Ποίηση

Η πόλη με οβελίες αλλού γιορτάζει. Σταθμός Πελοποννήσου κι απομεσήμερο του Πάσχα σε παγκάκι μόνον εσύ κι εγώ καθόμαστε, μητέρα. Είμαστε γέροι πια κι οι δυο κι εγώ αφού γράφω ποιήματα πιο γέρος. Αλλά πού πήγανε τόσοι δικοί μας; Μέσα σε μια βδομάδα δεν απόμεινε κανείς. Ήταν Μεγάλη βέβαια γεμάτη πάθη, προδοσίες, σταυρώσεις- θέλουν πολύ […]

Τα μάτια υπάρχουν μόνο ως τοπίο. Η όραση ως κατάληξη, εκδίκηση που εκπνέει στο βλέμμα. Καμία Παναγία δεν αντέχει το θέαμα του σταυρωμένου γιου της. Κανένας Ιωσήφ δεν ονειρεύεται αναστάσεις. Ο Χριστός κλοτσάει την πέτρα πάνω από τις κιμωλίες. Στο κουτσό το ένα πόδι παριστάνει το παρόν το άλλο τη θυσία.   Αντώνης Τσόκος – […]

Έφτασε επιτέλους η μεγάλη Γιορτή πολλοί την περιμένουν πως και πως άλλοι σκέφτονται πώς θα σουβλίσουν το αρνί στην εξοχή μα φέτος απαγορεύεται μεγάλο πλήγμα για την υπέρτατη απόλαυση το φαγητό και το πιοτό παιδιά μεγαλώνουν μέσα στη λάσπη και την αρρώστια μα τι μας νοιάζει δεν είναι δικά μας μια τεράστια υποκρισία σκεπάζει σαν […]

Μέρα τρίτη. Αντί για κελαϊδίσματα, αεροπλανικές βουές ανατριχιάζουν τον τόπο. Στο μπαλκόνι μυρίζει γιασεμί κι αστρόσκονη. Γεμίζουν το ποτήρι λησμονιά Και μεθούν. Μέρα τρίτη. Καθάριοι ουρανοί, τα νέφη δεν φανερώνουν τη μαυρίλα τους. Χαμηλά πετούν οι μηχανές, χαμηλά σκορπούν τα λιθάρια τους. Οι γείτονες απογειτονοποιούνται, οι άνθρωποι απανθρωπίζονται Τα όντα μηδενίζονται και επιστρέφουν στο βασικό […]

Ατενίζουμε το θαμπό φως, τον άγνωστο βυθό, τα λουλούδια στο βάζο μαραμένα να ικετεύουν για λίγο νερό. Ασθμαίνοντας ταξιδεύουμε μέσα στις νύχτες, ο φόβος αποξένωσε τις ανάσες, το χαμόγελο στα μάτια μας. Μεσουρανούν τα συναισθήματα σπίθες στης ψυχής τα άδυτα. Αυτοσχεδιασμοί στον έρωτα, μια στάλα θηλυκότητας αρκεί για να χωρέσει τα αδιέξοδα χρόνων.   Ο […]

Κοιτάς το σύννεφο αφηρημένος μήπως και σπάσει η ανία του γραφείου, στο δρόμο τους περαστικούς παρατηρείς. Δε μπορεί, κάποια στιγμή η ώρα θα περάσει… Κάποιες φορές το μάτι ξεκουράζεται πάνω σε κοντές φούστες κοριτσιών. Κι όταν περάσει η ώρα, όταν θα έρθει η πολυπόθητη στιγμή, που σπίτι σου θα φτάσεις, πιότερο από χτες, θα νιώσεις […]

[Το παρελθόν σου χάρτης γεωφυσικός] Το παρελθόν είναι μπροστά σου σαν χάρτης γεωφυσικός. Και βλέπεις τα ποτάμια σου και τα βουνά σου . Βλέπεις τις λίμνες σου , τους κάμπους και τους λόφους σου. Βλέπεις κοιλάδες , δρόμους , μονοπάτια. Βλέπεις τα δάση και τα ρέματα. Τα τοπωνύμια που σημαδέψαν’  την ζωή σου. Βουνοπλαγιές, λοφοπλαγιές […]

Αυτό που ψάχνεις Δεν περιγράφεται Ούτε απεικονίζεται Κλείσε τα μάτια Σβήσε τις σκέψεις Συγκεντρώσου στην ανάσα Μόνο όταν σιγήσει ο νους Και κοιτάξεις προς τα ένδον Θα σου αποκαλυφθεί Η γυμνή αλήθεια Η μήτρα της αβύσσου Η αρμονία μες στο χάος Το άκτιστο Αγέννητο Αθάνατο Φως   Ο εικαστικός-ποιητής Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης γεννήθηκε στη Θεσ/νίκη στις […]

Κάποιοι από μας καβαλάνε μέσα τους μια φυλακή, κάποιοι μια εξορία και κάποιοι μια πληγωμένη άνοιξη. Αλλά υπάρχουν και οι άλλοι, εκείνοι οι τυχεροί του κόσμου. Που είναι φτιαγμένο από ελευθερία όλο τους το είναι, που δεν τους  αφορούν οι εξορίες και η άνοιξη της ψυχής τους είναι υγιής, μοσχοβολάει. Να σου μιλήσω για μένα; […]

[Πτήση Air France 447] Κάφτρα τσιγάρου που εκτελεί βολή με μέγιστο βεληνεκές η πτήση Air France 447 απογειώθηκε στις 22:03 UTC από το Ρίο ντε Τζανέιρο προς Παρίσι και πνίγηκε στις 02:14 UTC ακριβώς 300 χιλιόμετρα ανατολικά των νήσων Φερνάντο ντε Νορόνια προς την κατεύθυνση Ντακάρ, στη Σενεγάλη σε αχαρτογράφητα νερά του Ατλαντικού Τα τελευταία […]