Ίσως να ήταν όλα αληθινά,
όπως τα ανθισμένα δέντρα,
σε εκείνο το νεκροταφείο,
θυμάσαι;
Όσο κράτησε το χρώμα μας,
το πραγματικό μας τραγούδι,
που μιλούσε για ανθρώπους που ενώ μεγαλώνουν,
ακόμα περιμένουν να γίνει ένα θαύμα.
Δεν βρήκαμε τα μυστικά στην μουσική,
το χέρι που μας έφερε τα όνειρα,
πνίγηκε μέσα σε μια λίμνη από φράσεις,
ήρθε και έφυγε όπως η σιωπή.
Είδαμε να σφάζουν τον ήλιο,
το κατακόκκινο αίμα της αυγής,
να πέφτει πάνω στις στέγες των σπιτιών της πόλης,
χωρίς κανένα νόημα.
Είδαμε τα δέντρα στην παραλία να λάμπουν μέχρι τις ρίζες,
στο μυαλό μας υπήρχε μόνο η χαρά,
δεν μπορούσαμε να περιμένουμε,
όλα έσβησαν με ένα φιλί,
εμείς όμως,
είχαμε σβήσει από την αρχή.
Ο Νεκτάριος Μπέσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Αίγινα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία. Ποιήματα του και μικρά διηγήματα έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες ανθολογίες, περιοδικά ποίησης και εφημερίδες.