Άρθρα

Η νεοεκδοθείσα συλλογή ποιημάτων μου αποτελεί κατά κύριο λόγο τη συνέχεια της προηγούμενης με τίτλο «Φτωχά τα λόγια», όπου και αναφέρεται «Η απώλεια», τα σημάδια της οποίας αποτυπώθηκαν σε ποιήματα που έγραψα στη συνέχεια και συμπεριλήφθηκαν στην παρούσα συλλογή.      Η ποίηση είναι η μορφή του λόγου εκείνη στην οποία συνήθως επιλέγω αυτόματα να […]

1. Αναζητώντας κάποια αφετηρία ή η ορισμένη ασφάλεια των ορισμών Το είδος της τέχνης που ονομάζεται λογοτεχνία είναι μία κοινωνικο-πολιτισμική κατασκευή με «κατ’ εξοχήν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα» (Νικολόπουλος, 1995: 45) και της οποίας η έκφραση είναι αισθητική. Η πρόταση αυτή όσο λιτή, απλή και αβίαστη και αν φαίνεται υποδηλώνει συνοπτικά μεν, αλλά πλήρως και όχι μερικώς […]

Η εξεταστέα ύλη στην Ιστορία της Τέχνης για το πτυχίο στην ΑΣΚΤ, εκείνη τη χρονιά που έδινα το μάθημα, ήταν το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Ανάμεσα στα SOS ήταν το Dada και ο Σουρεαλισμός. Ο πυρήνας της σύγχρονης τέχνης. Το μεδούλι. Είχα διαβάσει τόσο πολύ, που ήταν σαν να είχα ζήσει σε εκείνη την […]

Η ποίηση ήταν πάντα ένα καταφύγιο για μένα. Από τότε που ήμουν παιδί και προσπαθούσα να μιμηθώ τα τραγούδια και τα ποιήματα των σχολικών γιορτών, ως τώρα που γράφω στο ιντερνετικό cloud για να μη χαθούν τα λόγια μου, η ανάγκη να εκφραστώ μέσα από στίχους με συντροφεύει σε κάθε στάδιο της ζωής μου. Η […]

Μέσα από διαδρομές αναζήτησης εαυτού και ουσίας ο συγγραφέας ανακαλύπτει το μονοπάτι που μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη του απόλυτου συμπαντικού νόμου. Διαφορετικού απ΄ότι οι κοινωνίες μας έχουν μέχρι σήμερα επιβάλει. Πολλές απόψεις και έρευνες έχουν καταγραφεί στους αιώνες που προσδίδουν στην λέξη Ψυχή διαφορετικές έννοιες και προσδιορισμούς. Το συγγραφικό αυτό έργο μέσω του ποιητικού […]

Η συλλογή αυτή αποτελεί για εμένα ένα ανθολόγιο ενός έργου πολλών ετών και αντικατοπτρίζει βιώματα πραγματικών καταστάσεων, γεγονότων, συναισθημάτων μέσα από το εκφραστικό φίλτρο του έμμετρου λόγου. Έγινε ένα σύνολο με αφορμή μια συζήτηση και το κατέθεσα ως τέτοιο με αφορμή μια άλλη. Οπότε, ουσιαστικά, για μένα, αποτελεί μια υπερβατική αποδοχή αυτής της πτυχής του […]

1. Η ποιητική κατάσταση του Νίκου Εγγονόπουλου   Η ποίηση του Εγγονόπουλου είναι ένα οριακά αψεγάδιαστο μέσο κριτικής της κοινωνίας και του πολιτισμού, σε βαθμό τέτοιο που η ουσία της να μεταλλάσσεται σε θεμελιακό επίπεδο, να υπερβαίνει τα καλλιτεχνικά εσκαμμένα και να ταυτίζει την τέχνη της ποίησης με τις κοινωνιολογικές και ανθρωπολογικές αναλύσεις, χωρίς όμως […]

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Μια φανταστική αφήγηση δεν έχει καθεαυτή τη λογοτεχνική ισχύ ως κριτήριο για να προσδιοριστεί ένα έργο αισθητικά επαρκές και λογοτεχνικά άρτιο. Κατά συνέπεια, μπορούμε να θεωρήσουμε αδικαιολόγητα πομπώδεις τις όποιες αναφορές από κριτικούς στο έργο του Ε. Χ. Γονατά ότι οι φανταστικές εικόνες είναι ένα από τα ουσιαστικότερα χαρακτηριστικά της λογοτεχνικής […]

Η λογοτεχνική ανάγκη να εκφραστεί το κυπριακό πολιτικό πρόβλημα σ’ ένα λογοτεχνικό έργο είναι σχεδόν αναπόφευκτη και κάθε φορά λαμβάνει διαφορετικές μορφές εισαγωγής και διατύπωσής του. Αν και ο κάθε ιδιόλεκτος λογοτεχνικός λόγος προσπαθεί ν’ αποβάλλει δια ροπάλου την όποια πολιτική πραγματικότητα εν τέλει αποτυγχάνει. Η προσπάθεια να υπάρξει μια λογοτεχνική γραφή απαλλαγμένη από την […]

Η θέση του αναγνώστη βρίσκεται σε διαρκή προσπάθεια επικυριαρχίας επί του λογοτεχνικού έργου. Παράλληλα, το εκάστοτε έργο δεν φέρεται ποτέ να συνθηκολογεί με τον αναγνώστη αλλά φαίνεται να δραπετεύει μονίμως. Ο αναγνώστης δεν έχει την πολυτέλεια της χρονικής παύσης που έχει από τη φύση του το έργο. Η χρονική άνεση που προσφέρει η παύση δίνει […]