Άννα Χρήστου | Ένα ποίημα

© Roger M. Parry

ΧIV

Ύπαρξη όπως υγρές γλώσσες.
Συν-ύπαρξη. Σίγμα όπως σαπρόφυτο.
Αχ, αυτό το ξι.
Υπάρχω αμετάβατο ρήμα.
Αμετάβλητο, αμετακίνητο,
ένα βουνό ύπαρξης. Το είναι ανάγεται σε ετεροτοπία.
Άβατο που ποθεί μια εκπόρθηση.
Οι βάρβαροι σε κατακτούν, η ύπαρξή σου κατακτάται.
Η ύπαρξη είναι η ολότητα.
Είναι θηλυκή γιατί αυτό επιθυμούσε η μητέρα.
Είναι ουσιαστικό γιατί είναι ουσιαστική.
Είναι θηλυκό γιατί το αρσενικό  διαφεντεύει όνειρα.
Είναι ουσιαστικό γιατί το απαρέμφατο δεν τονίζεται πια.
Η ύπαρξη είναι ανύπαρκτη.
Ύπαρξη που ακραιφνώς αντιφάσκει.
Έξι γράμματα που στη σειρά εξαϋλώνονται.
Ύπαρξη η άγραφη εξίσωση, το μελάνι στεγνώνει.

Κι όμως αυτό το ξι θα με τυραννά για πάντα.

 


Η Άννα Χρήστου είναι βιολόγος. Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα.