Υπηρετούμε τα άδεια πρόσωπα
και τις κενές ψυχές.
Σκοντάφτουμε πάνω
στα πετρωμένα δάκρυα χρόνων.
Το κατεστημένο ραγίζει
και αποσυντίθεται.
Στα πυκνά φυλλώματα της καρδιάς
έμεινε η προσδοκία.
Απόψε σε είδα…
φορούσες την αιώνια νιότη,
ν ‘ανθίζεις πάνω στις πληγές.
Αγγίζω τα στολίδια σου,
τυλίγω το σώμα σου
με χρώματα ανεξίτηλα.
Το ξέρω όταν ξυπνήσω
θα έχεις φύγει,
μόνο η γεύση σου γλυκόπικρη
στα χείλη θα έχει μείνει.
Μια απομάκρυνση
που ήταν απαραίτητη.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τέσσερις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.