Ταξίδι στο σπίτι

31 Μαρτίου Μέρα Έκτη Death tripped down the corridor, changing step, struck out here and there, danced pirouettes; often I felt his breath on my face when he was miles away; often I fell asleep and dreamed while he stood leaning over my bed Arthur Koestler, Dialogue with Death Η γαλήνη θα βρεθεί στη σιωπηλή […]

Τελευταία μέρα του Μαρτίου. Ονειρεύομαι τους φίλους μου. Κοιμόμαστε σχεδόν ληθαργικά αυτό τον καιρό — όταν κοιμόμαστε, δηλαδή. Ο Μαντάς έρχεται εξοπλισμένος με οινόπνευμα για τα χέρια και οινόπνευμα για το νου. Τρώμε την πιο νόστιμη λακέρδα της δεκαετίας, έτσι μας φάνηκε, και διηγιόμαστε τα όνειρά μας, ενθυμούμενοι και πάλι τον André Breton και τους […]

30 Μαρτίου Μέρα Πέμπτη Η απόσταση από το άγνωστο έχει το δικό της σύστημα ανταμοιβής. Απ’ τη στιγμή, που οι ήρωές μας ευθύνονται για την καλή ή κακή μας διάθεση, δεν υπάρχει κανένας λόγος ν’ αναλάβουμε οποιαδήποτε ευθύνη. Όλο αυτό το διάστημα σκέφτομαι ότι είμαι σαν αυτούς τους ανθρώπους που είναι τόσο απασχολημένοι με το […]

῾῾Εκδρομή στο Παρελθόν᾽᾽. Έτσι είχα τιτλοφορήσει μια ποιητική μου συλλογή που εξέδωσα στην Ερατώ το 1989. Και τώρα, καίτοι άνθρωπος του απολύτου παρόντος και του ενεστώτος χρόνου, μελαγχολικός συνθέτης αλλεπάλληλων ρέκβιεμ της μόλις προηγούμενης στιγμής και ασύστολος συγγραφέας απανωτών πανηγυρικών για τα διακαή/διηνεκή καμώματα μιας Παλιοπαρέας που επέμενε να βλέπει την bright side of the […]

Απαγόρευση κυκλοφορίας – υποχρεωτικός εγκλεισμός – καραντίνα – κοινωνική απομόνωση. Από πότε έγιναν συνώνυμα; Δεν μου έχει απαγορεύσει ποτέ κανείς στο παρελθόν να βγω από το σπίτι μου. Κατά καιρούς είχε χρειαστεί να περιορίσω τις μετακινήσεις μου λόγω ασθένειας ή τραυματισμού, αλλά ήταν έντονες συστάσεις για το καλό μου. Τώρα η διαφορά είναι ότι μου […]

Άλλαξε η ώρα, και σκέφτομαι ξανά και ξανά τον στίχο του Σαχτούρη, ῾῾Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια᾽᾽. Προσπαθούμε, εδώ στην Κυψέλη, στο Κέντρο του Κόσμου, που έλεγε κι ο αείμνηστος φίλος Χρήστος Βακαλόπουλος, να βγάλουμε από τη μύγα του εγκλεισμού ξίγκι. Το μυαλό έχει γίνει μηχανισμός παραγωγής ιδεών, ταχείας αποδόσεως. Η καρδιά έχει γίνει ένα μέλαθρον […]

29 Μαρτίου Μέρα Τέταρτη Well I woke up Sunday Mornin’, With no way to hold my head That didn’t hurt Kris Kristofferson Ώσπου να θυμηθείς ποιος είσαι και τί λες, εγώ θα πω το τραγούδι. Έχει βυθιστεί στα μάτια μου αυτή η ξένη πόλη. Έχει κρύο και έχει ένα θαμπό ήλιο που σου φέρνει δάκρυα. […]

28 Μαρτίου Μέρα Τρίτη Στο ‘The Face of Another’, του Hiroshi Teshigahara, λέει κάποια στιγμή ο Tatsuya Nakadai : ‘ There are monsters who act like people and people who act like monsters’. Ο Ίκαρος ξύπνησε τα χαράματα κι έγραψε. Εμένα εκείνη η ώρα με βρήκε να συνομιλώ με την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ στον ύπνο μου. […]

Το κυρίαρχο συναίσθημα σήμερα: η ευγνωμοσύνη — για ό,τι μου δόθηκε, για ό,τι μου δωρίστηκε, για ό,τι μου δίνεται, για ό,τι μου δωρίζεται: ευγνωμοσύνη. Το είχε γράψει άριστα ο Alexander Trocchi (μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία που είχε την τύχη να περάσει από τρία κινήματα/ρεύματα, ο μόνος, που άλλαξαν τον τρόπο να δεξιωνόμαστε την Τέχνη και τη […]

27 Μαρτίου Μέρα Δεύτερη   Can you please crawl out of your window? Αυτό το τραγούδι του Dylan και ειδικά ο στίχος  ‘He looks so truthful, is this how he feels Trying to peel the moon and expose it’, φώλιασε στο μυαλό μου λίγο πριν κοιμηθώ. Ξυπνώντας, ο Dylan τοποθέτησε τη φιλοφροσύνη πλάι στην απελπισία […]