Βαλλάσης: “Πάρε το τσιγάρο. Σ’ το άναψα, Έλλη. Πιες κι άλλο ούζο. Αλλά πάντα με μεζέ. Πάντα με ντάκο. Πάντα με ελιές. Πιες. Μη χολοσκάς. Μην τους ακούς. Να ακούς μόνο ό,τι θέλεις να ακούς. Και Μπαχ και Μπετόβεν και Μπρούκνερ και Μπραμς, να ακούς. Και Κολτρέιν. Όπως εγώ. Μπορώ ν’ ακούω Κολτρέιν με τις ώρες. Ένα βράδυ τα έπινα με τον Ψηλό στο Au revoir, δεν μιλάγαμε, πίναμε, ώρες. Πάνε δέκα, δώδεκα χρόνια. Κάποια στιγμή μόνο, του λέω, “Ρε συ Αχιλλέα, δεν ακούω ροκ, καιρό τώρα, μόνο τζαζ”. Μου λέει, “Εμένα το λες; Εγώ έχω ενενήντα οχτώ βινύλια του Κολτρέιν”. Ο Ψηλός. Ενενήντα οχτώ. Βινύλια. Του Τζων Κολτρέιν”.
Γύρισε, του χαμογέλασε. Ο κόσμος εξακολουθούσε να υπάρχει. Αν και.
Αν.
Και:
Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία. Βία.
Αγάπη/Love - Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης - Βιβλιοπωλείoν της Εστίας, 2014