Οι επιστροφές Δικό μας δημιούργημα οι επιστροφές υποσχέσεις αναστατωμένες σε κάποιο ξέσπασμα εκφράσεως με καινούργια βεβαιότητα επιβλητικότητας. Υπάρχει μια ανάγνωση στο παρόν τους μια τοιχογραφία αναστάτωσης εκείνων που προσμένουν να συντρίψουν όσα έλειπες πλεύσεις επικράτησεις νεες συνθήκες απλωσιάς παράφορα διαστροφικές στα μηλίγγια της όρασης κι η προοπτική της λογικής ένα ρίξιμο λέξεων στο ερμάρι των […]
Ποίηση
Δημήτρης Καρπέτης | Λάμψεις
Ζούμε σε κόσμους παράλληλους, σε μια αδιαφορία προσποιητή που καίει με το πρώτο άγγιγμα. Στις σχισμές της καρδιάς ξεπροβάλλει διστακτικά η αλήθεια. Στον κάθε χτύπο της αποτυπώνεται η ένταση. Αφήνω στα χέρια σου την ανάσα μου, τη μυρουδιά των όσων ζήσαμε. Στα τοπία των αισθήσεων ο χρόνος μηδενίζεται, μια αίσθηση ελευθερίας μαλακώνει το σκληρό υπέδαφος. […]
Δημήτρης Καρπέτης | Ηχώ
Στην τάξη του άπειρου μένω θεατής ενός κόσμου ματαιόδοξου. Στο χειμωνιάτικο φεγγάρι ξεπαγιάζουν τα βλέμματα, ο χώρος μέσα μου σώνεται. Κρύβω τα μυστικά τις αγκαλιές που χάθηκαν, τις στενάχωρες νύχτες. Με διέλυσε η μεγάλη ηρεμία. Οι στάλες της βροχής μια χούφτα όνειρα, κυοφορούν το άφθαρτο. Η ηχώ σου κατακλύζει τους άνυδρους πόρους του δέρματος ξεσηκώνει […]
Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος | Στη ρίζα
είμαι κουρασμένος ενασχολήσεις απλοϊκές αποτυπώνουν θανάτους το ‘δες κι εσύ ανέβηκα στην καρέκλα να φτάσω τη λάμπα κάπως θα την τρόμαξα γιατί μπήκε σε τροχιά γύρω απ’ το κεφάλι μου άραγε να ‘ταν η έλξη της ή πως σκεφτόμουν εσένα πορτοκαλάκι μου και κατάπια το φως στα σπλάχνα μου μύρισε καμμένη νύχτα αυτό ήταν όλο […]
Γρηγόρης Σακαλής | Αντίθεση
Όταν οι άλλοι γεμίζουν τις καφετέριες για να δουν ποδόσφαιρο εγώ πηγαίνω μια βόλτα όταν οι άλλοι βλέπουν Formula 1 εγώ πάω στην κοντινή λίμνη να ρεμβάσω όταν οι άλλοι πηγαίνουν σε μια πολιτική συγκέντρωση εγώ διαβάζω ένα βιβλίο πολιτικής φιλοσοφίας ενός στοχαστή που με εκφράζει. Ο Γρηγόρης Σακαλής γεννήθηκε και ζει στη Νάουσα. Σπούδασε […]
Ηλίας Οικονομόπουλος | Τρίστιχα για τη νύχτα
Μέσα στη νύχτα τίποτα δεν κινείται. Μόνο η νύχτα. Χτύπησε το ρολόι ώρα δώδεκα. Το μακρύ σκοτάδι του χεριού της νύχτας χάιδεψε τους τάφους με σιωπή. Το άρωμά σου, λίγη δροσιά, κι αυτό το εξαίσιο δειλινό. Μάτια χειμωνιάτικα. Μάτια σαν λίμνες από νύχτα. Πλησιάζουν αργά. Χορεύεις στο μπαλκόνι. Μια ανάσα σου […]
Νίκος Β. Ορφανός | Τέσσερα ποιήματα
Ζάρια Γι’ αλλού ξεκίνησα, η διαδρομή υποχωρεί, ο σκισμένος χάρτης με κοιτάζει Χάνομαι Φεύγει το φως, ζηλεύει την σκιά πέφτουν ζάρια ξανθά και βασανίζομαι σε μαύρο ύψος. Καπνός Παλιά ονόματα και χάλκινα φωτιστικά με επιτηρούν Ακούγεται φωνή από μέντα, διαβάζει γυάλινες σελίδες που αιωρούνται στο δωμάτιο. Ο διαφανής καπνός της γλώσσας στις γωνίες του […]
Νεκτάριος Μπέσης | Η τελειότητα με κάνει να τρέμω
Θυμόμουν κάποια άλλη νύχτα, μέσα από την σκόνη και τη ζέστη, κάπου στο βάθος, ένα μικρό φωτεινό τραγούδι, κίτρινο και σπασμένο σαν πάπυρος, γέμισε τον χώρο. Πως να μην πρόσεχα τι έγραφε, άγγιξε προσεκτικά το έδαφος, άνοιξε προσεκτικά στα χέρια μου, παρασύρθηκε από τα κύματα, βάρκα που έσχισε την επιφάνεια της θάλασσας στα δυο, πέντε, […]
Δημήτρης Καρπέτης | Αμήχανο άγγιγμα
Στα σκαλιά του ανέμου πεσμένος, υποφέρω τις δύσκολες νύχτες. Μια θέληση αδύναμη στροβιλίζεται, ένα πέπλο καλύπτει την ανήσυχη ψυχή. Το φως της αυγής φωτίζει τη θολότητα των ονείρων. Προκαλεί ίλιγγο η πλάνη στην εσωτερική μου έρημο. Φορτωμένος με πόθους, αναμένω ένα νεύμα να χορέψω μαζί σου. Το αμήχανο άγγιγμα στην τρεμάμενη θάλασσα του κορμιού προκαλεί […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Ξέρουμε Ξέρουμε ό,τι μπορεί να ξέρει κανείς από ζωή πως μια μέρα φτάαμε σε ό,τι δεν ήταν ακόμη καιρός να γίνει μόνο που είναι δύσκολο να ξέρεις τί δεν είναι καιρός να γίνει ακόμη -επειδή δεν ξέραμε να υποκρινόμαστε το αδιαμισφήτητο γεγονός- υποτίθεται ότι καταβάλαμε ένα γαργάλημα στο αδιανόητο με το γεγονός της έπαρσής μας […]