Κι αν άναρχα γεννήθηκες και η πρώτη ανάσα σ’ έπνιξε, ολόγυρά σου
άνοιξη και ολόφωτες ευχές σ’ αγκάλιασαν.
Σα γλυκό ανέμισμα, σου δόθηκε η ζωή.
Ατελώς.
Ολοδική σου.
Νεοσσός ο χρόνος σου, αυτάδελφος, άγουρος σπόρος στην εύφορη γη σου.
Αντάμα κι ο νους, αρχίζει και ανδρώνεται ,με λέξεις και χρώματα,
με όμορφες μυρωδιές και αγγίγματα.
Και όλα αποκτούν νόημα.
Ένας ατέρμονος κύκλος, βυθισμένος στο πυρήνα σου.
Ένα σιντριβάνι στιγμών, απρόβλεπτων, χωρίς σειρά και άνευ νοήματος.
Θεμέλια του αύριο, δώρα απρόσμενα.
Και αναμεσίς ,μια σκαλωσιά για τα όνειρα.
Θα συστηθούν.
Βήμα βήμα ,σμιλεύονται κι αυτά, μαζί σου.
Μη τα ξεχνάς.
Απ’ την αρχή ως το τέλος, φυλαχτάρι σου.
Καλή σου τύχη.
Ο Αναστάσιος Δελλαπόρτας γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Κατάγεται από την Ομηρική Ιθάκη, τόπο έμπνευσης για εκείνον. Από μικρή ηλικία θυμάται τον εαυτό του να γράφει στοίχους. Έχει σπουδάσει Μουσική τεχνολογία, ηχοληψία και Ναυτιλιακά. Το 2018 βραβεύτηκε με 2ο έπαινο στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης «ΚΕΦΑΛΟΣ». Ποιήματα και κείμενα του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά.