blues alley

Οι λεπτομέρειες πριν το έργο   Θεωρείο κατάμεστου θεάτρου. Η μητέρα, η βαρόνη, ο πατέρας και η έφηβη κόρη. Κάθονται στις θέσεις τους όπως αρμόζει και ανασηκώνονται μόνο σαν κάνει ο βασιλέας πως πάει για νερού του ή κάτι παρεμφερές. Μα ο βασιλέας δεν σηκώνεται καθόλου, το μεθύσι του τον έχει καταβάλλει, οπότε δεν χρειάζεται […]

Μια ιστορία σε γαλάζιο φόντο, νυχτερινό Παράξενο πράγμα οι νύχτες. Μπορείς να διακρίνεις όσα κρύβει το φως της μέρας, τις μορφές που μισές και πληγωμένες περνούν από ηλικία σε ηλικία. Κάτω από τους καινούριους ήλιους δεν μπορεί κανείς να φανταστεί όλη εκείνη τη σκουριά πάνω στις σιδερένιες ψυχές. Μα είναι τόση η ερημιά και όποιος […]

Μια ιστορία είναι ότι απομένει από το φευγιό του κυρίου Άνταμ. Πολλές φορές, αν όχι πάντα, μια ιστορία είναι όλο και όλο ό,τι απομένει στο τέλος της εβδομάδας Μεγαλώσαμε μαζί. Εγώ και η μοναξιά μου, γερνάμε μαζί. Εκείνη είναι το πιστό μου κατοικίδιο, παίζει ανάμεσα στα πόδια μου και μπερδεύεται, μεγαλώνει και γερνά μα δεν […]

[…για να μην αναρωτιέστε, χθες το βράδυ ήρθε ο Ρεμπό στο γαλάζιο μου στενό. Τον είχε κάψει ο ήλιος και μου χαμογελούσε. Με παρακάλεσε τίποτε να μην πούμε για τα ποιήματα. Έπειτα μεθύσαμε, ήπιαμε όλη την υγρασία της νύχτας και χαθήκαμε. Ετούτη η ιστορία αναστυλώνει όλα όσα μου αποκάλυψε εκείνο το παιδί μες στο γαλάζιο […]

Σαν να φύσηξε ξαφνικά και εκείνο το εξώφυλλο μες στους τόνους του καφέ, σαν να πήρε μια ανάσα, εκεί πάνω στο ράφι του, καλά βαλμένο, σχεδόν για πάντα. Κάποιος έτρεξε, αναζήτησε την πηγή που σάρωνε τώρα τις αποδείξεις και τα διαφημιστικά από το γκισέ του ταμείου, μια πόρτα χτύπησε δυνατά, αυτός ο κάποιος που σας […]

Έργο με δυο σύντομες πράξεις και μια μυστικά ερωτευμένη κυρία κρεμασμένη από τα διαρκή έκτακτα δελτία που αδίκως χαρακτηρίζονται έτσι αφού η υπόθεση έχει προβλεφθεί εδώ και μέρες [Σκηνικό κρεβατοκάμαρας με παλιά, φθαρμένα έπιπλα και παντού εκείνα τα πτι σεμαίν, σήμα κατατεθέν μιας ιστορίας λίγο πολύ χιλιοειπωμένης. Μα δεν είναι της παρούσης. Τέτοια είναι μόνο […]

Σάντσο Τώρα πια νυχτώνει τόσο νωρίς. Οι σκιές πνίγονται, τα φώτα ανάβουν πίσω από την ομίχλη, κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς την όψη των πραγμάτων. Οι γραμμές τους σβήνουν, το σχέδιο μπερδεύεται, πέφτουν τριγύρω τα κομμάτια του, τα χρώματα όλα πεθαίνουν. Ω, Θεέ μου, τι νύχτες τρομερές εκείνες του φθινοπώρου, με την ευκαιρία της ισημερίας για […]

Μπήκε στο σπίτι, δεν άναψε κανένα φως. Τις σκέψεις του άφησε μόνο να τον πλημμυρίσουν, σκέψεις λαθεμένες, τιποτένιες. Στάθηκε πίσω από το παράθυρο, κάτω η πόλη ανάσαινε, σαν βαρύ και ταπεινό θυμίαμα. Σταμάτησε εκεί, σε εκείνο ακριβώς το σημείο και περίμενε τις τρομερές σκέψεις που κάθε νύχτα θολώνουν το νου του. Στο τραπέζι το μισοτελειωμένο […]

Διήγημα ανεκπλήρωτο Είχε το εργαστήρι του κάπου εδώ κοντά. Λένε για αυτόν οι γλώσσες πως στα φόρτε του, κορίτσια όλων των ηλικιών συνωστίζονταν στη σειρά μόνο και μόνο για να βρεθούν κοντά του. Κάθε απόγευμα ο Ζαν έβλεπε τα υποψήφια μοντέλα που δεν είχαν τίποτε άλλο στο νου τους από το να τον ξελογιάσουν. Είχαν […]

Κανείς δεν ρωτά τους ανθρώπους που παίρνουν ετούτο εδώ τον δρόμο. Όλοι ξέρουν για πού τραβάνε. Όλοι τους συμπονούν και δεν υπάρχει κανείς που να διαβαίνει από εδώ επειδή του κάνει το κέφι του ή θέλει απλά να γαληνέψει. Οι σκιές το χάραμα και αργότερα, προτού πνιγεί πίσω από την Σαλαμίνα άλλο ένα απόγευμα , […]