Μπαλόνι – Στην αίθουσα θεραπειών της κλινικής-Οριακές Διαταραχές-Σχιζοφρένειες και Ψυχαναγκαστικοί-Κυνηγούν ένα μπαλόνι–Που βλέπουν μόνο αυτοί–Και πρέπει να πετούν ο ένας τον άλλον σαν το παιδί-Που δεν υπήρξαν και τους οδήγησε εκεί-Όμως-Μια Σχιζοφρένεια-Ή το Κορίτσι με το μαχαίρι στην κοιλιά-Που την μαζέψανε πριν χρόνια –Να περπατάει γύρω απ’ το σπίτι της-Με ένα μαχαίρι στην κοιλιά- […]
Ποίηση
Peny Delta | Το κάδρο
Βρίσκομαι κρεμασμένη σε έναν τοίχο. Πού και πού περνάς, να ισιώσεις το κάδρο μου. Παρατηρείς πως γέρνω. Κάθε φορά και περισσότερο. Δεν φταίνε οι πρόκες, σου απαντώ : – πώς να βαστήξουν το κορμί μου. – Φταίει που ξέχασες, καιρό τώρα, να με βγάλεις από το κάδρο για μια βόλτα. Χτυπώ τα πόδια μου στις […]
Αντώνης Τσόκος | Τα άστρα που αγάπησες σάπιζαν κάθε βράδυ
Kορίτσι του βουνού με το ασήμι στα μαλλιά που σαν πουλί μαλώνεις μες τα δάση κάτω από τη φυλλωσιά της κερασιάς τ’ άστρα να ωριμάσουν περιμένεις. Από τον ουρανό να πέσουνε στη γη κι όπως τα φρούτα στο χωράφι να σαπίσουν.
Δημήτρης Καρπέτης | Τροφή
Φυτά αναρριχώμενα κάλυψαν τις ρωγμές των σωμάτων. Αποκαΐδια ψεύτικων εικόνων έκρυψαν τα ηλιοβασιλέματα. Ένα φιλί πικρό σφράγισε την προδοσία των πόθων. Αναγνωρίζω τα γυμνά σου πέλματα, φτεροκοπούν αδέσποτα στη μουσική που ανεμίζει. Η νοσηρή σιωπή με παρασύρει, καθώς απομακρύνεσαι η μονοτονία κυριαρχεί. Αναζητώ την όψη σου. Χωρίς τροφή, εξαντλημένος απ’ την οδύνη η ανάσα εξασθενεί. […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΥΓΟΥΝ Τα πράγματα που μας διαφεύγουν ναι, πώς προσεγγίζεις αυτό που παύει να σε αφορά όταν τυπώνεις όρκους και αδυναμίες γνησιότητας την ίδια ώρα πολύ κουρασμένος να σταθεροποιείς συνειδήσεις -να ρωτήσω πώς καταγίνεται κανείς στις εξαιρέσεις με ποιό εναπομείναν φθόγγο νοσταλγούμε ό,τι δεν έχουμε από πού ήρθε η απουσία η παραμονή […]
Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος | Ποιήματα
Άτιτλο Ανώνυμε πρόγονε του Ομήρου μια γέννα κι εμείς δικού σου σπόρου κι ας είμαστε από άλλο χώμα ταγμένοι. Σε τιμούμε γενναίε ποιητάρη της γης του Κις. …περί γλώσσας και λήθης Σε προσκυνώ, γλώσσα, πολλά τα θαύματά σου. Κική Δημουλά, Τυφλό σύστημα επαφής Ι. Όλη μου η ζωή ένας αγώνας δρόμου γλώσσα· σαν αμοιβάδα […]
Γρηγόρης Σακαλής | Ο κόσμος
Ο κόσμος μοιάζει να είναι τόσο όμορφος σαν μια λίμνη με ήσυχα νερά πεντακάθαρη λίγα βατράχια χοροπηδάνε στην όχθη ώσπου μια μεγάλη πέτρα πέφτει στα βαθιά ποιός να την έριξε άραγε κι άρχισε τότε να βγαίνει βούρκος από τον βυθό της να γίνεται μια λίμνη λάσπης καμιά ζωή μέσα της παρά μόνο ζωύφια νερόφιδα και […]
Τάκης Π. Πιερράκος | Η σύγκρουση
Πλέαμε ανυποψίαστοι σε θάλασσα αρυτίδωτη εικόνες καθαρές μεσ’ την ευδία με τους πλοιάρχους να προΐστανται στις γέφυρες τα τεχνικά βοηθήματα σε λειτουργία και τα πληρώματα στις θέσεις τους. Ενόσω διήρκεσε η εκατέρωθεν προσέγγιση δεν ανταλλάξαμε μηνύματα μέσω VHF ή αλλέως πως γιατί πιστεύαμε ότι τηρούσαμε πορείες ασύμπτωτες. Εν τέλει επήλθε σύγκρουση- Δεν αποφεύχθηκε. Μετά την […]
Νίκος Κουβίδης | Μιας ανάστασης λόγια
Κήρα είναι η ανάσταση Του θανάτου κόρη Και ψυχή στα χείλη της Με φωτιά κρατεί Δίνω την καρδιά μου Σωμα αφανερωτο Χώμα μιας σταγόνας Να γυρίσει νιος Θε’μου είναι κόρης Πρωτο και στερνό φιλί Μιας ευχής το αίμα Σε λευκό κερί Έρεβος ανθίζει Στόμα με φτερά Θωρεί Χαλινάρι σέρνει Με χρυσή κλωστή Κάνει να γυρίσει […]
Ηλίας Κουρκούτας | Σε χάνω, σε βρίσκω, με χάνω, με βρίσκω
Έτσι είναι η ζωή, μια σπειροειδής αλυσίδα απώλειας, εύρεσης, επανεύρεσης, χασίματος, ψαξίματος, ανάσας και πνιγμού Μικρά, μεγάλα γεγονότα, το σώμα μέσα μας, εργοτάξιο μνήμης παλεύει να θυμηθεί, παλεύει να ξεχάσει, με τη θύμηση και την απώλεια να είναι ο μικρός θεός αναζητώντας παράλληλα αγίους να μας απαλλάξουν από τη διαβρωτική έγνοια να παραμείνουμε ερωτευμένοι, να […]