Μέσα στο τρένο Στο ίδιο πάντα τρένο Που ανταλλάσσει φυγή Και αλληλογραφία με τους άστεγους Παραμονή Χριστουγέννων Του τάδε εκλιπόντος έτους Μοναξιάς εκηβόλου Και Σωτήρος ημών των επιούσιων Ένα κορίτσι Που είναι από παντού Ξανθός θάνατος Κομμένος στις ράγες Σχεδόν ανορθόγραφος φύλακας Του τέως ήχου Μιας αποκηρυγμένης Από τους προφήτες Ζωής Ακόμα εκπνέει Ακόμα θηλάζει […]
Ποίηση
Γρηγόρης Σακαλής | Τυχεροί και άτυχοι
Είναι τυχεροί όσοι ζουν τις φλογερές μέρες και νύχτες του έρωτα μέρες που σε μεταμορφώνουν που σε κάνουν δυνατό και διψάς για κάθε στιγμή της ζωής η αγάπη γεμίζει την καθημερινότητα σου και δίνει νόημα σ΄ό,τι κι αν κάνεις τι κρίμα να ζεις χωρίς να έχεις αγαπήσει δίχως να έχεις γνωρίσει την αγωνία του έρωτα […]
Δημήτρης Καρπέτης | Πάσχω
Μπροστά σ’ενα παράθυρο κλειστό πάσχω. Σεβασμός στη σιωπή που πνίγεται. Εκλιπαρώ έστω και για ένα ματωμένο φιλί ακροβατώντας στις μέρες της κατάντιας. Το μελτέμι γεμίζει την ψυχή, μια μυρουδια αλμύρας κάθησε στη μνήμη. Γυρνώ τα μάτια στα φθαρμένα οράματα. Βαδίζω μέσα στις στιγμές, ντύνω την ψυχή μ’αυτά που ονειρεύτηκα. Οι σταγόνες στα μάτια μου ανακυκλώνουν […]
Τάκης Π. Πιερράκος | Το στρείδι
Αντίθετα με το βρέφος που ορίζεται από τη μαλακή και ζεστή αγκαλιά της μητέρας του, η ψυχουδιά του στρειδιού καλουπώνεται σε ψυχρό περίβλημα σκληρότητας. Ζει λοιπόν ο φερώνυμος οργανισμός -αφύσικα- και πεθαίνει θεωρητικά σε τόπο νοητικά άτοπο από κλείσιμο ερμητικό στον εαυτό του. ΤΑΚΗΣ Π. ΠΙΕΡΡΑΚΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, ΠΟΙΗΤΗΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ «ΠΟΙΗΜΑΤΑ 2003-2023», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, 2024 […]
Νίκος Τσιαμανής, «Άνισα μέτρα», εκδόσεις Ιωλκός, 2024
Τα έμμετρα και άμετρα αισθήματα γεννήθηκαν από ένα αδιέξοδο. Ένα παιδί απ’την επαρχία έρχεται στην Αθήνα με την ενηλικίωση για σπουδές. Γρήγορα βρίσκεται αντιμέτωπος με δυο ασύμβατους κόσμους. Από τη μια, ένας υποκειμενικός κόσμος φαντασιακός και εξειδανικευμένος, γεμάτος επιθυμίες και πόθους. Από την άλλη, η πραγματικότητα μιας μεγαλούπολης και των σχέσεων, με τους δικούς τους […]
Πασχάλης Κατσίκας | 120 μέρες τον χρόνο
Στο σπίτι σου αν με καλέσεις για παράδειγμα, να μου κάνεις το τραπέζι κι έχω αλλού να πάω καλεσμένος Εύκολα μπορώ να σου αρνηθώ Μες στην ευγένεια με μα, μου και λυπάμαι, θα το αποφύγω Όταν δεν έχω όμως κανονίσει ψέματα μες στα μούτρα σου να πω δεν το κατέχω Δεν υποκύπτω στην αγένεια Φέρομαι […]
Δημήτρης Καρπέτης | Οράματα
Τρωτό το πλήρωμα του χρόνου, παρωχημένο τσαλακώνεται μέσα στην άβυσσο. Τα φωτεινά χαμόγελα στοίχειωσαν. Μια νηνεμία εκκωφαντική βεβήλωσε τους αλαλαγμούς του πάθους. Την ώρα των αναστεναγμών συλλέγω τις ταλαντώσεις του σώματος, τα κρυφά σου στολίδια. Στροβιλίζομαι σε μια επιθυμία που καταλύει τις απαγορεύσεις. Η οπτική των επιτρεπτών ορίων αλλοιώνεται, έχω εθιστεί σε οράματα που ίπτανται. […]
Ν.Γ. Λυκομήτρος | Δύο ποιήματα
Αντικατοπτρισμοί Οι μικροαστοί συνωστίζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Σηκώνουν τα βάρη της ματαιοδοξίας και τρέχουν στους διαδρόμους της ρηχότητας, ατενίζοντας τα κατασκευασμένα είδωλα ‒αποφοίτους των διασημότερων ριάλιτι Ακαδημιών‒ σε οθόνες υψηλής ευκρίνειας. Καταναλώνουν εικόνες και προϊόντα με χαμηλά λιπαρά, προσδοκώντας να κερδίσουν μια θέση στο βασίλειο της κενότητας για να ξεγελάσουν τη θλίψη τους, ώσπου […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Το τραπέζι των χρόνων Μόνοι μας μπαίνουμε στο μεγάλο τραπέζι των χρόνων γιατί τα μάτια μας δεν αντέχουν να επαναπατριστούν στα σχήματα του αιώνιου του αδιαπραγμάτευτα ασάλευτου γνεφολογώντας ο καθένας τα δικά του όλοιι αυτοί που έλειπαν κι είχαν ανέλπιστα γυρίσει με κάθε τρόπο το καπνομάγαζο του ονείρου οι επιλαχούσες καταστάσεις της ύπαρξης η αλητόπαιδη […]
Μαρία Γιαννακάκη | Πέντε πινελιές
Ικανοποιημένος όποιος αναρριχήθηκε δίχως τη βοήθεια του καιρού. Ήρθε στον άνεμο κόντρα, διέσωσε τα φύλλα από πτώση και τους θάμνους από πνιγμό. Εκείνος μόνον ξύπνησε κι αποκοιμήθηκε σε ήρεμη αγκαλιά. Ατενίζει αγέρωχος τις σταγόνες, τους κεραυνούς, τις ζωντανές κοιλάδες. Εκείνος είναι ο ηλιοκράτορας. Έτσι η χαρά δεν σχηματίζει όρη και χαράδρες μπροστά του. Ικανοποιημένος όποιος […]