Απόσπασμα από τις σελίδες, 43,44.
Χρειάζομαι ένα καινούργιο ζευγάρι παπούτσια. Όλοι να κοιτάζουν τα πόδια μου. Να λένε να ένα ωραίο ζευγάρι πόδια, ανάμεσα σε όλα τα άλλα αυτό το ζευγάρι είναι το ωραιότερο, όλη μέρα πίσω από τους πάγκους, κρίμα τέτοια πόδια να κρύβονται, κοίτα πως στέκονται, το ένα πάντα ελαφρά λυγισμένο, κοίτα πως περπατάνε, βαριεστημένα μερικές φορές, σαν να βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα τους, άλλες φορές πιο στέρεα και γρήγορα, έτοιμα να πατήσουν πάνω σε οτιδήποτε, πόδια καλά δεμένα με τη γη που υπόσχονται άγριες ολονυχτίες και άλλες φορές σαν να ίπτανται σαν να σε καλούν να τα πάρεις στα χέρια σου, να τα προστατέψεις από την σκληρότητα του εδάφους, τέτοια πόδια δεν επιτρέπεται να έρχονται σε επαφή με τη σκόνη των άλλων, είναι φτιαγμένα για ατλαζένια γοβάκια για σκάλες αέρινες για ντροπαλές οπισθοχωρήσεις, να ένα ωραίο ζευγάρι πόδια, το ωραιότερο ανάμεσα σε όλα τα άλλα, το πιο ποθητό, τα πόδια που θα ‘θελες οπωσδήποτε να αγγίξεις, τόσο οπωσδήποτε που αν δεν τα αγγίξεις θα πεθάνεις εκεί μπροστά τους, να πεθάνεις για ένα ζευγάρι πόδια, ανάμεσα σε όλα τα άλλα χιλιάδες ζευγάρια που κυκλοφορούν, να πεθάνεις για τα δικά μου, για ένα μόνο βράδυ, σε έναν κόσμο γεμάτο πόδια να γίνουν τα δικά μου το κέντρο του κόσμου, τα δικά μου, τα πρησμένα από την όρθια στάση, με τα κίτρινα χαλασμένα νύχια και τους διεσταλμένους πόρους, τις εξασθενημένες τρίχες που θυμούνται καμία φορά την προηγούμενη ζωή τους και επιστρέφουν απρόσκλητες, αιχμηρές, τα δικά μου πόδια που δε λυγίζουν ελαφρά, στραβώνουν, παραμορφώνονται, με κόκκαλα που τρίβονται το ένα μέσα στο άλλο, θρυμματίζονται, αρρωσταίνουν, βουλιάζουν στην ίδια πάντα θέση, φυτρωμένα πίσω από τους πάγκους, δυο τσιμεντένιες κολώνες, ένας τόνος από ασήκωτο, σκουριασμένο σίδερο.
Γιάννης Μαυριτσάκης
Γιάννης Μαυριτσάκης - Κωλοδουλειά - Ο Μωβ Σκίουρος, 2015