[Ο θάνατος του πατέρα] Σκαρφάλωσε τη ζωή σου από τον θάνατο στην ελευθερία, αυτά κάποτε έλεγες και τώρα φρίττεις στο σιδερένιο κρεβάτι που έγινε η ανέλιξη φωτιά ελαφρύτερη από τον αέρα και σου ‘καψε τα σύννεφα τον ήλιο και τη βροχή, σου ‘καψε τα τσίνορα ένα απομεσήμερο με τους μαύρους αγγέλους να πιάνουν δουλειά και […]
Νέοι δημιουργοί
Θεοδώρα Βαγιώτη | Μαρμαρογλυφείο
Ι Στέκουν τα στήθη μόνα τους στον αέρα τα ψηλαφεί το οξυγόνο που σώθηκε για σένα μα και για μένα είναι αβέβαιο πόσο θα κρατήσει, και μάταιο, μάταιο να το φυλώ στο σεντούκι με τα προικιά μου ΙΙ Καμιά φορά ο αέρας δεν βοηθά παρασύρει τις τούφες ξέφρενες μπροστά στη ματιά εμποδίζει το τόσο […]
Φοίβος Σταμπολιάδης | Οι κατσίκες της Σκύρου
Χειμώνα καλοκαίρι τα κατσίκια τριγυρνούν ελεύθερα στη νότια πλευρά του νησιού. Εκεί είναι το βασίλειο τους, μακριά από τον κόσμο των ανθρώπων. Τα μεσημέρια τα βρίσκεις στο παρεκκλήσι, στον ίσκιο του Προφήτη Ηλία να βελάζουν σιγανά, να αναπνέουν ασθμαίνοντας. Ο δυνατός αέρας χτυπά τις κορυφές των βράχων και σφυρίζει στις γωνιές του μικρού κτίσματος. […]
Δημήτρης Καρπέτης | Αναλαμπή
Αναλαμπή ζωής , μια οδύνη από πάθη αφανέρωτα να ξεψυχάει στα όνειρα. Ένα δίχτυ απλώνεται, παγιδεύει τους πόθους που δε χώρεσαν στα στήθη μας. Αναλαμπές στιγμών που πνίγονται απ’ τις κραυγές των ανέμων. Σκέψεις βαριές που αντηχούν στο σιδερένιο πια περίβλημα της ψυχής. Γυαλίζει ο ίσκιος τους καθώς παραμονεύουν τον απόηχο της καρδιάς μας. Φωτεινές […]
Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη | Ο καθρέφτης
Κοίταξε τον καθρέφτη επιφυλακτικά. Πίσω από την επιμελημένη εμφάνιση και τις βαθιές ρυτίδες κρυβόταν ένα μικρό κοριτσάκι με λαμπερά μάτια και γλυκό χαμόγελο. Το ίδιο κοριτσάκι που χρόνια πριν έτρεχε ανέμελα, γελούσε αληθινά ,έκλαιγε γοερά. Εκείνο το μικρό παιδί που κοκκίνιζε από ντροπή, που φοβόταν το σκοτάδι, που ονειρευόταν συχνά και τραγουδούσε ξένοιαστα. Μεταμφιεσμένο σε […]
Αλεξάνδρα Στελλάκη | Δύο ποιήματα
[Flashed] Για μένα, η πιο θαυματουργή ανατολή του κόσμου βρίσκεται στο Βορρά. Είναι ντυμένη με κιτρινοκόκκινα χρώματα, λουσμένη με τις μελωδίες και τ’ ακούσματα των Rolling Stones. Δεν την ατένισα ποτέ, μήτε την άγγιξα, μήτε την πίστεψα. Μόνο τη θαύμασα μέσα από σένα και έμαθα πως η αγάπη και ζωγραφίζεται και ντρέπεται και σπαρταρά. […]
Μαρία Τζιαούρη- Χίλμερ | Δύο ποιήματα
[Στάσεις λεωφορείων] Στις στάσεις των λεωφορείων κοντοστέκονται οι άνθρωποι. Μαζί τους οι προσμονές, οι φόβοι και οι τιμωρίες. Μαζί τους και ο καύσωνας. Με τα καλάθια και τα σακίδιά τους γεμάτα στιγμές. Ακούς σποραδικά ιστορίες μεγάλων ανθρώπων. Ιδρώτας, ξέπνοες ανάσες, υγρά βλέμματα. Στις ίδιες στάσεις των λεωφορείων βλέπεις τη μοναξιά να περιμένει στα πρόσωπα και […]
Δημήτρης Καρπέτη | Οι Άκρες των Χειλιών
Λέξεις που τρέμουν, καθώς ταλαντεύονται στις άκρες των χειλιών . Ανάσες που ομορφαίνουν τη μελαγχολία του έρωτα. Στις άκρες των χειλιών μας σκοντάφτουν τα ανομολόγητα πάθη. Ένα αεράκι που χαϊδεύει τη σάρκα που περιφρονά ακόμα και το θάνατο. Χείλια ματωμένα από τις δαγκωνιές του έρωτα, οι άκρες τους κόκκινες απ’ τα ακρωτηριασμένα λόγια των παθών […]
Ντέπη Φαρκάτση | Αν
Όλα θα ήταν πιο εύκολα Αν ο κόσμος ήταν διαφορετικός, Έστω λιγάκι, Το ξέρω, Το ξέρεις Στον ύπνο μου ήρθανε φωνές, Μου ψιθύρισαν κάτι για ένα τέλος Κάτι για μια αρχή, Αλλά δεν έδωσα πολλή σημασία Φυσικά και δεν αποκαλώ τον εαυτό μου ποιήτρια, Κι ας κοιμάμαι πάντα με ένα στυλό και ένα κομματάκι χαρτί […]
Αλιέ Πεμπέ | Η μάνα σου
Την πιο όμορφη μουσική την άκουσα από εσένα, η πιο γλυκιά μελωδία στους χτύπους της καρδιάς σου. Στιγμές δυνατές και ανεπανάληπτες εκείνες που συνάντησα τη μορφή σου με το βλέμμα μου. Μια τόση δα μικρή κουκίδα ήσουν και άλλαξες τη ζωή μου. Κάθε ξημέρωμα με έφερνε όλο και πιο κοντά σου, στη στιγμή που θα […]