Σοφία Κιόρογλου | Διαβήτης γίνεσαι

Διαβήτης γίνεσαι, στο κέντρο το Εγώ σου περιστροφές αέναες γύρω από τον εαυτό σου   Πρώτη φορά αντίκρισα Θεέ μου, τόση βλακεία και οδυρμό: «Πηλό να κάνει τον Θεό και ύστερα να πεθαίνει».   Η Σοφία Κιόρογλου είναι μεταφράστρια και κειμενογράφος. Έχει εκδόσει δύο ποιητικές συλλογές σε μορφή e-book και ένα εγχειρίδιο για στελέχη επιχειρήσεων. […]

Δημήτρης Καρπέτης | Δύο ποιήματα

  [Σημάδια Ψυχής…]   Σημάδια ψυχής  μιας άλλης ζωής που δοκίμασε την πίκρα αδάκρυτη κι αλύγιστη. Άστεγοι πόθοι , λαχανιασμένοι από την απόγνωση χάνονται σε μονοπάτια απάτητα. Σημάδια που κρατούν σαν βάλσαμο το απόσταγμα της βουβής καρδιάς τους. Πληγές που προσπαθούν να γιατρευτούν καθώς γεύονται σταλαγματιές πόθων που φοβήθηκαν ν’ ανθίσουν. Σημάδια ψυχής ανεξίτηλα πλανώνται […]

Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη | Αγάπη

Πού να ‘ναι η αγάπη; Πού τριγυρνά μόνη κι έρημη; Ψυχορραγεί στους πολύβουους δρόμους της πόλης άστεγη και ρακένδυτη. Εγκαταλελειμμένη και πάσχουσα. Ο εγωισμός την πληγώνει. Το ψέμα την υποτιμά. Ο φόβος την καταδιώκει. Εκείνη όμως αντέχει. Δεν εγκαταλείπει, δεν παραδίνεται. Ικετεύει για μια ευκαιρία. Εκλιπαρεί για ένα άγγιγμα. Επαιτεί να φωλιάσει σε μια καρδιά, […]

Γιώργος Σ. Αλεξάνδρου | Τρία ποιήματα

[Κύριε καθηγητά] Κύριε καθηγητά Με θυμάστε; Λυπάμαι. Δεν απέτυχα.   [Ο ηλίθιος] Συνωστισμός κραχτών Προσέγγιση στους περαστικούς Πωλούν την λεία τους Στους ευκολόπιστους   Πόρτες ανοιχτές Κάδρα στον τοίχο Δίνουν πιστοποιήσεις Με την καμπάνια: «Ό,τι δηλώσεις, είσαι» Μπαίνουν οι παντογνώστες Ζητούν αναγνώριση   Στο κέντρο της πλατείας Ο ηλίθιος Κρατά κλειδί στο χέρι Ψάχνει μια […]

Αλεξάνδρα Στελλάκη | Alter Ego 2

Οι φόβοι ολάκερης της πλάσης, κατέληξαν στο κτήμα με τις μαραμένες τουλίπες. Στον τόπο εκείνο, γήρας και νεότητα λαχανιάζουν και ύστερα σωριάζονται ομοιοτρόπως. Εκεί, σκέφτηκα να σε ντύσω με «ανάθεμα», να σε χορέψω τον πιο ήσυχο σκοπό, να σε ρωτήσω τα παράξενα, τα ελκυστικά, τα ανεξήγητα. Θέλησα να φορέσω την προσμονή, να υπομείνω τους δυνατότερους […]

Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη | Κύλησαν οι μέρες

Κύλησαν οι μέρες… Αναστεναγμοί κρυμμένοι στο στήθος βουρκώνουν την αλήθεια που μας έκλεψαν. Ένα ματωμένο χαμόγελο γνέφει αντίο στο φως που θαμπώνει τη μνήμη. Κύλησαν οι μέρες… Ερινύες με πύρινες γλώσσες ξορκίζουν τη λήθη που μας ταξίδευε στην παραπλάνηση. Σε ιστούς αράχνης αιχμάλωτοι γευόμαστε δηλητήριο σε κάθε μπουκιά που μας κερνάνε. Κύλησαν οι μέρες… Κλείνουμε […]

Σωτήρης Παυλέας | Η αποστολή της μύγας

Γεννήθηκα πριν τρεις μέρες. Θα πεθάνω σε επτά, μπορεί και σε δέκα. Δεν έχει και τόσο σημασία, το γνωρίζω από την στιγμή που γεννήθηκα. Έχει φροντίσει ο Μέγας Συντονιστής να το γνωρίζω, και δεν με στενοχωρεί. Σημασία έχει η αποστολή. Να συστηθώ όμως, με λένε Salvofly, και ανήκω στο είδος της μύγας Musca domestica Linnaeus, […]

Δημήτρης Καρπέτης | Τρία ποιήματα

Εκλιπαρώ για λίγο φως απ’τους διάττοντες πυρακτωμένα σώματα  που ακτινοβολούν κατά την πτώση τους …όποια κι αν είναι αυτή. Μια ψυχή θολή φιγούρα, στέκεται αόρατη αιώνες τώρα, στο κατώφλι του φεγγαριού. Χαμένη μέσα σε πρέπει μικροαστικά κι εφήμερα. Σμιλεμένη απ’το καλέμι του λιθοξόου χρόνου, υποταγμένη στις τάξεις της λογικής. Μια ψυχή παγιδευμένη στα ερείπια ονείρων […]

Κωστής Χριστοδούλου | Κιγκλίδωμα

Στέκομαι γερμένη σε μια γωνία. Προσπαθώ να ξεκουράσω τα τσακισμένα μου σίδερα. Σαν απόκληρος σακάτης Ζητιανεύω λίγα ψίχουλα. Μνήμης. Ουσιαστικής μνήμης. Τους βλέπω κάθε χρόνο τέτοια ημέρα. Μαζεύονται το χάραμα. Στήνουν τα τραπεζάκια τους Τα πανό. Γράφουν τα συνθήματα τους. Προσπαθούν να κλέψουν λίγο από το πάθος εκείνων των παιδιών. Που χθες για μένα, μερικές […]

Δημήτρης Καρπέτης | Δύο ποιήματα

Ένα ταξίδι ανέμου και βροχής ποτίζει τις ψυχές με ήχους πολύτιμους και ατσάλινες πνοές. Ταξίδι του ανέμου που φέρνει στη νύχτα  λυγμούς, κύματα αφρισμένα σε ανοιχτούς ωκεανούς. Ράβω τις πληγές και συνεχίζω μισόγυμνος  μες στη βροχή που πέφτει ακατάπαυστα και κουρελιάζει τις σκέψεις. Ανοιγοκλείνω τα μάτια μήπως και δω τις σελίδες μιας ζωής που σεργιανά […]