Ταξίδι στο σπίτι

10 Απριλίου Μέρα Δέκατη Έκτη Είμαι ένας 32χρονος, μόνος με ένα κομμάτι χαρτί. Τί είμαστε; Άγνωστοι, χαμένοι μέσα σ’ όλους τους άλλους, με μόνα σημεία συνάντησης, τον τρόπο που βλέπουν τα μάτια μας. Μπορεί ο καθένας να νιώσει στα μελίγγια του, τον πυρετό της πόλης. Μιας πόλης πνιγμένης, παραλυμένης απ’ τον φόβο. Ποιός είναι αυτός […]

Αγαπημένοι μου Γονείς, Σας γράφω από τα χαρακώματα της Φωκίωνος Νέγρη, από την Ειδική Μονάδα Entertainment όπου με έχουν αποσπάσει από τις αρχές Απριλίου. Δίνουμε γενναίες μάχες με τον εχθρό. Ο εχθρός είναι ύπουλος, αλλά εμείς είμαστε πανούργοι. Ο εχθρός κάνει βρόμικο πόλεμο, αλλά εμείς είμαστε ακόμα πιο βρόμικοι και ξέρουμε να χτυπάμε κάτω από […]

  9 Απριλίου Μέρα Δεκάτη Πέμπτη Στην άκρη της νύχτας. Στην άκρη της μέρας. Για σένα το λέω, απελπισμένε. Δεν τελείωσε ακόμα. Τα μήλα, δεν έχουν αμαρτίες. Η αμαρτία, ήρθε στον κόσμο ακολουθώντας τον δρόμο που της έδειξαν οι τυφλοί. Αυτοί, οι παράξενοι ‘τυφλοί’, που τα βλέπουν όλα. Όμως, αυτός που μένει ταπεινός, μοιάζει με […]

Εύφλεκτα Υλικά: L’amour n’est valable que dans une période pré-révolutionnaire. Δεν θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα, και ειπώθηκε το σωτήριον έτος 1952. Κάνουμε ρεπεράζ στις δεκαετίες. Είμαστε, άλλωστε, απ᾽ των ενύπνιων πλασμένοι την ύλη. Ονειρευόμαστε το Ταίρι μας στους Λειμώνες τ᾽ Ουρανού τη μια και στης πόλης τις αλέες την άλλη. Το ότι μπορούμε να […]

8 Απριλίου Μέρα Δεκάτη Τετάρτη ‘Μη δώσετε τον άγιον εις τους κύνας• μηδέ ρίψητε τους ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΣΑΣ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς με τους πόδας αυτών και στραφέντες σας διασχίσωσιν’. κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο [ 7, 6 ] Εικόνα του χλωρού βάτου εις τας άπειρους άμμους της Αφρικής. Αυτό που είπε ο Σολωμός, στους στοχασμούς […]

7 Απριλίου Μέρα Δέκατη Τρίτη Wake up, it’s all right You don’t have the words, it’s okay Tindersticks Έπεσα σε μια κατάσταση, που ο γιατρός μου ονόμασε έλλειψη τόνου, κοινωνικού δηλαδή τόνου, γιατί ένας Δανδής του δικού μου σθένους, είναι πάντα καλά εφοδιασμένος μ’ αυτό, είχε γράψει ο Ντελακρουά, στην Γεωργία Σάνδη, το 1841. Το […]

Χειμώνας 1999. Βλέπω (ξανά και για πολλοστή φορά το Stalker). Φοράω μακρύ μαύρο παλτό. Περπατάω κάμποση ώρα, φτάνω στο Au Revoir, κάθομαι στην μπάρα, μιλάω με τον κύριο Λύσανδρο. Δίπλα μου κάθεται ένας βέρος κυψελιώτης ευπατρίδης, εβδομηντάρης, ντυμένος στην πένα. Πίνει το ουίσκι των παλαιών: ποτήρι σωλήνας, τίγκα στα παγάκια, και από πάνω, ίσαμε το […]

Είναι γεγονός: κάποια θεσπέσια θεότητα (η οσία Dominique Sanda; η αγία Romy Schneider; η Θεός Gene Tierney;) φρόντισε να χτυπηθεί τατουάζ στον εγκεφαλικό φλοιό μου η φραση του Ludwig Wittgenstein ῾᾽Από εδώ όπου είμαστε να πάμε εκεί όπου βρίσκεται η Απόφαση᾽᾽. Είναι γεγονός: αποφασίσαμε να αφήσουμε γένια, ο Μαντάς κι εγώ, μέχρι νεωτέρας και όσο […]

6 Απριλίου Μέρα Δωδέκατη Φωνές – Όνειρα Όνειρα – φωνές Ο David Meltzer, μου είπε : Χτύπησα στον ώμο την γριά, και αυτή έγινε στάχτη. Ο Joseph Byrd, μου είπε : Και ο ύπνος θα έρθει με διαφορετικά χρώματα, καθαρότερα απ’ όσα έχεις δεί ποτέ σου. Ο Richard Clerici, μου είπε : Λυπημένο αναστατωμένο πορτοκαλί […]

Καίτοι παραμένω λάτρης της φράσης ῾῾Ο Μάκμπεθ σκότωσε τον ύπνο᾽᾽, και ακούω ξανά και ξανά το Rust Never Sleeps, και είχα επινοήσει (και εφαρμόσει) σε συνθήκες πιεστικές (καμία σχέση με τον τωρινό ζόφο, βέβαια) το ηρωικό κατενάτσιο πρόγραμμα 10 ώρες εργασία / 5 ώρες διάβασμα / 5 ώρες κραιπάλη / 4 ώρες ύπνος, κάθε φορά […]