De Nocte Et De Poesi III • δεν είναι πάντα βολικό Να διώχνεις μακριά τις σκέψεις Που με το ασήκωτο βάρος τους Σε τραβούν αργά προς την Κόλαση• ή Τους λογισμούς που χτυπούν τις νύχτες Στα τοιχώματα τού μυαλού Κάνοντας πάταγο• μια πρόχειρη Λύση θα ήταν Να γίνεις γκον από τα ποτά Και τα παρόμοια […]
Ποίηση
Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος | Φαρμακευτικό
άλγη ζεστά ροφήματα καφέδες χάπια σε κοινά ποτήρια παίρνει ο ένας τον άλλον μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα μας χωρίζει σε ηπείρους χερσαίες μοναξιές μ’ ένα πήδημα κανείς δεν γίνεται κατακτητής (δικά σου τα λόγια) η παντιέρα σου κουρέλι άναρθρη είναι ένα φωνήεν ή μάλλον είσαι ολόκληρος ένα φωνήεν σε σκορπίζουν οι άνεμοι σε πλατιές σιωπές […]
Ελίνα Αφεντάκη | Άσφαιρα
Στις προθήκες του κόσμου τα βιβλία μου. Ντάνες οι λέξεις, ζυγίζουν όσο ένα καρβουνάκι αναμμένο στην παλάμη μου. Τίποτ’ απ’ όσα έγραψα δεν κατάφερε να σε βρει κατάστηθα… Η Ελίνα Αφεντάκη με καταβολές από την Τήνο γεννήθηκε στην Αθήνα.Το 1988 κυκλοφόρησε η νουβέλα της ” Σιγά , η θεία Λένα κοιμάται” από τις εκδόσεις […]
Mary Allingham | Αίτηση των Κυριών που ζητούν από τους Κυρίους να επισκευάσουν τους δρόμους τους ̇
Κύριοι της κώμης Μπάλισανον Εσείς που βαδίζετε με μπότες ελάχιστα σας απασχολεί πόσο η βρωμιά και η υγρασία αρρωσταίνει μία Κυρία. Βάλτε καλά μες το μυαλό σας τις ιστορίες των βασάνων μας! Kαι σίγουρα οι καρδιές σας θα συγκλονιστούν αφού σκουπίζουμε τη λάσπη πάνω στο δρόμο που φτάνει μέχρι τον αστράγαλο Η μέρα μπορεί να λάμπει […]
Δημήτρης Καρπέτης | Συνεργοί
Τα ένστικτα ένας πειρασμός αδιάκοπος. Ζούμε μια συνεχής βιαιοπραγία της καθαρότητας του πνεύματος. Πολλές φορές οι μεγάλες αρετές υποφέρουν. Γίναμε συνεργοί στην αθλιότητα αυτού του κόσμου. Λοξοδρομήσαμε, παραμορφώσαμε την αλήθεια. Συναινέσαμε στις εκτελέσεις την αυγή, στην καθημερινή πείνα. Στο καμιόνι της ζωής στοιβάχτηκαν οι μελλοθάνατοι έρμαια φρικτών ψεμάτων. Η αλήθεια δεν χρειάζεται προσπάθεια. Η αλήθεια […]
Άγγελος Ερατεινός | Μαζί
Μαζί σκιές κι αχώριστες δική σου μια δική μου κρατούν του ήλιου διαδρομές τις μέρες ζωγραφίζουν Ο Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: Κινάθισμα (1982) Της Καρδιώτισσας (1988), Το σκοτάδι πίσω (2017) Στίχος με στίχο (2019).
Δημήτρης Καρπέτης | Η αναίρεση του πραγματικού
Οι καρδιές εξουθενωμένες εκλιπαρούν για λίγα ψήγματα ζωής. Οι καθημερινές ανάγκες απαιτούν ν ‘αποκηρύξουμε τους πόθους στα στήθια μας. Η λαβωμένη μου σάρκα σκεπάζεται με αδιέξοδα μικροαστικά. Κατατρώνε τα μέσα μου οι τοξίνες χρόνων. Η αναίρεση του πραγματικού επιτυγχάνεται με την απαλή μελωδία που αναδύει το βλέμμα σου. Οι ηδονές λυμαίνονται την κάθε μου πνοή. […]
Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος | Misachicos
Σκιές από χέρια. Ένα μεγάλο αερόστατο φωτογραφίζει δειλά μιαν ανάσα λυκόφως. * Υπήρχε –λέει- ένα μεγάλο πουλί. Δεν κελαηδούσε. Μόνο προφήτευε καρπούς. Το πουλί κάηκε στο δέντρο. Έγινε μανιτάρι. Και πέθανε. * Κοκκίνιζε από το κακό του και φώναζε πως η ποίηση δεν ορίζεται. Ώσπου, η μαύρη γάτα με το ποντίκι στο στόμα μπήκε μέσα […]
Τώνια Τσαρούχα | Give the word
Αγαπώ τους αργυροπελεκάνους, τους μελισσοφάγους, τους μικροτσικνιάδες τους βουβόκυκνους και τα σπιτοχελίδονα των Πρεσπών. Αγαπώ τα φλαμίνγκο, τις λαγγόνες, τις βαλτόπαπιες, τους νυχτοκόρακες τα σκουφοβουτηχτάρια και τους πετρίτες της Κερκίνης. Αγαπώ τα βραχοκιρκίνεζα, τους σφηκιάριδες, τους χρυσαετούς της λίμνης Πλαστήρα και τα κολιμπρί της γαλάζιας λίμνης γιατί μοιάζουν -πολύ- με ξωτικά του σμαραγδένιου δάσους. Αγαπώ […]
Ηλίας Οικονομόπουλος | Χαλαστές ονείρων
Παραμύθι αδυσώπητο οι τελευταίες νύχτες, κι οι αποδέκτες παρωχημένοι εραστές. Συγχέονται οι μορφές μας. Μοιάζουν να ικετεύουν την ύπουλη προσευχή του καταδότη. Όμως ας τις αφήσουμε να γαληνέψουν γλυκά κι ανέμελα, σαν να ’ρθε πια το πλήρωμα του χρόνου, και να σβήσουν. Ας πεταρίζουν τα βλέφαρα -καλύτερα θα ’ναι- από ψηφίδες αρχαίων ονείρων κι ένα […]