Αχ κύριε Προυστ
που το άνθος σας κοσμεί
την μπουτονιέρα
στις ιστορίες
ξέρετε να δίνετε
φωνές χρωμάτων
………………………..
Μην κοιτάς, είπε
η Έμιλυ Ντίκινσον
τον λαιμοδέτη
χρόνια αφαιρούν
οι ψηλοί μου γιακάδες
από την τόλμη
…………………………
Η κατσαρίδα-
αν γινόταν άνθρωπος
κύριε Κάφκα-
θα ορκιζόμουν
ότι οι ιστορίες
μεταποιούνται.
…………………………
Φέρε Άννα Φρανκ
το ημερολόγιο
της εφηβείας
να τρέξει πάλι
νερό από δάκρυα
στο μαξιλάρι
…………………………
Κι αν άραγε
η βουή και το πάθος
γίνει γλυσίνα
κύριε Φώκνερ,
θα έρθει η εποχή
να ευωδιάσει;
…………………………
Η μικρή γάτα
κουλουριάστηκε πάλι
στην ζεστή άμμο
για να διαβάσει
Πατρίσια Χάισμιθ
γυμνή στον ήλιο
…………………………
Μικρέ πλανήτη
πως να εξημερώσω
τον πρίγκηπά σου;
Και το λουλούδι
κάτω από τη γυάλα
να αγαπήσω;
…………………………
Οδός ονείρων
δεν είναι η μουσική
του Χατζιδάκι
είναι ο ύπνος
που χάσαμε μετρώντας
δεκάδες άστρα-
Η Λίνα Φυτιλή γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πατρών. Ζει στον Βόλο κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Βιβλία της: Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας, νουβέλα, Καστανιώτης, 1997. Τώρα είναι αργά, μυθιστόρημα, Απόπειρα, 2011. Μυθική μέρα, ποιήματα, Ενδυμίων, 2014 (υποψήφιο για το βραβείο ποίησης πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Γιάννη Βαρβέρη), Παράξενο Καλοκαίρι, διηγήματα, βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016. Το 2018 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή της, Ισόβιο Πρόσωπο, εκδόσεις Μελάνι.