Παύλος Καστανάρας | Διάλογος με ένα σετ αλατοπίπερου

© Willy Ronis

Την ημέρα

 να ενώσεις τις σκιές να μην ξεχωρίζουν,

σε κοιτάζω όπως η μοναχική άλκη στην ασφάλεια του δάσους,

εκτεθειμένος σαν τη μύγα στον υγρό μικρόκοσμο ενός τραπεζιού. Οι εργάτριες επιστρέφουν στα σπίτια με σφιγμένο βλέμμα, πατάνε στο θυμό της καθαρίστριας που μόλις σφουγγάρισε. Ο καφές έρχεται αργά κι αβίαστα μετά το δείπνο που στεκόμαστε μαζεμένοι στο σκοτάδι μας. Μια κατάρα: επιστρέφει το ηλεκτρικό ρεύμα εκεί που αρχίζεις να συνηθίζεις το σκοτάδι. Ο άνθρωπος ζει σα βοοειδές: θάνατος στο σφαγείο ή στο υαλοπωλείο. Μόνο σου σκηνοθετείς τη ζωή, μετράς τις αντιθέσεις σφαγείου- υαλοπωλείου, παγίδευση – ξεγέλασμα, άκαμπτα σώματα- εύκαμπτα σώματα, κοπή της κεφαλής, ξέπλυμα χειρών  και τελευταίος (α)σπασμός.

Το κρύο στο σφαγείο είναι συμβατό η ζέστη πάντα απατηλή. Τρίβεις στο χέρι μικρά ρούχα, κάλτσες και εσώρουχα για να μην φθαρούν τα καινούργια. Η οδοντόβουρτσα κείται μονάχη. Ενίοτε ζευγαρώνει με το είδωλό της στον καθρέπτη. Η μοναξιά πέφτει απαλή σα χιόνι στα σώματα και τα σκεπάζει. Στέκεις ακίνητος στο φόβο ενώ ξέρεις ότι έχεις δραπετεύσει προ πολλού. Μη σκοτίζεσαι όμως, στείλε τη λίστα με τα ψώνια με sms. Ρίξε φως στο φως να το θαμπώσεις, μα στο σκοτάδι κράτα πισινή. Ρίξε φως μα υπολόγισε και αυτό που θα ρουφήξει το σκοτάδι. Η σκόνη ζευγαρώματος υπόσχεται πιο γρήγορη ηδονή. Κάποιος τη χρησιμοποίησε για να εκσπερματίσει πρώτη φορά. Άλλος κατόρθωσε να ζυγίσει με ακρίβεια τα στήθη γυναικών. Το ίδιο όνειρο βλέπεις κάθε βράδι: Ελάφι θύμα θηλυκό. Δυο ελάφια ζευγάρωμα. Θυμήσου την τσιγγάνα που σου είπε πως θα αγαπήσεις τον άνθρωπο που ζει στο ίδιο όνειρο με σένα.

Μια πράξη συγχώρησης είναι να σταθείς στον ήλιο με ψυχή, με  όλη αυτή η κίνηση, το περπάτημα ακόμη κι τον ύπνο. Το να ξαπλώσεις στη γη-πίστεψέ με-είναι η μόνη αγκαλιά.

Μη φοβάσαι ,δεν πεθαίνει η ομορφιά, πιο ζωντανή στο θάνατο θα νιώσεις.

Τώρα που σε βρήκα ,έχεις την υπογραφή ενός σφαγέα στα χέρια σου.

σε βρήκα μέσα σε πληγές μα ζωντανή.

Από τότε ασήμωσα όλες τις νύχτες

με υγρά μάτια.

 


Ο π. Παύλος Καστανάρας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1975. Σπούδασε θεολογία και δημιουργική γραφή. Γράφει ποίηση και διηγήματα. Το 2016 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ο Μωβ Σκίουρος» το Μικρό άγημα / Κlaine trupe, η πρώτη του δίγλωσση ποιητική συλλογή.