Ζαν Ζενέ | Οι νέγροι


ΕΥΤΥΧΙΑ (Σηκώνεται αυτόματα) : Νταχομέϋ!… Νταχομέϋ!… Βοηθήστε με, Νέγροι. Μπείτε κάτω από απ’ τις λευκές ομπρέλες σας, κύριοι του Τιμπουκτού. Σταθείτε εκεί. Φυλές σκεπασμένες με χρυσάφι και λάσπη, ξεπηδήστε απ’ το κορμί μου, βγείτε! Φυλές της βροχής και του Ανέμου, περάστε! Πρίγκιπες των υψηλών Αυτοκρατοριών, πρίγκιπες των γυμνών ποδιών και των ξύλινων αναβολέων, μπείτε καβάλα στα ντυμένα άλογά σας. Μπείτε καβάλα. Καλπάζοντας! Καλπάζοντας! Χώπ! Χώπ! Χώπλα! Νέγροι των ελών, σεις που ψαρεύετε τα ψάρια με το μυτερό σας ράμφος, μπείτε. Νέγροι των λιμανιών, των λαϊκών καμπαρέ, Νέγροι που δουλεύετε στα αυτοκίνητα Ρενώ, Νέγροι της Σιτροέν και σεις οι άλλοι που πλέκετε τα σκοίνα για να πιάσετε τα τσιρόνια και τα τριαντάφυλλα, μπείτε και σταθείτε όρθιοι. Νικημένοι στρατιώτες, μπείτε. Μπείτε, στρατιώτες νικητές. Στριμωχτείτε. Κι άλλο. Βάλτε τις ασπίδες σας στον τοίχο. Κι σεις που ξεθάβετε τα πτώματα για να πιπιλίσετε το μυαλό των κρανίων, μπείτε χωρίς να ντρέπεστε. Σεις αδερφέ, που κάνατε έρωτα με την αδερφή σας, μελαγχολικέ αιμομίχτη, που συνεχίζετε ακόμα, περάστε. Βάρβαροι, βάρβαροι, βάρβαροι, ελάτε. Δεν μπορώ να σας περιγράψω όλους, ούτε και να σας ονομάσω όλους μπορώ, ούτε και να ονομάσω τους νεκρούς σας, τα όπλα σας, τ’ αμάξια σας, αλλά μπείτε. Περπατείστε απαλά πάνω στ’ άσπρα σας τα πόδια. Άσπρα; Όχι! Μαύρα. Μαύρα ή άσπρα; Ή μπλε; Κόκκινα, πράσινα, μπλε, άσπρο, κόκκινο, πράσινο, κίτρινο, δεν ξέρω πια. Τί είμαι; Τα χρώματα με βαραίνουν… Αφρική είσαι κει, με λυγισμένα τα νεφρά, με τα μακριά αχαμνά; Αφρική σκυθρωπή, Αφρική που δουλεύεις μες στη φωτιά, μέσα στο σίδερο, Αφρική, με τα εκατομμύρια τους βασιλικούς σκλάβους, Αφρική εξορισμένη, ήπειρος που ξέφυγες από το δρόμο σου, είσαι εκεί; Σιγά, σιγά θα εξαφανιστείτε, θα κυλίσετε στο παρελθόν, στις διηγήσεις που ιστορούν οι ναυαγοί, στα αποικιακά μουσεία, στις μελέτες των σοφών, αλλά απόψε, σας καλώ να παραβρεθείτε σε μια μυστική γιορτή. (Κοιτάζεται). Είναι ένας όγκος της νύχτας που πυκνός και κακός συγκρατεί την αναπνοή του. Είστε εκεί; Μην αφήσετε τη σκηνή χωρίς την εντολή μου. Οι θεατές πρέπει να σας βλέπουν. Μια βαθειά υπνηλία που μόλις φαίνεται βγαίνει από μέσα σας, σκορπίζεται, τους αποκομίζει. Τώρα αμέσως θα κατεβούμε ανάμεσά σας. Αλλά πρώτα…

Οι νέγροι - Ζαν Ζενέ - Δωδώνη
Μετάφραση:  Μαρία Λάζου - Πορτολομαίου

Αφήστε μια απάντηση