούρες της τέχνης να κλώθουν, λέει τη μοίρα […]
Απόστολος Θηβαίος | Βαβυλώνα
Ο Τζακ, η Μαλβίνα και οι άλλοι Jack Ο δρόμος ξέρει, λένε οι σοφοί αυτού εδώ του κόσμου. Για αυτούς δεν αλλάζουν εύκολα τα πράγματα. Για αυτούς η οδός Μπιτς διαθέτει τη δική της γλώσσα, τη δική της θέληση, τα ανώνυμα πλήθη της, τα πρωινά που καίγονται στον ήλιο και κάτι νύχτες, σχεδόν μεσογειακές. Τι […]
Απόστολος Θηβαίος | Το Φρέαρ του Μεσολογγίου
η προσευχή της άνοιξης σαν μπαίνει πρώτη φορά στο Μεσολόγγι Ο Μάρτης ανήκει για πάντα στο Μεσολόγγι. Επειδή, τέτοια άνοιξη δεν αντάμωσε αυτός εδώ ο τόπος. Μιλούν για εκείνη τα θεωρήματα της ψυχής μας, τα συλλογικά. Οι φυλλάδες και τα συγγράμματα για την αξία των ιδεών, θα δανειστούν λίγη από τη δόξα του καιρού. Και […]
Απόστολος Θηβαίος | Τζάκι, Χόλι, Κόντι
Κορίτσια φεγγάρια που τρεκλίζουν Περπάτησε ως την βορεινή γωνιά. Τα τακούνια της, φθαρμένο λεοπάρ, βουλιάξανε στις λάσπες. Μα η Χόλι δεν το ‘βαλε κάτω, ψιθύρισε για τη φιλενάδα μου και μια, δυο, έφθασε εμπρός στο φρεσκοκτισμένο μνήμα. Στην αρχή σαν να δίστασε μα έπειτα ακούμπησε το ολομόναχο τριαντάφυλλο και στάθηκε μια στιγμή. Κάθισε στο πεζούλι […]
Απόστολος Θηβαίος | Tito et Mirsini
μυρωδιά πετρελαίου, και μικρό, πορτοκαλί φεγγάρι Δύσκολα μπορούσες να θυμηθείς μια νύχτα περισσότερο παγωμένη από τούτη εδώ. Μα ο Πέντζι δεν έκανε πίσω και δεν έλεγε να ακυρώσει την υπόσχεσή του. Αυτό λοιπόν πήγαινε πολύ, μπορεί να είναι η μυρωδιά της φτώχειας και του πετρελαίου, αλλά ειδικά ο Πέντζι διαθέτει μια αυθεντική καρδιά και […]
Απόστολος Θηβαίος | Εγώ κοιτούσα
Μια ιστορία που δεν τα κατάφερε “Τριγύρω έπεφτε μια θανάσιμη σιωπή”. Μα πέρα από τούτη τη φράση που περίμενε μονάχη της πάνω στο λευκό χαρτί, δεν υπήρχε τίποτε περισσότερο. Θαρρείς πως μόλις ακούγονταν αυτές ακριβώς οι λέξεις, ο νους του σκορπούσε και η ιστορία που ‘χε σκοπό να σκαρώσει πήγαινε περίπατο. Στην αρχή έριξε όλο […]
Απόστολος Θηβαίος | Αγνοούμενη Νήσος
[…Το αγόρι του χαμογέλασε ευγενικά. Εργαζόταν στο περίπτερο, το ‘χε ξαναδεί μα δίχως να υποψιαστεί πως ήταν καβαφικά τα μάτια του, πάει να πει σαπφείρινα, ναι, σαπφείρινα…] Στάθηκε εμπρός από το μοναδικό, ανοιχτό περίπτερο. Οι φυλλάδες, τυπωμένες μερικές μέρες πίσω, περιέγραφαν γλαφυρά την επικαιρότητα. “Το ηφαίστειο βρυχάται”, “ώρα μηδέν για τη νήσο”, “η φύση […]