Είναι 12.20 στη Νέα Υόρκη Παρασκευή τρεις μέρες μετά την επέτειο της πτώσης της Βαστίλης, ναι το 1959 και πηγαίνω να γυαλίσω τα παπούτσια μου επειδή θα αποβιβαστώ με το τραίνο των 4.19 στο Ηστθάμπτον στις 7.15 και ύστερα θα πάω κατευθείαν για δείπνο και δεν γνωρίζω τους ανθρώπους, που θα με ταϊσουν Aνεβαίνω τον […]
Μεταφράσεις
Edna St. Vincent Millay | Άνοιξη
Απρίλη, ποιος ο λόγος που έρχεσαι ξανά; Δεν φτάνει η ομορφιά σου. Δεν με ησυχάζει πια η ερυθρότητα φύλλων μικρών που ανοίγουν μουδιασμένα. Ξέρω εγώ. Ο ήλιος καίει τον σβέρκο μου καθώς παρατηρώ πώς ξεμυτίζουνε οι κρόκοι. Η γη μυρίζει ωραία. Στα φανερά ο θάνατος απουσιάζει. Αλλά και τι σημαίνει αυτό; Δεν είναι μόνο που […]
Τέσσερα ποιήματα της Aμερικανίδας ποιήτριας Ursula le Guin | Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή
Πώς μου φαίνεται Στην απέραντη άβυσσο πριν από το χρόνο, ο εαυτός δεν υπάρχει και η ψυχή ενώνεται με την ομίχλη, την πέτρα και το φως. Με τον καιρό, η ψυχή φέρνει στην επιφάνεια τον θολό εαυτό. Τότε ο αργός χρόνος σκληραίνει τον εαυτό του σε πέτρα ενώ πάντα φωτίζει την ψυχή, ώσπου η ψυχή […]
Δύο ποιήματα της Αμερικανίδας ποιήτριας Anne Waldman | Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή
Το ψέμα Η τέχνη ξεκινάει με ένα ψέμα Ο διαχωρισμός είναι εσύ συν εγώ συν ό, τι κάνουμε Κοίταξε τη λάμπα, ανοιγόκλεισε τα μάτια, ο ήλιος είναι μες στο βλέμμα σου Θέλω μια σπάνια πλεονεκτική θέση του ουρανού απαλλαγμένη από την παρανόηση Η τέχνη ξεκινάει με ένα […]
Τρία ποιήματα της Αμερικανίδας ποιήτριας Marianne Moore | Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή
Το παρόν είναι το παρελθόν Αν η εξωτερική πράξη είναι ξεπεσμένη και ο ρυθμός είναι παλιομοδίτικος, θα επιστρέψω σε σένα Χαμπακούκ, όπως όταν σε ένα μάθημα της Βίβλου ο δάσκαλος μιλούσε για έναν ανομοιοκατάληκτο στίχο. Είπε- κι εγώ πιστεύω ότι επαναλαμβάνω τις ακριβείς του λέξεις: «H εβραϊκή ποίηση είναι πρόζα με ένα είδος οξυμμένης συναίσθησης». […]
Πέντε ποιήματα της Αμερικανίδας ποιήτριας Edna Vincent Millay | Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή
Α few figs from tristles- Λίγα σύκα από γαϊδούρια Πρώτο fig Το κερί μου καίει και στις δύο άκρες. Δεν θα διαρκέσει τη νύχτα. Αλλά αχ, εχθροί μου και ω, φίλοι μου- δίνει ένα υπέροχο φως. Δεύτερο fig Ασφαλή πάνω στον στέρεο βράχο, τα άσχημα σπίτια στέκονται: έλα και δες το λαμπερό μου παλάτι χτισμένο […]
Δύο ποιήματα της Αμερικανίδας ποιήτριας Joanna Klink | Μετάφραση : Λίνα Φυτιλή
Στα βασίλεια Ποιος είναι ποτέ στο σπίτι μόνος του. Τόπος χωρίς έλεος. Σειρές αυτοκινητόδρομων που τρεμοπαίζουν τη νύχτα. Όταν σου μιλάω μπορώ να αισθανθώ μια καταιγίδα να πέφτει θυμωμένα στους δρόμους, οι καταρρακτώδεις βροχές τη στιγμή που χτυπάνε. Η αφοσίωση είναι γεμάτη βέλη. Τις περισσότερες βδομάδες δεν είμαι τίποτα περισσότερο από το χρώμα στους τοίχους […]
Τρία ποιήματα της Maya Angelou | Μετάφραση: Μαρία Ανδρεαδέλλη
Γυναικεία δουλειά Έχω τα παιδιά να φροντίσω Τα ρούχα να ματίσω Το πάτωμα να σφουγγαρίσω Τα τρόφιμα να ψωνίσω Μετά το κοτόπουλο να τηγανίσω Το μωρό να καθαρίσω Καλεσμένους να ταΐσω Τον κήπο να βοτανίσω Έχω πουκάμισα να πατήσω Τα κουτσούβελα να ντύσω Ζαχαροκάλαμο να κοπεί Καλύβα να καθαριστεί Μετά τους αρρώστους να φροντίσω Και […]
Percy Bysshe Shelley | Δύο ποιήματα | Μετάφραση: Αντώνης Μπαλασόπουλος
Μια λέξη πολύ συχνά βεβηλώνεται Μια λέξη πολύ συχνά βεβηλώνεται για να μπορώ να τη βεβηλώσω εγώ, ένα αίσθημα κίβδηλα πολύ ακυρώνεται για να πεις εσύ «το περιφρονώ»· μια ελπίδα της απελπισίας πολύ μοιάζει για να την πνίξει φρόνηση σοφή, κι ο οίκτος σου πιο ακριβός φαντάζει απ’ αυτόν που προσφέρει μια άλλη ψυχή. Αυτό […]
Δύο ποιήματα του Wilfred Owen | Μετάφραση: Στράτος Κιαπίδης
Παράξενη αντάμωση Φαίνεται πως πετάχτηκα από τη μάχη έξω, σ’ απόκρυφο τούνελ βρέθηκα, βαθύ, σκαμμένο από αρχέγονους τιτάνιους πολέμους κι ανάμεσα σ’ αψίδες και όγκους γρανιτών. Αραδιασμένοι στοιβαχτά βογκούσαν κοιμισμένοι, σε σκέψεις βυθισμένοι, τόσο πολύ, που έμοιαζαν νεκροί. Μετά, καθώς παρατηρούσα, ξάφνου πετάχτηκε ένας κι έμοιαζε να με ξέρει. Οικτρά τότε με κοίταξε με παγωμένο […]