Πεζογραφήματα

Πλησίαζαν Χριστούγεννα. Για την ακρίβεια ήταν 19 Δεκεμβρίου. Τέτοια εποχή πέρυσι είχαν βγει πρώτο ραντεβού. Ευτυχώς χώρισαν αρχές Δεκέμβρη. Μην γιορτάζουν επέτειο γνωριμίας και χωρισμού την ίδια μέρα, μην παρατάσσονται οι αρνητικές αναμνήσεις με τις θετικές τόσο ξεκάθαρα. Είχε κατέβει στο κέντρο της πόλης  για τα χριστουγεννιάτικα δώρα που θα αγόραζε για την οικογένειά της. […]

Ένα ανοιξιάτικο βράδυ δυο τραίνα έπιασαν φωτιά κι έγιναν στάχτη. Οι μηχανές διαλύθηκαν, χίλια κομμάτια κύλησαν βαθιά μέχρι το δάσος. Πολλοί πέθαναν. Πιο πολλοί τραυματίστηκαν. Κάποιοι έσωσαν όσους μπόρεσαν, ενώ τα τηλέφωνα χτυπούσαν. Οι γονείς έκλαιγαν. Οι φίλοι έκλαιγαν. Οι διασώστες έψαχναν. Οι πολίτες έδιναν αίμα, οι πολιτικοί παράσταση και τα κανάλια μοίραζαν άφεση ή […]

Σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για να αποχαιρετίσουμε τον αγαπημένο μας φίλο, αδερφό και συναθλητή Μάνο. Ο ξαφνικός θάνατός του μας συγκλόνισε όλους και δημιούργησε ένα τεράστιο κενό στον αθλητισμό της χώρας. Με μεγάλη συγκίνηση και έντονη την αίσθηση του καθήκοντος ανέλαβα το δύσκολο αυτό έργo, να μιλήσω για τη ζωή και τη δράση του. Ο Μάνος […]

 Την νύχτα που ο Κωνσταντής ετοιμαζόταν να πυρπολήσει την καπιτάνα*του Καρ-αλή έξω από το λιμάνι της Χίου, είχε μια αναπάντεχη συνάντηση. Αν και δεν είχε φεγγάρι, πράγμα βολικό, αν και πηχτό σκοτάδι έκρυβε τη θάλασσα, κάποιος τον πήρε είδηση. Και παρά λίγο όλα να τιναχτούν στον αέρα. Όλα, εκτός από την καπιτάνα.  Το κατάστρωμα του […]

Το ραντεβού με τη μεσίτρια, τη Μουζέλου, ήταν για τις  δώδεκα το μεσημέρι. Θα ερχόταν και η φίλη της η Σοφία, η δικηγόρος, να κάνει μερικές ερωτήσεις για τους τίτλους. Κι εκείνης της είχε φανεί ότι το διαμέρισμα ήταν παράλογα φτηνό. Ρετιρέ, στο πιο ακριβό σημείο του Κέντρου, σε μικρό ήσυχο πεζόδρομο, γεμάτο μαγαζιά στιλάτων […]

Ούτε ξέρω πώς βρέθηκα στην Αγία Παρασκευή. Ούτε ήμουν σίγουρη ότι βρισκόμουν εκεί—μόλις τώρα το ανακάλυψα, όταν σταμάτησα για τσιγάρα κι άκουσα μια φωνή από μεγάφωνο να ουρλιάζει τις ευχές του δημάρχου, του αντιδημάρχου και των ανθυποαντιδημάρχων: καλά Χριστούγεννα, καλή χρονιά, καλά κρασιά, καλά στέφανα—και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. «Αγία Παρασκευή είναι εδώ;» […]

   Κάθε βράδυ, μόλις η σελήνη κοσμήσει τον ουρανό, οι σταγόνες της θάλασσας αρχίζουν να σου ψιθυρίζουν θρύλους. Κι αν είσαι από τους τυχερούς που τους ακούνε, τα χώματα που σκεπάζουν το νησί σε αναγκάζουν να τους διηγηθείς και στους υπόλοιπους. Να τους κεντήσεις στα χείλη σου, τόσο περίτεχνα, έτσι ώστε να βγαίνουν οι λέξεις […]

Σήμερα, από την ώρα που ξύπνησε, έχει ένα προαίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλά. Βγαίνει στο μπαλκόνι και τους βλέπει πάλι εκεί να κάθονται, μες την παγωνιά. Θυμάται την πρώτη φορά που τους είδε, έναν χρόνο πριν. Τότε που είχε μετακομίσει εδώ, στο καινούργιο διαμέρισμα. «Στη μία θα βουτάμε τα πόδια και στην άλλη θα […]

 «Άντε πάλι με τα κουδούνια! Ήθελα να ήξερα, δεν κοιμούνται τέτοια ώρα, δε δουλεύουν αυτοί αύριο; Κλείσε επιτέλους το ρημάδι να κοιμηθούμε!» Η φωνή του άντρα της από το υπνοδωμάτιο έφτασε οργισμένη στην κουζίνα. Δώδεκα και μισή το βράδυ. Έπλενε τα πιάτα και τελείωνε το φαγητό για την επόμενη μέρα. «Δουλεύουμε, βέβαια και δουλεύουμε… Αλλά […]

[Κείμενο γραμμένο για το Μονόκλ «για την ιδέα μιας γάτας»] Αυτός που θέλει να γίνει άνθρωπος είναι σίγουρος πως και ο άνθρωπος θέλει να γίνει σαν κι αυτόν. Από τον έναν κόσμο στον άλλον αναζητούσε όσα ίχνη δεν μπορούσαν να βρεθούν. Άκουγε όμως τον ερχομό από μακριά. Εφόσον προλάβαινε θα γινόταν ο πρωτοπόρος, ο αρχηγός. […]