Θυμόμουν κάποια άλλη νύχτα,
μέσα από την σκόνη και τη ζέστη,
κάπου στο βάθος,
ένα μικρό φωτεινό τραγούδι,
κίτρινο και σπασμένο σαν πάπυρος,
γέμισε τον χώρο.
Πως να μην πρόσεχα τι έγραφε,
άγγιξε προσεκτικά το έδαφος,
άνοιξε προσεκτικά στα χέρια μου,
παρασύρθηκε από τα κύματα,
βάρκα που έσχισε την επιφάνεια της θάλασσας στα δυο,
πέντε, τέσσερα, τρία,
μια μάχη μέχρι την κάτω πλευρά.
Ο περαστικός λοιπόν θα μείνει εδώ,
αν φτάσει στην κορυφή,
μπορεί να δει το φεγγάρι
και τους χυμούς του.
Ένας μικρός περιορισμός,
ένας ταξιδιώτης,
χαμήλωσε το βλέμμα.
Η ένταση σκαλισμένη στα φρύδια του,
ο ουρανός μισός γαλάζιος,
μισός σκούρος και απειλητικός.
Γιατί είναι εκεί?
Γιατί είναι εδώ?
Μια μεγάλη βόλτα.
Κοιτούσε τις φλόγες στην ακτή,
τον λόφο των θυμαριών που απομακρυνόταν,
ο ήλιος χαμήλωσε μέσα στο πρόσωπο του,
τα μάτια του έκλεισαν,
άνοιξαν,
ένα μοναχικό πουλί πέταξε στον ουρανό.
Ο Νεκτάριος Μπέσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Αίγινα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία. Ποιήματα του και μικρά διηγήματα έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες ανθολογίες, περιοδικά ποίησης και εφημερίδες.