Γράφει ο Σίμος Ανδρονίδης: «Όταν ανθίζουν στεναγμοί στη σάρκα η γύρη τους αναπλέει όπως ο σολομός Για να γεννήσει στα αυλάκια του εγκεφάλου Και με την άμπωτη και με την παλίρροια το ίδιο φέγγει σε επιτύμβιες μνήμες Αλλά από άλλη όψη» (Αρετή Γκανίδου, ‘Χαράζει ο άλλος μου εαυτός’). Η ποιητική συλλογή της Αρετής Γκανίδου […]
Γνώμες – Κριτικές
Σύντομη αποτίμηση πέντε (ελληνικών) αναγνωσμάτων από τον Άκη Παπαντώνη
1. “Εκεί που ζούμε”, Χρίστος Κυθρεώτης, Εκδόσεις Πατάκης: ευφυές, γοητευτικό, επίκαιρο αλλά όχι γραμμένο για την επικαιρότητα, γεμάτο με το λοξό χιούμορ του συγγραφέα γνωστό ήδη από τη συλλογή διηγημάτων του “Μια Χαρά” (Πατάκης, 2014), αλλά πλέον μπολιασμένο με προσωπικούς στοχασμούς για την ανθρώπινη κατάσταση και το πως είναι να ζει η γενιά των σημερινών […]
88 εν κινήσει | του Δημήτρη Βασιλάκη
Γράφει ο Αργύρης Κόσκορος: Γνωρίζοντας την ιδιότητα του Δημήτρη Βασιλάκη ως τζαζ μουσικού και συνθέτη, πολύ εύκολα μπαίνουμε ίσως στον πειρασμό του παραλληλισμού της πρόσφατης ποιητικής του συλλογής με το μουσικό του έργο. Μια τέτοια σύγκριση βέβαια δεν είναι αυθαίρετη, αν και θα ήταν σκόπιμο να τονιστεί ότι η μια ιδιότητα δεν υποσκελίζει την άλλη˙ […]
Δήμητρα Ρούσσου | Προλογικό σημείωμα επί του άρθρου του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου «Ο κύκλος που δεν κλείνει»
Αλέξανδρου Αδαμόπουλου “Ο κύκλος που δεν κλείνει” (στο συλλογικό ‘Για μια επέτειο’, εκδ. Ίκαρος ISBN 978-960-572-009-4 ). Προλογικό σημείωμα Σκέπτομαι ότι ένα τέτοιο κείμενο ψυχρής ακρίβειας έχει γραφεί από τον Αλέξανδρο Αδαμόπουλο, επειδή ακριβώς αυτός είναι της Τέχνης κατά την έννοια που της αποδίδει ο Im. Kant.¹ Και την αριστοτελική κάθαρση, αν την […]
Δημήτρης Βασιλάκης | αναcoda
Μετά την πρώτη ανάγνωση της ποιητικής συλλογής του Δημήτρη Βασιλάκη «αναcoda» είχα την αίσθηση ότι εκτός από μια εξαιρετικά πρωτότυπη συλλογή είχα συνάμα ακούσει τζαζ, Rock n Roll, ηλεκτρονική μουσική, είχα μελετήσει αστρονομία, μαθηματικά και φυσική. Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται αυτό δεν απέχει από την πραγματικότητα. Ο Βασιλάκης δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος άρα […]
Ιντερμέδιο | Του Ελευθέριου Αχμέτη
Η πρώτη μου επαφή με την ποίηση του Ελευθέριου Αχμέτη ήταν πριν τέσσερα χρόνια στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Επτά» στο βιβλιοπωλείο «Ο Μωβ Σκίουρος». Την περίοδο εκείνη οι παρουσιάσεις γίνονταν στο χώρο της πλατείας. Δημιουργώντας ένα θεατρικό σκηνικό. Ένα τοπίο απολύτως ταιριαστό με την ποίηση του Αχμέτη. Θέατρο και ποίηση συνυπάρχουν στο μυαλό του […]
Ώρες πληθυντικής αϋπνίας
Γράφει ο Νικόλας Περδικάρης : Μια λάμπα που κρέμεται από καλώδιο γυμνό. Αυτή είναι η ποίηση του Αντώνη Τσόκου. Ένα δωμάτιο στολισμένο με το τίποτα και με όλα τα καλά του κόσμου. Πρώτη μου σκέψη ήταν να θυμώσω, γιατί ο συγγραφέας δε μου έδωσε τίποτα το χειροπιαστό, να κρατηθώ. Λαβές κομμένες, σκάλες πριονισμένες ως τα […]
Η ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική – Σημειώσεις για το βιβλίο | Του Μιχάλη Παπαχατζάκη
Ο τίτλος είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Και αναρωτιέται κανείς: υπήρχαν ναζιστές στη Λατινική Αμερική; και ήταν τόσο πολλοί που βγάλανε και γνωστούς λογοτέχνες ή ποιητές; Η σκέψη καταρχάς πάει αυθόρμητα σε εισαγόμενους λογοτέχνες. Άλλωστε, τόσοι και τόσοι Γερμανοί κατέφυγαν σε χώρες όπως στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη και τη Βραζιλία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για […]