Ποίηση

Μάνα στη θύμηση μες στο τριμμένο φόρεμα κύκλοι λευκοί σε σκούρο μπλε κρίνα της θάλασσάς της   Ο  Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Κινάθισμα (1982), Της Καρδιώτισσας (1988), Το σκοτάδι πίσω (2017),  Στίχος με στίχο (2019).    

I ΤΗΛΕ-ΔΙΑΙΤΩΜΕΝΟΣ Πτωματο-λωτοφάγος σε γκουρμέ μπουκώματα τηλε-Ζωικών λιπο-λιπαρών. Και έπεται ζάπινγκ για το επιδόρπιο.   II Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΑΣ Με μία ίσια γραμμή κάνεις την τελεία μου θαυμαστικό! Με άλλη μία τελεία κάνω την τελεία σου άνω κάτω: Με άλλες δύο τελείες κάνεις την τελεία μου αποσιωπητικά… Ας μην προσπαθούμε. Δεν αλλάζει τίποτα πια. Φτάσαμε […]

Κινήσεις σπασμωδικές, η καρδιά χτυπά με ένταση, μεταχειρίζεται βία απαλλάσσεται από την αναίδεια. Οι όγκοι του κατεστημένου στριμώχνουν τα μέσα μου. Κάνω κύκλους μια εκδούλευση για να ξεφύγω, να αποτινάξω τα πρόσκαιρα. Στην πολύωρη αναμονή που επιβάλουν οι σιωπές τα μάτια ομολογούν αλήθειες. Κρατούν κατανυκτικά την απόχρωση της ευτυχίας. Τα στερεότυπα που βάραιναν την ατμόσφαιρα […]

Μια νύχτα το σκοτάδι Έχασε το δρόμο του, Παράπάτώντας μέσα στο όνειρο Γλίστρησε βιαστικά μέσα στο νερό, Τα κλιμακοστάσια του φωτός -Κατεβαίνοντας- Τραυλίζοντας την απόσταση Το σώμα σου, Μου έγνεψε να σε συναντήσω, Εκεί που κάποτε Ψιθυρίζαμε Τους ρυθμούς της έκστασης Και των κυμάτων- με ξέχασες έφυγες βιαστικά μέσα στο εκτυφλωτικό φως, γύρισες τους ώμους […]

au petit monsieur triste μέρος α’ κατάλαβε πως ήταν αργά όταν ψάχνοντας στον ονειροκρίτη για χειραψίες αναζητούσε μια δικαιολογία για τον χθεσινό ύπνο και το χέρι σου που κάτι θα σήμαινε έτσι λιανοκόκκαλο, τορνευτό ίσως λεφτά, μικροθανάτους, συνάντηση με πρόσωπα από το παρελθόν στο προσεχές, το σκέφτηκε απλώς γιατί φοβήθηκε που στη Βασιλίσσης Σοφίας, έξι […]

Με ξέφτια σύννεφα ο ουρανός τα δέντρα στην πλατεία γερασμένα ο Άγνωστος Στρατιώτης αγκυλωμένος αδιάφορος σε έναν έρωτα η χαραγμένη καρδιά στο άδειο παγκάκι   Ο  Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Κινάθισμα (1982), Της Καρδιώτισσας (1988), Το σκοτάδι πίσω (2017),  Στίχος με στίχο (2019).  

Ανοίγοντας τα μάτια ψυχορραγώ, αδημονώ να κοιτάξω τον ίσκιο σου. Στα δέντρα κρύβονται τα φιλιά της αμαρτίας. Ανάστατος επιστρέφω στο χώρο του εγκλήματος, το σώμα ακίνητο προϊδεάζει τα κίνητρα. Έτοιμος να παραδοθώ σκουπίζω τη σκονισμένη σάρκα, αισθάνομαι τη στιλπνότητα του σώματος. Η ζωή στριμώχνεται ακόμα μέσα της. Στην επιφάνεια του δέρματος καταγράφηκαν τα στιγμιότυπα του […]

Λύτρωση τα βλέφαρά μου. Βαριά πέσαν στα μάτια μου. Σαν καρφωμένο κατάλευκο σεντόνι. Απ’ άκρη σ’άκρη . Ας μείνει εκεί. Όλα πρωτόγνωρα. Είμαι παντού. Σε καλντερίμια και ακροθαλασσιές. Κοράλλια διαλέγω στέμματα και φτιάχνω χρυσά πορτόνια. Απ’την αρχή με κτίζω. Και ο κόσμος μου, όλους τους χωρεί. Ακούραστος πια, ανέμους περπατώ. Άγονα βουνά οργώνω και θεριεύω. […]

Επάνω στο δεξί σταυρό Σε σώμα αφημενο Ασπρο κοράκι με χτυπά Βασιλικά ντυμένο Θε μου το αίμα που κρατώ Πώς να το μαρτυρήσω Μια προσευχή κι ένα κερί Πώς θα το πάρεις πίσω Ε μωρέ μαύρη κι άτυχη Πες μας για δεν πεθαίνεις Τρεις μέρες πάνω στο σταυρό Τρεις μέρες μας νηστεύεις Για δες τον […]