Ποίηση

Λες κι ήταν πάντα πρώτη η νύχτα / Υπήρξα και σε άλλες στιγμές, έρωτες, χρόνια / Υπήρξα / Ίσως Υπήρξα όπως υπάρχει κάτι πολύ τυχαίο σ’ όλα αυτά / Πλάσματα κατώτερης μνήμης, μυρμήγκια ή ψυχές / Νίκες, επιστροφές, στο παρελθόν κρυμμένα άυλα φώτα / Ανύποπτα ακόμα αντικείμενα, αστεϊσμοί, αστερισμοί και χόρτα να πατάς εσύ / […]

Η εξίσωση της ανάβασης Είμαι ένας άνθρωπος κλεισμένος στις ίδιες πάντα εικόνες που θα πει κατάμονος έζησα χρόνια. Είμαι ένας άνθρωπος λαχανιασμένος τραυματιοφορέας πληγωμένων πουλιών που θα πει άπειρες φορές κάηκα απ’ τη φλόγα και την πυρά ένας άνθρωπος πολλών προσευχών βλέποντας το φως κάτωχρο τεφρό – μια ατέρμονη νύχτα – που θα πει ταξίδεψα […]

Τα κύματα την θάλασσα μπαλώνουν είναι κοφτερή η μελωδία της φυσαρμόνικας που υμνεί την μοναξιά του ανθρώπου.                    ~ Η μοναξιά παρατηρεί τον άντρα που κολυμπά μέσα στην γυάλα. Ξεσπά σε γέλια, γνωρίζει πως εκείνος έχει εκπαιδευτεί να παίρνει φαγητό μονάχα από τα δικά της χέρια.   […]

Κράτησαν την ελπίδα ντυμένη με μάρμαρο και τον έρωτα καρφωμένο στο στήθος της Στου καημού τις πλάτες σήκωσαν σταυρό ολάνθιστο ΄Αφτερες μέλισσες ντύσαν το σώμα μου Πέρασα τα σύννεφα είδα τη γέννηση και τον θάνατο Ήταν ένα Είδα τον άγγελο και τον διάβολο Ήταν ένα Μαρμαρωμένο στεκόταν το βόδι και το χωράφι σπαρμένο με κόκκινα […]

Στον Παναγιώτη Ρώνη των υπερβορείων κελαρύζεις αρειμάνιος ύπνε –λάστιχο του χρόνου- τεντώνεις τεντώνεις τεντώνεις τα δάχτυλα και στίχος ογκώδης υψώνεσαι στη χορδή πνίγεσαι χάνεσαι μέσα σε φθόγγους- τατουάζ                      * θάλασσα πνίγεσαι στο στίχο, θάλασσα ανάσα στο στέρνο του χαρτιού· ούτε σημάδι ούτε ρημάδι δε σε […]

Έλαβα ακόμα ένα νιουζ λέτερ από τον πλανήτη Άρη, ψάχνουν οικόπεδα να στήσουν δήθεν νέο παράδεισο, κι εδώ στα μέρη μας ο έρωτας βασανισμένος χάνεται στα άσυλα κι ο θάνατος, σαν το ψωμί που κόβω, μοιράζεται δίχως να τελειώνει, όλοι παίρνουν το κομμάτι τους. Το σπίτι μου δεν έχει χέρια και κλειδιά, μα πάει καιρός […]

Αναμοχλεύω τα πιο κρυφά σημεία της ύπαρξής μου, ανακτώ την ισορροπία. Φορτωμένος με πόθους ακατέργαστους υποκύπτω στον εναγκαλισμό σε δυο μάτια λαίμαργα. Νεύματα προσμονής να διασχίσουμε τα επικίνδυνα. Οι ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά εμάς τους διερχόμενους. Έχεις χωθεί μέσα στους ώμους μου, μεταγγίζω το αίμα μου μέσα σου. Τα φώτα στην πλατεία μένουν σβηστά, δίπλα μας […]

Μνήμη Σ. Γαβριηλίδη Εκτυπωτικές μηχανές παλιοσίδερα Βιβλία σε χωματερές Τίτλοι εκτός κυκλοφορίας Ανέστιοι, κοπιώντες γραφιάδες Τι ζητάς εσύ τώρα στην αγορά; Κοίταξε ποιοι χορεύουν στις προθήκες Το πανδοχείο των λέξεων αδειάζει Ότι δεν πουλά, δεν υπάρχει Θα επιβιώσει όποιος τη μνήμη του αντέξει Τι ζητάς εσύ τώρα στην αγορά; Ανάμεσα σε μεταβαλλόμενες βεβαιότητες Αναδυόμενες πανδημίες […]

Σε είδα να γεννιέσαι στο συρτάρι της ντουλάπας
 τα μαύρα περιγράμματα γύρω από τα κλειστά μάτια
 σου έδιναν την όψη μοτοσικλετιστή πιλότου. 
Έζησες σε κάθε σημείο του σπιτιού, του κήπου, της καρδιάς μου ώσπου ξαφνικά κουράστηκες κράτησες τα μάτια ανοιχτά κι αρνήθηκες να τα κλείσεις ξανά. Σε παρακάλεσα να μείνεις επέμεινες όμως στο φευγιό 
ξεκουρδίστηκες έπαψε […]

Χρόνια πουλιά που φύγατε Χρόνια μακριά κι αν πάτε Χώμα νερό και άσπρο φως Μες στην καρδιά μου θα ‘στε Έρωτα δυο λευκά φτερά Νόστος Κορμιά και άνθη Έρωτα άλικο φιλί Στο μάγουλο μου δάκρυ Ελπίδα μάνα προσευχή Δυο Βλέφαρα κλεισμένα Ελπίδα μάτια του ουρανού Σε χέρια μυρωμενα Και συ καημέ ολοχρυσε Μες στην ψυχή […]