Το όχημα ονόμασαν
Κασσάνδρα
Ίσως δεν ήταν η καλύτερη
Επιλογή.
Είναι άρα τόσο απαισιόδοξοι;
Θα φθάσει δηλαδή το πλοίο
Προσαράζοντας σε μία λίμνη
-φάντασμα που χαμογελάει
από μακριά-
Και όσα δει
Γυρίζοντας πίσω για να πει
Στην χώρα τη παλιά
Θα χυθούν υδράργυρος
Σε βρεφικό σεντόνι
Κασσάνδρα,
Τέντωσε αν θέλεις τα σκεπάσματα
Έτσι δεν θα βλέπουν πια τις εσοχές
Θα καθαιρεθεί κάθε καμπυλότητα
Κι ίσως μόνο έτσι να ενώσεις εποχές
Αλλά, Κασσάνδρα μην σκύβεις πανέτοιμη
Τώρα το κεφάλι τα μάτια χαμηλώνεις
Είναι αυτό το βάρος
Βαρύ για να σηκώνεις
Όμως, εσύ πιστεύεις πώς
φθάνει άραγε πάντα ένα πλοίο διαφορετικό;
Το κρίμα το κρατάει η ευχή
Η κατάρα από απολλώνιο θεό;
Ποιος σου είπαν είναι ένοχος Κασσάνδρα;
Προσπάθησαν να πουν πως δεν έχεις φωνή
Μα ίσως δεν σου έμαθαν τη γλώσσα την αντρική
Μη με παρεξηγείς ωστόσο,
Σήμερα το μόνο που μπορώ
Να κάνω
Ν’ αγκαλιάζω απορίες
Ελάχιστο των ελαχίστων
Μάλλον δεν πέθανα ακόμη-
H Αλεξάνδρα Ελευθερίου γεννήθηκε το 1996 στη Λάρισα. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Φοιτά στο ΠΜΣ για τη Δημιουργική Γραφή στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Λατρεύει τη Λογοτεχνία.”