ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ (Απόσπασμα. Σελίδα 55)
Επινοητής της φωνής και του ακροατή και του εαυτού του. Επινοητής του εαυτού του για να έχει συντροφιά. Ας το αφήσουμε έτσι. Μιλάει για τον εαυτό του όπως για κάποιον άλλο. Λέει μιλώντας για τον εαυτό του, Μιλάει για τον εαυτό του όπως για κάποιον άλλο. Φαντάζεται τον εαυτό του επίσης για να έχει συντροφιά. Ας το αφήσουμε έτσι. Η σύγχυση είναι επίσης συντροφιά μέχρις ενός σημείου. Καλύτερα μία κάποια ελπίδα παρά καμία. Μέχρις ενός σημείου. Μέχρι η καρδιά να αρχίσει να αρρωσταίνει. Συντροφιά επίσης μέχρι ενός σημείου. Καλύτερα μία άρρωστη καρδιά παρά καμία. Μέχρι που θα αρχίσει να ραγίζει. Έτσι μιλώντας για τον εαυτό του συμπεραίνει για την ώρα, Για την ώρα ας το αφήσουμε έτσι.
ΆΣΧΗΜΑ ΙΔΩΜΕΝΟ, ΆΣΧΗΜΑ ΕΙΠΩΜΕΝΟ (Απόσπασμα. Σελίδα 183)
Το πρόσωπο και πάλι στο φως των τελευταίων αχτίδων. Καμία απώλεια χλομάδας. Ούτε ψυχρότητας. Εφαπτόμενος στον ορίζοντα ο ήλιος αναστέλλει τη δύση του για όσο διαρκεί αυτή η εικόνα. Δηλαδή η Γη την περιστροφή της. Τα λεπτά χείλη δείχνουν σαν να μην πρόκειται να αποχωριστούν ποτέ. Κρυφοκοιτάζοντας από τη ραφή τους μία υποψία πολτού. Ελάχιστα πιθανή τοποθεσία περασμένων φιλιών που δόθηκαν και έγιναν δεκτά. Που δόθηκαν μόνο. Ή που έγιναν δεκτά μόνο. Εντυπωσιακό προπαντός το ελάχιστο ανασήκωμα των συναρμογών. Χαμόγελο; Είναι πιθανό; Το φάντασμα ενός αρχαίου χαμόγελου χαμογέλασε τελικά μια για πάντα. Έτσι κατά το ήμισυ άσχημα ιδωμένο το στόμα στο φως των τελευταίων αχτίδων. Ξαφνικά το εγκαταλείπουν. Μάλλον τις εγκαταλείπει αυτό. Πάλι κλεισμένη στο σκοτάδι. Να γελάει πάντα. Εάν πρόκειται για χαμόγελο.
ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ (Απόσπασμα. Σελίδα, 231)
Ακόμα το σκοτάδι ακόμα πάλι. Τόσο καιρό που ακόμα το σκοτάδι ακόμα με κάποιον τρόπο πάλι. Με τον οποιονδήποτε τρόπο πάλι. Με λέξεις που χειροτερεύουν. Βλέμμα που χειροτερεύει. Για το τίποτα που πρέπει να ιδωθεί. Στο τίποτα που πρέπει να ιδωθεί. Όπως τώρα με αφορμή κάποιον τρόπο πάλι πού στο πουθενά όλα μαζί; Και οι τρεις μαζί. Πού εκεί και οι τρεις όπως την τελευταία φορά χειρότερα ιδωμένες; Λυγισμένη πλάτη μόνο. Ξυπόλυτο προχωρώντας με δυσκολία ζευγάρι. Κρανίο και χωρίς βλέφαρα βλέμμα. Πού στο στενό απέραντο; Πες μόνο απέραντα χώρια. Σε αυτό το στενό κενό απέραντα κενού χώρια. Χειρότερα καλύτερα αργότερα.
Εισαγωγή - Μετάφραση - Επίμετρο: Θωμάς Συμεωνίδης
Samuel Beckett - Η τελευταία τριλογία - Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2016