ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Το ‘Άαα’ και το ‘Οάα’
Δυο πλάσματα που λες, με ψυχή, μια φορά κι έναν καιρό, γνωρίστηκαν από κοντά· κανείς δεν ξέρει πώς, κανείς δεν ξέρει πού, κανείς γιατί. Και γελούσαν δυο τους κι έπαιζαν και μουθούνιζαν. Κι ήσαν χαρούμενα. Το ένα έλεγε· ‘Άαα’ και το άλλο ‘Οάα’. Κι ήταν καλά. Και μετά σιωπή. Κι ύστερα πάλι έπαιζαν, χουχούνιζαν, και χαίρονταν κι έλεγε το ένα ‘Άαα’ και το άλλο ‘Οάα’. Κι ήταν καλά.
Κάποτε φύσηξε αέρας, σηκώθη κύμα, σκόρπισαν τα φύλλα και ξάφνου βρέθηκαν το ένα εδώ και το άλλο χίλια μίλια μακριά. Σάστισαν. Λυπήθηκαν. Μα ως ήσαν έξυπνα στρώθηκαν στη δουλειά και φτιάξανε μια μηχανή που ταξίδευε μακριά τη φωνή τους. Πήγαινε τότε το ένα μπροστά κι έκανε ‘Άαα’.
Πήγαινε το άλλο κι έλεγε ‘Οάα’.
Κι άκουγαν και χαίρονταν κι ήταν καλά.
Πέρασαν εκατό χρόνια έτσι και κάθε χρόνο μια φορά γινότανε αυτό: ‘Άαα’ έλεγε το ένα, ‘Οάα’ έλεγε το άλλο. Και χαίρονταν και ήταν καλά.
Πενήντα χρόνια μετά την τελευταία φορά διαβήκαν βουνά και ποτάμια, στεριές και θάλασσες και βρέθηκαν μαζί ξανά. Κι έπαιζαν και γελούσαν και μουθούνιζαν και χουχούνιζαν. Κι ήταν καλά. Ύστερα χώρισαν και καθ’ ένα γύρισε στον δικό του τόπο.
Πέρασαν άλλα εκατό χρόνια έτσι και κάθε δέκα χρόνια μια φορά ‘Άαα’ έλεγε το ένα, ‘Οάα’ έλεγε το άλλο. Κι ακούγαν τη φωνή και προσπαθούσαν να τη νιώσουν, να τη μυρίσουν, να την αγγίξουν. Κι ήταν καλά.
Πέρασαν άλλα εκατό χρόνια έτσι, και κάθε είκοσι· ‘Άαα’ έκανε το ένα ‘Οάα’ το άλλο. Κι ήταν καλά.
Κάποια στιγμή το ένα κατάλαβε πως θα πέθαινε. Πήγε κι έγραψε ‘Άαα’· και πέθανε. Το άλλο πήρε τη φωνή και χάρηκε. Κι ήταν καλά. Κι ύστερα από εκατό χρόνια, έμαθε πως πέρα εκεί, το αγαπημένο είχε πεθάνει. Ένιωσε λύπη. Θυμόταν ακόμα το τελευταίο ‘Άαα’. Δυο δάκρυα κύλησαν από τα μάτια του, καθώς μηχανικά έκανε· ‘Οάα’. Κι άλλα δυο, καθώς σκεφτόταν πως στη σύντομη ζωή τους θα μπορούσαν να είχαν κάνει περισσότερα. Και πέθανε κι αυτό.
σκίτσο Σάντρα Χρήστου
* * *
©Αλέξανδρος Αδαμόπουλος
«Δώδεκα και ένα ψέματα»
alexadam48@hotmail.com
Άλλα έργα:
‘Γιάννης Χρήστου’, βιογραφικά (‘Το Τέταρτο’ τ. 3, 1985)
‘Δώδεκα και ένα ψέματα’, διηγήματα (Ίκαρος 1991, Άγρα 2009)
‘Ψέματα πάλι’, διηγήματα (Άγρα 1999).
‘Οι Δαιμονισμένοι’ θεατρική προσαρμογή τού ομώνυμου έργου τού Ντοστογιέφσκι από τον Albert Camus, μετάφραση (ΚΘΒΕ 1991)
‘Ο Σιμιγδαλένιος’, θέατρο – ποίηση (Εστία 1993, 13η έκδοση.)
‘Η πόλη που πρίγκιπάς της είν’ ένα παιδί’ θεατρικό Henry de Montherlant, μετάφραση Εθνικό Θέατρο (εκδόσεις Λιβάνη1993)
‘Γιάννης Χρήστου’, τριάντα χρόνια μετά. (Μου.Σ.Α 2000)
‘Αυτό’, διήγημα (στη συλλογή ‘Χάριν παιδιάς’, Ίκαρος 2001).
‘Δεν παίζουνε με την αγάπη’, θεατρικό Alfred de Musset, μετάφραση (Εστία 2003)
‘Ο θείος Όσβαλντ’, μυθιστόρημα Roald Dahl, μετάφραση (Άγρα 2004)
‘Διαθήκη’, Auguste Rodin, μετάφραση (Άγρα 2005)
‘Η Δύναμις τού σκότους’, θεατρικό Leon Tolstoy, μετάφραση (Ροές 2007)
‘Το τσιγάρο και η γιόγκα’ Ηθιστόρημα (Άγρα 2008)
‘Οχιναιλέγοντας’, θέατρο – ποίηση (Ίκαρος 2011).
‘Ο κύκλος που δεν κλείνει’, πολιτικό αφήγημα (Ίκαρος 2013)
‘Μονομαχία γυναικών’, θεατρικό Eugène Scribe, μετάφραση-θεατρική προσαρμογή ‘Διάχρονο’ 2011
‘Ίναχος, ο γιος του Ωκεανού’, χοροθέατρο για παιδιά (2η έκδοση, Κάκτος, 2017)
‘Οι δυο Μαργαρίτες’, Μ. Λυμπεράκη – Μ. Καραπάνου, ολιγόλογη ακτινογραφία (Τα ΝΕΑ 6/7/2019)
‘Τα όχι τού ΝΑΙ’ μικρό χρονικό μιας άρνησης, (Εκδόσεις Οδός Πανός 2019)
‘Ο Αδάμ και το μήλο’ αφηγήσεις και διηγήματα (Εκδόσεις Οδός Πανός 2020, 4η έκδοση.)
‘Οι Δαιμονισμένοι’, Εθνική Λυρική Σκηνή 2001. (Εκδόσεις Οδός Πανός 2021)
Μεταφράσεις έργων του στο εξωτερικό:
‘Twelve and one lies’ Sahitya Akademi 1998, 2η έκδοση, Samkeleen Prakashan, New Delhi 1999
‘On Iki arti Bir Yalan’ IMGE Kitabevi, Ankara 2000
‘Zwölf und eine Lüge’ Elfenbein Verlag, Heidelberg 2001
‘The Spiceman’ Ithaka editions, Melbourne 2004 (Wesley college Student Theater 2011)
‘Yeni Azizler’ IMGE Öyküler, t.4 Istanbul 2005
‘Douze et un mensonges’ Editions Alteredit, Paris 2005
‘Irmikoǧlan’ Albatros Yayinlari, Istanbul 2005 (Κρατικό Θέατρο τής Τουρκίας 2012-13)
‘Noyessaying’ ISBN 978-960-93-5016-7/ 2013
‘Der Lebkuchenmann’ Heidelberg 2014
‘Hayirevet diyerek’ Bence Kitap, Ankara 2015
‘Noch mehr Lügen’ Elfenbein Verlag, Berlin 2016