Ποίηση

Ο παράξενος θόρυβος των πολύχρωμων πουλιών ανακατεύει τις σημειώσεις των καπεταναίων την ίδια στιγμή που οι μούμιες τους ανακατεύουν τα είδωλά μας στην επιφάνεια του νερού. Εμείς, ανήλικοι με υποτροφία στην περιπλάνηση, θέλουμε να ταξιδέψουμε δίχως να κοροϊδέψουμε κανέναν. Κι όμως, ο πυρετός της βροχής -γνωστός από τις αφηγήσεις ταξιδιωτών- τρομοκρατεί με το διαπεραστικό του […]

Με ταχείς δρόμους στάλθηκε το “κάτι τι” σου δώρημα έφτασε στην πόρτα μου στα πόδια μου ξεντύθηκε το περιτύλιγμά του                                             ολόσωμη μ΄ αγκάλιασε η αύρα της αγάπης   Ο  Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη […]

Εκ του προχείρου Πεθαμένες ώρες δεν ήθελε να πετάξει στο χαρτί. Τη παρθενιά του λευκού σεβόταν και μόνο ίχνη λινά κατάμαυρα (σαν το κατακάθι της μοίρας) άφηνε πότε- πότε να το διακορεύουν. * Λυπημένες λέξεις κι άλλες πιο λυπημένες. Κι όλη η θρηνωδία του κόσμου μπλέχτηκε στους στίχους του. Ανούσια μουσική μιας διάνοιας κενότατης. * […]

Χρυσάφι δεν λογίζονται Μήτε χαρές ζητάνε Ψυχές δεν ονειρεύονται Κι όμως ψυχές γεννάνε Για δες τον ηλιο μια φωτιά Κήπος σ’αυγης λιμάνι Της δύσης κόκκινο Πουλί Πρώτης πηγής στεφάνι Για δες τη θάλασσα ζωή που χει Στην αγκαλιά της Περπατητά στο κύμα της Χριστός το κοίταγμα της Πόσες ευχές γονάτισαν Στο άψυχο φεγγάρι Στόμα σε […]

Πέρα από τους ρυθμικούς ήχους της γης, τους δανεισμένους δρόμους και τις λεπτές, λεπτότατες γραμμές των αποστάσεών μας. Πέρα και πίσω απ΄ τα κομματιασμένα χέρια των ανθρώπων που σου ‘ταξαν κάτι, απλώς ξεχάσαν τι, πέρα, έτσι όπως ξέχασες κι εσύ έτσι όπως πια δεν έμεινε κανείς να σχηματίσει ένα τόξο με το δικό σου ώμο, […]

Απ΄τα μικρά σου χρόνια πόνταρες σ΄αυτό ήσουν όμορφη και σ΄όλη σου τη ζωή το καλλιεργούσες έκανες ένα καλό γάμο ο έρωτας μπορούσε να περιμένει η αληθινή ζωή μπορούσε να περιμένει η ομορφιά όμως όχι ήταν εκεί κυρίαρχη καθόριζε τα πάντα είναι όμως παροδική κι όταν περάσει βρίσκεσαι προ εκπλήξεως μαζί μ΄αυτή φεύγουν και όλα τ΄άλλα […]

Μπροστά μου το μουχλιασμένο αστικό τοπίο και ψυχές ετοιμόρροπες. Ένα κομμάτι ελεύθερης ψυχής ονειροπολεί. Απαιτώ το φως και το θρόϊσμα του ανέμου. Το άρωμα των λουλουδιών με ζάλισε, οι θολές φωτογραφίες ξεψύχησαν, θάψαμε τις καρδιές. Την αυγή άρχισε η εποχή των τροπικών μουσώνων, βουτάω ασυνείδητα σε μια αγκαλιά, συναισθάνομαι το θρήνο των αρχαγγέλων. Αναιρώντας τα […]

Βράδιασε Βράδιασε τελικώς παραδόθηκαν αμαχητί οι διψασμένες ώρες στο σκοτεινό λουτρό της νύχτας Κάθε λάμπα που ανάβει τάφος φώτα νεκροθάφτες εκλιπουσών νοήσεων κι οι δικές μου ετοιμοθάνατες ριγούν σ’ εκείνο το δωμάτιο σ’ εκείνο το στρώμα που ποτέ δε φίλησα Υπόγειο ευρύχωρο και φοβισμένο φως λιγοστό κι ανίκανο δια παντός ντυμένο στα χρώματα της λύπης […]

Πέθανε κι ο Γιώργος έσβησε μια θάλασσα ολόκληρη ένα κύμα της ζωής Η απειλή του ολέθριου χρόνου ξυπνάει ξαφνικά μια τελευταία επιθυμία να δω τα γραπτά μου στον ουρανό να πάρω τη φωτογραφία μαζί μου κι ένα κομμάτι καθρέπτη ίσως και τα μάτια μου να βλέπω τον κάτω κόσμο από ψηλά μυρμήγκια και ανθρώπους κι […]

Τα στεγνά μου χείλη καταδυναστεύουν τα σφάλματα. Οι έρωτες χάθηκαν στα ψηλά χορτάρια του θανάτου, εκρηκτική η κραυγή τους. Ανταλλάσσουμε ματιές, εισπνέω την ηχώ τους. Τα μάτια ξεσκίζουν το πέπλο του χρόνου, θωπεύουν τα ανέγγιχτα, η ζωή ανθίζει στα κρυφά κοιλώματα της σάρκας. Καταγράφονται οι δονήσεις της καρδιάς, αναλαμπή ελπίδας μέσα στην καταχνιά των καιρών. […]