Το Συνδικάτο του Ονείρου / Για τη Φαίη Μνήμη Dave Greenfield Whatever happened to / All of the heroes? / All the Shakespearoes? Où sont les gracieux gallants / Que je suivoie au temps jadis,/ Si bien chantants, si bien parlants, / Si plaisants en faits et en dits ? Πού να ᾽ναι αυτοί […]
Ταξίδι στο σπίτι
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ημερολόγιο Εγκλεισμού #39
Φρόνιμα & Φρόνημα “… desires, some distant hard-earned day, to write something that stabs you in the heart. That pierces you, makes you think you’re going to die. Maybe it’s called metalife. Or metafiction. Or realism. Or gfhrytytu. He doesn’t know. He wonders who the hell really cares.” Θραύσματα η ζωή μας μες στην […]
Αντρέας Μαντάς | Τεσσαρακοστή μέρα
4 Μαΐου Μέρα Τεσσαρακοστή Και ήρθε η στιγμή που ο στίχος του Καμπά γίνεται καμπύλη. Σαν τα ραβδιά που κρατούν οι χωρικοί, οι ζητιάνοι, οι ταξιδιώτες, οι παιδαγωγοί. Αδύναμοι και τσακισμένοι βγήκαμε στους δρόμους Κι απ’ αρχή γυρεύουμε το λυτρωμό. Ο Άλεξ κλείνει τα μάτια και λέει : αναγκαστικός χρόνος | με τον εαυτό μου […]
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ημερολόγιο Εγκλεισμού #38
Μια Προσευχή για την Επόμενη Φάση Αξιωθήκαμε, και είθε να συνεχίσουμε να αξιωνόμαστε, το να έχουμε, όπως έλεγε κι ο Κοσμοναύτης του Έσω Διαστήματος, ο Alexander Trocchi, γενναίες γυναίκες και όμορφους φίλους, ώστε, κάτω από τους κανονιοβολισμούς και τα πυρά του χρόνου, σε συνθήκες ολοένα και πιο ζοφερές και σε καιρούς αναγκεμένους και χαλεπούς, […]
Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή ένατη μέρα
3 Μαΐου Μέρα Τριακοστή Ένατη Πρέπει, λοιπόν, να ξαναγίνει το ξεκίνημα απ’ το μηδέν; Να αποδείξουμε πώς η ανθρωπότητα υπάρχει, όπως ο Διογένης αποδείκνυε την κίνηση περπατώντας. Ότι συμβαίνει γύρω μας, ακόμα και τα πιο κοινά πράγματα που συναντά κανείς στον δρόμο, έχει κάποιο νόημα, μια σημασία κοινωνική και ανθρωπιστική. Και ως τέτοιο μπορεί να […]
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ημερολόγιο Εγκλεισμού #37
Προσωπικά Δεδομένα Το ύψος τους είναι ένα εβδομήντα πέντε, μέσος όρος (αν και ποτέ δεν ήσαν υπέρ του μέσου όρου — λάτρευαν τα άκρα, τόσο στις ιδέες και τις θεωρίες, όσο και στα σώματα των Κερασένιων Κοριτσιών τους) Το βάρος τους είναι σχεδόν μηδαμινό, ίπτανται κατά βούληση, ίπτανται προς το βουνό, προς το Άλαμουτ, […]
Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή όγδοη μέρα
2 Μαΐου Μέρα Τριακοστή Όγδοη Μένω στο σπίτι της οδού Ιθάκης. Μήπως είναι το σπίτι απέναντι μου; Το σπίτι της οδού Θεοτοκοπούλου; Συμβαίνει τώρα! Στο ζαχαροπλαστείο απέναντι, βλέπω πέντε παιδιά που κρατούν μεγάλες πράσινες καραμέλες, καρφωμένες σε καλαμάκια, και τις γλείφουν. Οι καραμέλες, είναι μεγαλύτερες από τα κεφάλια τους, και φέγγουν σαν να έχει ανάψει […]
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ημερολόγιο Εγκλεισμού #36
Πρωτομαγιά 2020 / Διάγγελμα Νέα Ονοματοθεσία Οδών, Λεωφόρων, Πλατειών Αλλάζουν άρδην οι καταστάσεις, αλλάζουν τα στέκια και οι συνήθειες, ίδια παρέμεναν ελάχιστα πράγματα —κάποιες ευφρόσυνες αφροσύνες, κάποιες έμμονες εμμονές, κάποιες προσηνείς προσηλώσεις—, και οι Αφοπλιστές, οι Μαντάς & Μπαμπασάκης, συνεπικουρούμενοι από τους Νέους Διαλεκτικούς της Faye Fireball, και τους Ηλεκτρολεττριστές του Βασίλη Κοσμόπουλου, συνάχθηκαν […]
Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή έβδομη μέρα
1 Μαΐου Μέρα Τριακοστή Έβδομη There’s a fog upon L.A. And my friends have lost their way We’ll be over soon they said Now they’ ve lost themselves instead Blue Jay Way, The Beatles Έχω ένα φίλο, ο οποίος είναι η μετενσάρκωση του Wolfram Von Eschenbach. Λεηλατείται από μεγάλη αγάπη, όταν δίνεται στην ποίηση, και […]
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ημερολόγιο Εγκλεισμού #35
Τελευταία Μέρα του Απρίλη Έσκαψε πολύ τις ψυχές μας αυτός ο μήνας./ Πρόσωπα σαν την βροχή./ Η Shirley Knight, μας είπε να έχουμε ανοιχτά τ’ αυτιά μας, όταν τελειώσει αυτή η βροχή./ Ο καιρός ζητάει πιο πολλά, περισσότερα, τα οποία δεν ξέρει να τα ονομάσει./ Οι γυναίκες ονειρεύονται φωτιές στους δρόμους, με τα λευκά ραβδιά […]