ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ Α. ΈΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ γ’ Ο Αγών ΕΩΣΦΟΡΟΣ Άνθρωπε ΚΑΪΝ Πνεύμα; ΕΩΣΦΟΡΟΣ Άνθρωπε θνητέ! ΚΑΪΝ Ποιός είσαι; ΕΩΣΦΟΡΟΣ Άρχοντας Πνευμάτων. ΚΑΪΝ Και τ’ αφήνεις; Και περπατάς στο χώμα, με το χώμα μας; ΕΩΣΦΟΡΟΣ Γνωρίζω το χώμα, νιώθω τη σκέψη του, όπως […]
Θέατρο
Χούλιο Κορτάσαρ | Άπαντα τα Θεατρικά
Απόσπασμα από τις σελίδες: 60,61. [Δύο λογοπαίγνια : 1948 – 1950 ] 1ος Ναύτης Η πλατεία, η πλατεία! 2ος Ναύτης Δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα σιντριβάνι και μερικά σπίτια. 1ος Ναύτης Για αυτό και είναι πλατεία. (Του πετά την μπάλα και ο 2ος Ναύτης την πιάνει και του την επιστρέφει. Η Νέλιδα απομακρύνεται και […]
Θωμάς Συμεωνίδης | Υπάρχει επίσης: Βασισμένο στη ζωή και στο έργο του Paul Celan
Απόσπασμα από την εισαγωγή. Ο μονόλογος Υπάρχει επίσης βασίζεται καταρχήν στην αντιφατική σχέση που είχε ο ποιητής Paul Celan (1920-1970) με τον φιλόσοφο Theodor Adorno (1903-1969). Μελανό σημείο στη σχέση τους, ο πολύ γνωστός αφορισμός του Adorno ότι «κάθε ποίηση μετά το Άουσβιτς είναι βαρβαρική». Κεντρικό γεγονός, μία συνάντηση που δεν έγινε τελικά ποτέ. Αν […]
Ζαν Ζενέ | Το μπαλκόνι
Πρώτη έκδοση του έργου: L’ Arbalète, 1956 Υπάρχουν τρεις μορφές του έργου. Η πρώτη (του 1956) αποτελείται από δύο πράξεις και δεκαπέντε σκηνές. Στη δεύτερη (1960), που είναι και η εκτενέστερη, το πολιτικό στοιχείο είναι εντονότερο. Η τρίτη μορφή (1962) είναι και η οριστική και σ’ αυτήν βασίστηκε η παρούσα μετάφραση. Ανέβηκε για πρώτη φορά […]
Ζεάμι | Το φιλιατρό του πηγαδιού
Μιά συνάντηση στό σταυροδρόμι τῶν ὀνείρων – κάποιου πού βλέπει τό φῶς τοῦ ἥλιου μέ κάποιον πού ἔχει φύγει:αὐτό εἶναι τό θέμα τῶν περισσότερων ἔργων τοῦ κλασικοῦ ἰαπωνικού θεάτρου Νό. Συνάντηση ἑνός πλάνητα καλογέρου καί μιᾶς σκιᾶς, μιᾶς ἀλύτρωτης ψυχῆς τοῦ Κάτω Κόσμου πού ἦταν ἄλλοτε μιά δέσποινα, ἕνας παλατιανός, ἕνας πολεμιστής. Ἡ ψυχή, ἄν […]
Γιάννης Μαυριτσάκης | Κωλοδουλειά
Απόσπασμα από τις σελίδες, 43,44. Χρειάζομαι ένα καινούργιο ζευγάρι παπούτσια. Όλοι να κοιτάζουν τα πόδια μου. Να λένε να ένα ωραίο ζευγάρι πόδια, ανάμεσα σε όλα τα άλλα αυτό το ζευγάρι είναι το ωραιότερο, όλη μέρα πίσω από τους πάγκους, κρίμα τέτοια πόδια να κρύβονται, κοίτα πως στέκονται, το ένα πάντα ελαφρά λυγισμένο, κοίτα πως […]