Αντώνης Τσόκος | Τα άστρα που αγάπησες σάπιζαν κάθε βράδυ

Kορίτσι του βουνού
με το ασήμι στα μαλλιά
που σαν πουλί 
μαλώνεις μες τα δάση
κάτω από τη φυλλωσιά
της κερασιάς
τ’ άστρα
να ωριμάσουν περιμένεις.
Από τον ουρανό 
να πέσουνε στη γη
κι όπως τα φρούτα
στο χωράφι να σαπίσουν.