Απόστολος Θηβαίος | Το Φρέαρ του Μεσολογγίου

η προσευχή της άνοιξης σαν μπαίνει πρώτη φορά στο Μεσολόγγι Ο Μάρτης ανήκει για πάντα στο Μεσολόγγι. Επειδή, τέτοια άνοιξη δεν αντάμωσε αυτός εδώ ο τόπος. Μιλούν για εκείνη τα θεωρήματα της ψυχής μας, τα συλλογικά. Οι φυλλάδες και τα συγγράμματα για την αξία των ιδεών, θα δανειστούν λίγη από τη δόξα του καιρού. Και […]

Νεκτάριος Μπέσης | Όσο κρατάει ένα χρώμα

Ίσως να ήταν όλα αληθινά, όπως τα ανθισμένα δέντρα, σε εκείνο το νεκροταφείο, θυμάσαι; Όσο κράτησε το χρώμα μας, το πραγματικό μας τραγούδι, που μιλούσε για ανθρώπους που ενώ μεγαλώνουν, ακόμα περιμένουν να γίνει ένα θαύμα. Δεν βρήκαμε τα μυστικά στην μουσική, το χέρι που μας έφερε τα όνειρα, πνίγηκε μέσα σε μια λίμνη από […]

Γρηγόρης Σακαλής | Κηφήνες

Κάποιοι παρασιτούν στο κοινωνικό σώμα. Είναι οι κρατικοδίαιτοι αξιωματούχοι οι εξοχότατοι ιεροφάντες και ραβδούχοι ντυμένοι στα χρυσά είναι φορτωμένοι με λόγια και με υπερχειλίζουσα αυτοπεποίθηση αφηγούνται παραμύθια στο δύσμοιρο λαό να σώσει την ψυχή του να πάει στον παράδεισο στον ουρανό κι εδώ κάτω στη γη να τον αρμέγουν κανονικά οι φοροεισπράκτορες για να ζουν […]

Αργύρης Κόσκορος | Λειβαδίτης

Κάποιοι, με καλή ίσως πρόθεση αλλά χωρίς να τον ρωτήσουν, χάραξαν στο σοβά του μισογκρεμισμένου τοίχου πίσω από την περίφραξη του Αρχαίου Θεάτρου, το πρόσωπό του να κοιτά στοχαστικά, απέναντι απ’ τον στενό πεζόδρομο, τους θαμώνες της “Κλίμακος” καθώς πίνουν τον πρωινό τους φρέντο ή το βραδινό μοχίτο. Είναι όμως τέτοιο το ρεπερτόριο του καφέ-μπαρ […]

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος | Για κάτι τέτοια

Ο από πάνω ξυπνάει πριν από μένα Μ’ έναν κουβά πιάνει νερό απ’ το μαξιλάρι του Νίβεται Πίνει Ποτίζει Λοιπόν το σκοινί του φτάνει ως εδώ Στις ξηρασίες βάζει χέρι στα δικά μου αποθέματα Θα μπορούσα να μην επιτρέπω την άντληση Μια και καλή ν’ αλλάξω θέση στο κρεβάτι Ή να ξυπνάω πρώτος Όμως τι […]

Άγγελος Ερατεινός | Σαντορίνη – Σάντα Ειρήνη

Ανθεί σε σώμα σκοτεινό φρύδι λευκό η καλντέρα με τρούλους και ανοίγματα γαλάζιο τ’ ουρανού της   Ο Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Κινάθισμα (1982), Της Καρδιώτισσας (1988), Το σκοτάδι πίσω (2017), Στίχος με στίχο (2019), Ενδοχώρας Αμάραντα (2023).    

ΛΕΣΧΗ ΠΟΙΗΣΗΣ ΜΟΝΟΚΛ | Το ημερολόγιο της ΣΤΕΡΙΑΝΗΣ ΖΑΛΗΣ | λιμάνι 5ο

χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι  5ο  Φεβρουάριος 2025 ο Ξένος – ακόνισε  φτερά – Τζορτζ  ΦΛΟΫΝΤ                                                                            […]

Δέσποινα Πιτίδου | Ό,τι μένει

«Ό,τι μένει». Γιατί; Γιατί κάθε ξημέρωμα κάπου πρέπει να στηριχτούμε, κάτι πρέπει να ελπίσουμε. Πού αλλού και σε τι άλλο εάν όχι στην σκληρή λεπτότητα ενός εξαγριωμένου λουλουδιού; Που δεν θα θυμηθούμε να ξεχάσουμε. «Εύθραυστη στιγμή». Γιατί; Γιατί η ζωή μας είναι γεμάτη εύθραυστες στιγμές. Θα αναφερθώ ειδικά στο ποίημα « Δεκαπενταύγουστος» γιατί είναι το […]

LVII και άλλα

Δύσκολη πληγή 28/2/2023, Τέμπη […στα ηχεία Mulholland drive, Angelo Badalamenti…] Τελευταία σκηνή του φιλμ. Ο ήρωας πληγωμένος, οπλίζεται με όλη τη δύναμη του κόσμου. Τρεκλίζει, σαν το φεγγάρι του χειμώνα, κάνει να πέσει, μα βρίσκει την αυτοκυριαρχία του. Ένα, δυο βήματα, πρέπει με κάθε θυσία να φθάσει ως το ποτοπωλείο. Εκεί τον περιμένει λίγη φτιασιδωμένη […]

Νέα κυκλοφορία από τις εκδόσεις Μετρονόμος | Δημήτρης Μπαλτάς – Υπό καθεστώς ομηρίας

ISBN: 9786185748517 σελίδες: 48 μέγεθος: 14×21εκ   Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Μπαλτά, Υπό καθεστώς ομηρίας. Η συλλογή απαρτίζεται από ποιήματα που πάλλονται χάρη στη ρεαλιστική προσέγγιση της πολυπρισματικής ζωής και τη συναισθηματικά εύθραυστη φύση της, αγωνιώντας να συνομιλήσουν με άλλους ανήσυχους παρατηρητές. Εκείνους τους παρατηρητές που μοχθούν να διαρρήξουν […]