I Το σκοτάδι δεν ήταν ακόμα βαθύ· ήταν το σκοτάδι μιας μέρας που αρρώστησε νωρίς. Άκουσα έναν ήχο· δεν ήξερα αν ήτανε κλειδιά μασούρι ή αρμαθιά από κόκκαλα. Δεν ήξερα ποιον να ρωτήσω. Ήταν η βροχή. Το κεφάλι μου όλο ήταν ένα μαύρο σύννεφο, πυκνό. Δεν είχα πια κανένα κέντρο. Ήμουν μια καθαρή συσσώρευση και […]
Ποίηση
Δημήτρης Καρπέτης | Τεμαχισμένα σώματα
Στα χάσματα του γυμνού σου κορμιού το πεπρωμένο μεταλλάσσεται, η ψυχή χρωματίζεται. Στο άπειρο του χρόνου τεμαχίσαμε τον εαυτό μας σε κομμάτια, τα ανταλλάξαμε στα σεντόνια της σφοδρής επιθυμίας. Στη θολερή φυλλωσιά του συναισθήματος σμιλεύω τα ακρωτηριασμένα μέλη σου. Η αληθινή έλξη τρεμουλιάζει το περίγραμμα του σώματος. Η υπερένταση που κανείς δεν έλαβε υπόψιν αυλακώνει […]
Νίκος Ι. Τζώρτζης | Σφραγιδοφυλάκιον
Σφραγιδοφυλάκιον (Περιγραφή σφραγίδων και σφραγισμάτων) I Μινωική σφραγίδα από τον Γουλά Κριτσάς Ένα τείχος ψήλο, χωρίς ανοίγματα, ορίζει και χωρίζει την εικόνα στη μέση. ( Ποιο το απέξω, ποιο το από μέσα; Είσαι απέξω ή από μέσα; ) II Σχέδιο τρίπλευρης σφραγίδας α΄ Κάτω από ένα θόλο βαθύ και σκοτεινό χωρίς ανοίγματα, μονάχα πολλές αστερόσχημες […]
Μαριαλένα Ηλία | Δύο ποιήματα
Λίγα Λόγια σε Κάποιον που Πενθεί Έφτασε η ώρα που τα λόγια μου δεν έχουν κάτι να σου πουν. Δεν θα μιλήσω. Μοναχά θα καθίσω εδώ, δίπλα σου ή λίγο πιο πέρα και θα τραβήξω τις κουρτίνες απ’ το παράθυρο- για να βλέπουμε τ΄αστέρια που βγαίνουν κάθε βράδυ ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να […]
Νίκος Κουβίδης | Απέναντι
Κόκκινο φιλί μου μόνο μάτια μου από ροδιά που ‘χεις χαραγμένα χείλη και για μάνα μια φωτιά Ποιο σκαρί σε έχει πάρει Σε ποια ισαλο γραμμή Κάνεις την ελπίδα χώμα σαν ραβδί του Μωυσή Σ’ ένα κάτασπρο φουστάνι Σ’ ένα βλέμμα στο νερο αγριόκρινο π’ αφήνει Νιότης χρώμα στο βυθο Φτιανεις γόνατα ενωμένα Με τα […]
Παναγιώτης Ι. Ηλιόπουλος | Τρία ποιήματα
Οι λέξεις οι μικρές Ζητώ μες στη φωτιά, φωτιά να γίνω, μέσα στον άνεμο άνεμος, μες στο νερό νερό σαν να κυλώ και μες στις λέξεις τις μικρές ένας τεράστιος γίγαντας μικρός σαν απ’ τον ήλιο το δεξί του μπράτσο. Γραφή Χορεύεις τις νύχτες, χωρίς να φοβάσαι αν έρθει ζηλιάρα νωρίτερα η μέρα, χορεύεις […]
Αργύρης Κόσκορος | Ο άλλος
Η κόλαση υπάρχει και φωλιάζει στα σωθικά σου. Αν είχες έναν Βιργίλιο για οδηγό, ίσως τολμούσες να μπεις στην κρύπτη της. Το μόνο που βλέπεις όμως τώρα στο βάθος είναι ένα χέρι με κυρτά μαύρα δάχτυλα. Προσπαθείς να ξεδιαλύνεις την ερμητική αυτή ύπαρξη, που αγνοείς αν απειλεί ή ζητάει βοήθειαꞏ μα τρόμος σε κυριεύει […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Η ΗΛΙΚΙΑ Aνταπόδοση είναι η ηλικία δεν αποφεύγει να σ΄επισκεφτεί με προετοιμασίες αυστηρότητας συνθετικές εντός της ύπαρξης με σχετικά αγάλματα ανθρώπων να γειτονεύουν εντός μας υπόνοιες ιδεών να ωθούν την ορθότητα των πραγμάτων πολύ σοβαρά σημαίνοντα για μια εκτίμηση ζωής αναβράζουσας είναι η αλήθεια αφού μάλλον συγκεκριμένη ήταν πάντοτε η πλάνη των καιρών ορατή σαν […]
Γρηγόρης Σακαλής | Ευτελισμός
Βλέποντας τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής λέω να πάω στο βουνό να ζω σε μια σκηνή με ό,τι βρίσκω μακριά απ΄τον κόσμο χωρίς ΑΦΜ και ΑΜΚΑ χωρίς ΑΔΤ και φόρους με όνειρα και διαλογισμό μα ύστερα λέω αυτή είναι η στρατηγική της ήττας έτσι τίποτα δεν αλλάζει οι άνθρωποι και η κοινωνία παραμένουν ως έχουν […]
Δημήτρης Καρπέτης | Εγχείρημα
Ο ορίζοντας στενεύει και σβήνει. Μια βροχή καταρρακτώδη μελάνιασε τον ουρανό, κυριαρχεί η παρακμή. Δυο κορμιά γυμνά βολτάρουν κι απόψε ανταλλάσσουν τα χνώτα τους. Το άδηλο αύριο στριμώχνεται ως την χαραυγή. Προσπαθούμε να χωρέσουμε τα τόσα όνειρα σε ένα χρόνο αδιέξοδο. Σκεπάζω το σώμα σου με τα βήματα των χεριών μου. Στα δηλητήρια που παραμονεύουν […]