Πεζογραφήματα

Τι άλλο μπορούσε να περιμένει; Ίσως δεν είχε καταλάβει. Απέφευγε την πραγματικότητα που είχε συμβεί, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια συνειδητοποίησης της κρισιμότητας ολόκληρης αυτής της πορείας που τον είχε φέρει σε ένα τέλος, μόνο, και, αλίμονο, στα σίγουρα χαμένο. Κανονικά θα έπρεπε να είναι απελπισμένος. Τουλάχιστον, μια μικρή, έστω προσποιητή ανησυχία, για τη συνέχεια ήταν, […]

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ Ο πάτερ Παΐσιος   Σχέδιο Σάντρα Χρήστου       Χρόνια πολλά καλόγερος, οδηγός πνευματικός ανθρώπων πολλών, μορφή μεγάλη, άνθρωπος άγιος· κάποιο όμορφο ανοιξιάτικο δειλινό, μπαίνοντας μόνος στην εκκλησία τής Μονής, βλέπει στον σταυρό τού τέμπλου τον Ιησού γυμνό και σταυρωμένο. Ολόγυμνο· όπως πράγματι ήτανε, διότι η σεμνοτυφία των αιώνων είναι λιγότερο ισχυρή από […]

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ  Το φασόλι …Χιλιοειπωμένες ματαιότητες:  Ποιος έχει τι, και πού τα βρίσκει, και ποιος είναι φίλος με ποιόν, και πούθε κρατά η σκούφια του, και πόσες γενιές βαστάει το τάδε τζάκι, και αν η Ανάστασις είναι εντός ή εκτός μας, και αν ο Έρως είν’ έτσι ή αν είναι αλλιώς…  Ή ίδια φάρσα και […]

… και σκοτώνεται. Κουνάει λίγο το σβέρκο και ανοίγει τα μάτια. Αγγίζει το κεφάλι του και βλέπει αίμα στα χέρια. Βγαίνει με βιαστικές κινήσεις από το δάσος της πόλης. Αρχίζει να τρέχει πάνω στο ποδηλατόδρομο που βρίσκει μπροστά του ενοχλώντας τους ποδηλάτες. Γυρίζει το κεφάλι για να δει αν τον παρακολουθεί η Ασφάλεια. Με την […]

Έπεφτε το βάρος και καθόταν. Στο κέντρο του στήθους. Στο τύμπανο της αναπνοής. Κι αντί το τύμπανο να παίζει ρυθμικά, ήρεμα και ρυθμικά, καταλαμβανόταν από μια άρρυθμη αγωνία. Που κάνει τα χέρια να τρέμουν, τη μέση να ζορίζεται και τον σβέρκο να μαγκώνει. Που μαλλιάζει τη γλώσσα και φουσκώνει τους αδένες στον λαιμό. Έτσι, έπεφτε […]

Ὅταν ἄνοιξα τὰ βλέφαρα διαπίστωσα ὅτι ἤμουν τυλιγμένος μέσα σὲ πηχτὸ σκοτάδι. Πρέπει νὰ εἶχα βγῆ ἀπὸ βαθὺ ὕπνο ἢ λήθαργο. Τὰ πρῶτα λεπτὰ βρισκόμουν σὲ μία σύγχυση κι ὅσο κι ἂν προσπαθοῦσα νὰ καταλάβω ποὺ βρίσκομαι καὶ τί μου συμβαίνει, συνέχιζα νὰ τὰ ἔχω χαμένα. Ὁ νοῦς μου καὶ κυρίως ἡ μνήμη μου ἦταν […]

         Είμαι άτολμος. Οι φίλοι μου αποφασίζουν για μένα. Ό,τι θέλει η παρέα. Δεν λέω όχι. Δεν φέρνω αντίρρηση. Με τους φίλους μου δεν έχουμε τα ίδια γούστα. Τα περισσότερα από όσα αποφασίζουν δεν με βρίσκουν σύμφωνο, όμως, κάτι με σταματάει και δεν εκφράζω ποτέ τη διαφωνία μου.         Το […]

Ο Γιώργος, γεννηθείς στην Καβάλα, συγγραφέας επιστημονικών δημοσιεύσεων και πεζογραφημάτων, λάτρης και περίτεχνος χειριστής του λόγου. Ο Γιώργος σπούδασε Ιατρική, Ψυχιατρική και Νευρογλωσσολογία, μα έμαθε πολλά από εσένα, και συνειδητοποίησε, έπειτα από χρόνια πολλά, πως κατά την αναμονή ανυπομονεί σε λάθος αποβάθρα. Άφησέ με λοιπόν να σου διηγηθώ μια ιστορία, η οποία. Χάρη σε ένα […]

Ξάπλωσε κατά τις δέκα το βράδυ. Έκλεισε όλα τα παράθυρα και τις πόρτες του σπιτιού της. Χωρίς να ταλαιπωρηθεί ιδιαίτερα την πήρε ο ύπνος βαθιά. Φαινόταν εξαντλημένη· είχε εκμυστηρευτεί τη διαδικασία με την κάθε της λεπτομέρεια. Πρόσφατα ανακοίνωσε στην ομάδα ότι θα τα ομολογούσε όλα στον υπεύθυνο. Κάποιοι από τους παρόντες κρατούσαν πρακτικά. Ποτέ δεν […]

Ο μεγάλος έρωτας είναι φυγή και καταφύγιο    ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ Είναι δύσκολο να θυμηθείς τον εαυτό σου 30 χρόνια πριν, για μερικούς σαν κι εμένα με μνήμη ελέφαντα όμως δεν είναι, κι εκεί είναι η δυσκολία, γιατί θυμάσαι κι αυτά που δε θες. 1991 πρωτοετής φοιτήτρια, η πιο όμορφη περίοδο της ζωής ενός ανθρώπου, ενήλικας […]