Διαδρομή
Εδώ ας σταθώ
Στον γερασμένο τούτο κορμό της ελιάς
Κι ως κλοπιμαίο του ήλιου
να λένε οι νύχτες μου
πως πέρασα από δω
είδα
απαρνήθηκα
Αποχώρησα
The few people
Γείραμε στο πληγωμένο φτερό του κύκνου
κι αποδιώξαμε ό,τι θύμιζε την ιστορία και τα πάθη του Ανθρώπου
Σε μια στιγμή παραφροσύνης
πήραμε τη μεγάλη απόφαση
να πολιτευτούμε
σ’ εκείνες τις νοτισμένες πολιτείες
στην αναμονή της αυλόπορτας
στο ανεπίδοτο «αντίο» των άδειων τρένων
στην ζωή που πάλλεται μες στη φλέβα
πάνω στο γυναικείο στήθος
σε προσφωνήσεις όπως «μονάκριβή μου»
εσύ
στον κόσμο
στα ασθματικά «θα σε περιμένω»
«μην ξεχάσεις»
Κι όμως
όλα χάθηκαν στις μυλόπετρες της Ιστορίας
κι όταν είπαμε να την ξαναγράψουμε
μάς είπαν λιποτάκτες
μας πήραν τα βιβλία
μας σκότωσαν ακόμη και τη γάτα στα κεραμίδια
αυτή τη στωική αδιαφορία στο πέρασμα του χρόνου
Μας στρατολόγησαν
μα βαθιά μέσα μας ξέρουμε
πως κάτι απομένει να σώσουμε
ακόμη τα τρένα σφυρίζουν
οι πόρτες βιαστικά τα βράδια κλείνουν
το κουδούνι γράφει «σ΄αγαπώ»
τα ποτήρια νοθευμένες εξομολογήσεις περιμένουν
οι δρόμοι τους αγίους αγοραίους έρωτες
τα όνειρα στους υπονόμους ακόμη τ’ άστρα κοιτάζουν
Έχουμε ακόμη πολλά να σώσουμε…
Ο Μηνάς Ιωάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983. Έχει σπουδάσει Ελληνική Φιλολογία με ειδίκευση στη Γλωσσολογία. Τα τελευταία 17 χρόνια διδάσκει στην ιδιωτική εκπαίδευση Γλώσσα, Λογοτεχνία, Λατινικά. Στον ελεύθερο του χρόνο ασχολείται ερασιτεχνικά με τη συγγραφή ποιημάτων, διηγημάτων και τη μουσική.