Το τραπέζι των χρόνων
Μόνοι μας μπαίνουμε
στο μεγάλο τραπέζι των χρόνων
γιατί τα μάτια μας δεν αντέχουν
να επαναπατριστούν στα σχήματα του αιώνιου
του αδιαπραγμάτευτα ασάλευτου
γνεφολογώντας ο καθένας τα δικά του
όλοιι αυτοί που έλειπαν
κι είχαν ανέλπιστα γυρίσει με κάθε τρόπο
το καπνομάγαζο του ονείρου
οι επιλαχούσες καταστάσεις της ύπαρξης
η αλητόπαιδη απόλαυση του απροσμέτρητου
ο έρωτας ενθυμούμενος τα πρωτοτόκια του
η μοναδική τοποθεσία της σιωπής
η χειραψία του καλοκαιριού.
Μόνο στο τέλος καταλάβαμε
ότι μιλούσαμε σαν πεθαμένοι!
Το αίνιγμα
Να κατέχεις το αίνιγμα
τα βήματά του ή τον ήχο του πίσω από την πόρτα
την αλφαβήτα του
όταν καμαρώνει να το βλέπει ο κόσμος
τίποτα πάλι όμως να μη σου φαίνεται ταιριαστό
να μη το πεθυμάς
διπλωμένο μες το μεγάλο τρούλο των πραγμάτων
ευκολοπρόφερτο καθώς είναι
να ξεκόβεις τα ενδεχόμενά του
όχι πως του λείπουν τα ξαφνιάσματα
η έκπληξη
κι αν δεν φτάνει αυτό το κόλπο
θα ξαναμπεί σε πρωτοτυπίες υπαίθριες
αειθαλές και εύρωστο
ως να λαμποκομπάς αμφιβολίες
να μην ξεφεύγεις από τον άλλο
τον όχλο των υπάρξεων
και να τραντάζεσαι από προσχήματα λαλίστατα
εσύ που πάντα μίλαγες, να κοιτάς με αφωνία
έναν άλλο καιρό…
Μεγάλο συγγενολόι η απόγνωση δεν λέω!
Η Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη(Βάλη)είναι εισαγγελέας,έχει σπουδάσει Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Νομική στο Χάρβαρντ.Είναι μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Κριτικών Λογοτεχνίας(υπό την αιγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ).Έχει εκδώσει 19 βιβλία ποίησης και έχει διακριθεί με πολλά βραβεία λογοτεχνίας στην Ελλάδα και παγκοσμίως.