Δεύτερη φάση

Η Τέχνη είναι Στοίχημα / Dial L for Love Ήταν λίγο πριν από την εφηβεία. Είναι παράδοξο: τα ερεθίσματα δεν ήταν τόσο κάποια βιβλία όσο κάποια τραγούδια. Του Σαββόπουλου. Και μετά, του Bob Dylan. Τα τραγούδια με έκαναν ελεύθερο, ένιωθα ότι ταξιδεύω σε άλλους χώρους, σε άλλους χρόνους. Βιβλία είχαμε πολλά στο σπίτι. Ο πατέρας […]

Ένατη Ώρα / Το Χθες Αρχίζει Αύριο Πότε περάσατε από την Πολιτική Οικονομία στην Ποιητική Οικονομία; Πότε για τελευταία φορά είπατε όχι όταν είχατε τη διάθεση, ακόμα και το δίκιο, να πείτε όχι;  Πότε για τελευταία φορά είπατε ναι όταν είχατε τη διάθεση, ακόμα και το δίκιο, να πείτε ναι; Πότε για τελευταία φορά αγοράσατε […]

Όγδοη Ώρα / Εκδρομή στο Παρελθόν Να πάρει και να σηκώσει! Ο θείος μου ο Γιώργος ήταν στρατηγός πεζικού, ο άλλος μου θείος, ο Αλέξανδρος, πτέραρχος, ο πατέρας μου, Ιωάννης, ταξίαρχος πυροβολικού, κι εγώ, φευ, έχω καιρό τώρα αποκλίνουσα συμπεριφορά, καθώς μαθαίνω τώρα: ήτοι, έχω αλλάξει καμιά δεκαπενταριά σχολεία, σχολές, και πανεπιστήμια~ τυγχάνω Παναθηναϊκός, κι […]

Έβδομη Ώρα / Οδός Σύρου / Πίνοντας στην Αίγινα Τι εξαίσια που είναι να δουλεύει κανείς τώρα με τις βροχές της Αίγινας. Τρελαίνουμαι από χαρά νοιώθοντας γερό το κεφάλι και το χέρι μου και δουλεύω με μια νηφάλια μέθη που μου δίνει ο δροσερός αυτός φθινοπωρινός θεός [Νίκος Καζαντζάκης, 1927] Με εντυπωσιάζει η φράση «πάει […]

Έκτη Ώρα / Οδός Σύρου / Φυγή στην Ύδρα Στρατηγέ, τι γυρεύεις εσύ, ένας Υδραίος, στη Λάρισα», να είναι το Σύνθημα. «Ο Γκάτσος δεν πάτησε ποτέ της Αμοργού το χώμα», να είναι το Παρασύνθημα. Και ενδιαμέσως, σε Φάση REM, σε Φάση Rapid Eye Movement, σε Φάση Λες Να Λάβουνε Τα Όνειρα Εκδίκηση, σε Φάση Φέξε […]

Πέμπτη Ώρα / Κυψέλη / Οδός Πυθίας Καίτοι ζούσαν με αμέριμνη απερισκεψία σ᾽ έναν αέναο ημιχαοτικό ντανταϊσμό, μπορείς να πεις ότι έδειχναν μέριμνα στο να τηρούν κάποιο ωρολόγιο πρόγραμμα. Ακόμα και στο χάος χρειάζεσαι μια ραχοκοκαλιά και ορισμένους οδοδείκτες, ακόμα και μες στο παραλήρημα του χιούμορ, της λεγόμενης ευφρόσυνης αφροσύνης, δεν είναι μάταιο να διατηρείς […]

Τέταρτη Ώρα / Πλατεία Παπαδιαμάντη / Ταβέρνα Μουριές Είναι πασίγνωστη η ρήση: αν κάτι μας εμπόδιζε να προσηλωθούμε σε ένα και μόνο πάθος είναι το ότι είχαμε πολλά. /Η βιβλιοφιλία μας εναρμονίζεται πλήρως με την φιλοποσία και την φιλοκαπνία μας, ενώ δεν ξεχνάμε ποτέ αυτό που έλεγε ο ωραίος Μονταλμπάν, «Πίνουμε για να θυμόμαστε και […]

Τρίτη Ώρα / Πλατεία Παπαδιαμάντη / Οδός Κονδυλάκη  Σωτήριον και καταραμένο έτος 2005. Μήνας Οκτώβριος. Τα μάτια μας είναι κόκκινα ύστερα από τόσο κλάμα. Τα δάκρυά μας μούσκεψαν τα ρούχα μας, το βλέμμα μας άλλαξε πια, βάθυνε. Έχουμε γυρίσει στο κονάκι της Κονδυλάκη, ο Νίκος Φ., ο επονομαζόμενος Καπετάν Φασαρίας, αυτός εξαιτίας του οποίου αρπάξαμε […]

Δεύτερη Ώρα / Κυψέλη / Οδός Σύρου Τους ήταν ανυπόφορος ο Bruce Springsteen. Προτιμούσαν τον Bruce Lee. Ή/και τον Bruce Willis. Μπαινόβγαιναν σαν διαρρήκτες στις δεκαετίες. Μπαινόβγαιναν σαν λωποδύτες στις καρδιές. Τίποτα δεν τους αρκούσε, εξόν από το να είναι οι ρακένδυτοι πεπτωκότες πρίγκιπες της Κυψέλης. Έπιναν τα ποτήρια τους στο όνομα του Captain Beefheart […]

Πρώτη Ώρα / Κυψέλη / Οδός Πυθίας Όσο ζουν οι Φίλοι μου δεν θα μιλώ για τον Θάνατο, όσο ζουν οι Φίλοι ο Θάνατος δεν θα έχει επικράτεια. Ο χἀρτης είναι η επικράτεια. Ο νοερός χάρτης που σχεδιάσαμε αναζητώντας την Πηγή μιας Νέας Ομορφιάς, θητεύοντας σε μια Νέα Γεωγραφία των Παθών, παίζοντας στα δάχτυλα τα […]