Γράφει η Ευαγγελία Χαραλάμπους «Προσοχή στο φως. Είναι αναξιόπιστο. Θάνατος εξασφαλισμένος, παγίδα χωρίς έλεος» ξεκινάω από το πρώτο ποίημα της συλλογής, Κουνούπι Τίγρης, με τον ομώνυμο τίτλο. Ένα κουνούπι πανίσχυρο. «Αν νομίζεις ότι είσαι πολύ μικρός για να κάνεις τη διαφορά, δοκίμασε να κοιμηθείς με ένα κουνούπι», η γνωστή ρήση του Dalai Lama ταιριάζει με […]
Author: AntonisTsokos
Απόστολος Θηβαίος | Tito et Mirsini
μυρωδιά πετρελαίου, και μικρό, πορτοκαλί φεγγάρι Δύσκολα μπορούσες να θυμηθείς μια νύχτα περισσότερο παγωμένη από τούτη εδώ. Μα ο Πέντζι δεν έκανε πίσω και δεν έλεγε να ακυρώσει την υπόσχεσή του. Αυτό λοιπόν πήγαινε πολύ, μπορεί να είναι η μυρωδιά της φτώχειας και του πετρελαίου, αλλά ειδικά ο Πέντζι διαθέτει μια αυθεντική καρδιά και […]
Αλήτις Τσαλαχούρη | Σάκος του μποξ | Εκδόσεις Οδός Πανός
Μπαλόνι – Στην αίθουσα θεραπειών της κλινικής-Οριακές Διαταραχές-Σχιζοφρένειες και Ψυχαναγκαστικοί-Κυνηγούν ένα μπαλόνι–Που βλέπουν μόνο αυτοί–Και πρέπει να πετούν ο ένας τον άλλον σαν το παιδί-Που δεν υπήρξαν και τους οδήγησε εκεί-Όμως-Μια Σχιζοφρένεια-Ή το Κορίτσι με το μαχαίρι στην κοιλιά-Που την μαζέψανε πριν χρόνια –Να περπατάει γύρω απ’ το σπίτι της-Με ένα μαχαίρι στην κοιλιά- […]
Αταίριαστα με μια σκηνή θεατρική
Η Μάνα του Στρατιώτη Καλλιόπη Λίνγκα 1889 – 1982 […Στα ηχεία η Σονάτα του Σεληνόφωτος, σονάτα υπ’αριθμόν 14 του Μπετόβεν…] Αφανείς ήρωες, ξεχασμένοι στη λήθη του χρόνου. Έρχονται καμιά φορά να μας υπενθυμίσουν τους μεγάλους αγώνες, την ανθρωπιά μας έρχονται να αναδείξουν την ακρωτηριασμένη. Άραγε θα υπάρχουν ξανά τέτοια πρόσωπα, τέτοιοι μυθικοί χαρακτήρες που παλεύουν […]
Απόστολος Θηβαίος | Εγώ κοιτούσα
Μια ιστορία που δεν τα κατάφερε “Τριγύρω έπεφτε μια θανάσιμη σιωπή”. Μα πέρα από τούτη τη φράση που περίμενε μονάχη της πάνω στο λευκό χαρτί, δεν υπήρχε τίποτε περισσότερο. Θαρρείς πως μόλις ακούγονταν αυτές ακριβώς οι λέξεις, ο νους του σκορπούσε και η ιστορία που ‘χε σκοπό να σκαρώσει πήγαινε περίπατο. Στην αρχή έριξε όλο […]
Peny Delta | Το κάδρο
Βρίσκομαι κρεμασμένη σε έναν τοίχο. Πού και πού περνάς, να ισιώσεις το κάδρο μου. Παρατηρείς πως γέρνω. Κάθε φορά και περισσότερο. Δεν φταίνε οι πρόκες, σου απαντώ : – πώς να βαστήξουν το κορμί μου. – Φταίει που ξέχασες, καιρό τώρα, να με βγάλεις από το κάδρο για μια βόλτα. Χτυπώ τα πόδια μου στις […]
Μίνα Μοίρου | Η συνοικία των περαστικών
Σε αυτό το τεύχος του περιοδικού μας κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα Κώστα Σταματίου, έναν αξιόλογο εκπρόσωπο της μικρής φόρμας που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το μεγαλόπνοο σχέδιό του. Ως έναν φόρο τιμής δημοσιεύουμε τις τελευταίες σελίδες από το ημερολόγιό του, αυτούσιες όπως βρέθηκαν στην δεξιά τσέπη του παντελονιού του, στον τόπο που άφησε […]
Αντώνης Τσόκος | Τα άστρα που αγάπησες σάπιζαν κάθε βράδυ
Kορίτσι του βουνού με το ασήμι στα μαλλιά που σαν πουλί μαλώνεις μες τα δάση κάτω από τη φυλλωσιά της κερασιάς τ’ άστρα να ωριμάσουν περιμένεις. Από τον ουρανό να πέσουνε στη γη κι όπως τα φρούτα στο χωράφι να σαπίσουν.
Νέα κυκλοφορία από τις εκδόσεις Κίχλη | Αργύρης Χιόνης – Η φωνή της σιωπής
Αργύρης Χιόνης Η φωνή της σιωπής ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1966-2010 Συγκεντρωτική έκδοση του ποιητικού έργου του Αργύρη Χιόνη Σελίδες: 792 • Σχήμα: 14,2 x 20,7 εκ. • ISBN: 978-618-5461-91-1 • Τιμή: 25,01 € […]
Αταίριαστα και όμως
[…στο μουσικό φόντο, τα τραγούδια που αγαπήσαμε. Στο κάδρο των μικρών ιστοριών κάποιων άλλων εποχών…] Τ’αρχαγγελικά Νίκος Ξυλούρης 7 Ιουλίου 1936 – 8 Φεβρουαρίου 1980 “Η φύση να γίνεται ψυχή”, έγραψε ο Κωστής Παλαμάς πίσω, στις αρχές του παλιού αιώνα. Και ύστερα λησμονήθηκαν τούτα τα συναξάρια. Και πέρασε ο καιρός και ήρθαν άλλα χρόνια. Νερό […]