Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ημερολόγιο Εγκλεισμού #32

Υλικό Χεμινγουέι

[Μεσούντος του Ζοφοεγκλεισμού, στήνουμε τα Δικτυά μας, οργανώνουμε την άμυνά μας για να περάσουμε στην επίθεση. Με την Φαίη συζητήσαμε κάποιο ωραίο χάραμα για τον ῾῾Papa’’ Hem. Της αφιερώνω αυτές τις σημειώσεις. Θα τις βρέξουμε στο Au Revoir μόλις λήξει πανηγυρικά ο Εγκλεισμός]

Ένα Ποίημα του Μἰλτου Σαχτούρη

Αυτή την Τίγρη/ αυτό το τέρας/ την ψυχή μου/ (έλεγε συχνά ο Χεμινγουέι/ θα την σκοτώσω
Μίλτος Σαχτούρης

Μια Μικρή Πελώρια Ιστορία

Ένα δείπνο. Ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ ήταν μεταξύ 20 και 30 ετών. Μαζί του βρίσκονται και άλλοι συγγραφείς. Επιναν ουίσκι μπέρμπον και τότε ο Χέμινγουεϊ ανακοινώνει ότι μπορεί να γράψει μια ολόκληρη ιστορία με έξι λέξεις. Οι άλλοι συγγραφείς τον ειρωνεύονται, γελάνε και συνεχίζουν να πίνουν. Ο Χέμινγουεϊ επιμένει και τους προτείνει να βάλουν ένα στοίχημα. Ο καθένας να βάλει 10 δολάρια σε ένα μπολ. Αν χάσει, τότε θα διπλασιάσει το ποσό. Αν κερδίσει, θα τα πάρει όλα. Δέχονται. Ο Χέμινγουεϊ σκύβει στη χαρτοπετσέτα του και αρχίζει να γράφει. Οταν έρχεται η ώρα, στη χαρτοπετσέτα διαβάζουν: «For Sale, Baby Shoes, Never Worn». Που σημαίνει: «Πωλούνται μωρουδίστικα υποδήματα που δεν φορέθηκαν ποτέ». Ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ κέρδισε το στοίχημα. Η ιστορία του των έξι λέξεων έχει αρχή, μέση και τέλος.

Μεθύσι με μιαν αρκούδα Το 1950 δημοσιεύθηκε μια μακροσκελής συνέντευξη-αφιέρωμα του Χέμινγουεϊ στο New Yorker από την Lillian Ross. Στο κομμάτι του αφιερώματος όπου η Ross βρίσκεται σε ένα μπαρ με τον Χέμινγουεϊ και συζητούν για αρκούδες, η δημοσιογράφος ανοίγει μια παρένθεση και σχολιάζει την εξαιρετική σχέση που έχει ο συγγραφέας με τα ζώα «Μια φορά, στην Μοντάνα, έζησε με μια αρκούδα, η αρκούδα κοιμήθηκε μαζί του, μέθυσε μαζί του και ήταν καλή του φίλη».
Στην Ισπανία, στον Εμφύλιο Τον Μάρτιο του 1937 ο Χέμινγουεϊ ταξίδεψε στην Ισπανία προκειμένου να καλύψει δημοσιογραφικά τον ισπανικό εμφύλιο. Η εμπειρία του καταγράφεται στο έργο του Για ποιον χτυπά η καμπάνα. Το βιβλίο αναγνωρίζεται σήμερα ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του Χέμινγουεϊ και όταν εκδόθηκε είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία ενώ έλαβε και πολύ θετικές κριτικές. Πρόσωπα έμπνευσης για τους πρωταγωνιστές του έργου ήταν, και με τα ίδια ακριβώς ονόματα, το ζευγάρι Ρόμπερτ και Μάριον Μέριμμαν. Ο Ρόμπερτ του έργου όπως και ο αληθινός Ρόμπερτ Μέρριμαν έπεσαν μαχόμενοι στην Ισπανία.
Μάρθα Η Μάρθα Γκέλχορν ήταν η τρίτη γυναίκα του Χέμινγουεϊ (και όχι η τελευταία), εντελώς διαφορετική από τις προηγούμενες. Ήταν συνομίληκή του, ήταν δυναμική, ήταν δημοσιογράφος, ήταν ανταποκρίτρια πολέμου. Έπινε όσο ο ίδιος και τσακωνόταν μαζί χωρίς να τον φοβάται. Η σχέση τους κράτησε εφτά χρόνια και μαζί βρέθηκαν στον εμφύλιο της Ισπανίας, στην Κίνα, στην Κούβα. Η Μάρθα ενέπνευσε το Για Ποιόν Χτυπάει η Καμπάνα και ίσως δεν γινόταν τόσο ατρόμητη ανταποκρίτρια, αν δεν είχε γνωρίσει τον Χέμινγουεϊ. Ήταν το πρώτο διάσημο ζευγάρι, το ζευγάρι που τραβούσε τα φλας των παπαράτσι. Έδιναν πολλές αφορμές για φωτογραφίσεις με θρυλικά μεθύσια, φωνές και ξυλοδαρμούς.
Ρεκόρ Το ρεκόρ μου είναι αχτύπητο: 15 κοκτέιλ “papa’s special”. Έπινα στο Φλοριντίτα με έναν φίλο μου παίκτη του μπέιζμπολ που ήταν πολύ στεναχωρημένος που είχε χάσει κι αρχίσαμε να πίνουμε έτσι για πλάκα. Πίναμε από τις 10 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα. Ήπια συνολικά 15. Απίστευτο. Και μετά γύρισα σπίτι και βάλθηκα να διαβάζω σαν να μην έτρεχε τίποτε. (Το κοκτέιλ αυτό: Ρίχνεις στο σέικερ 2 μεζούρες ρούμι extra dry, 1⁄2 μεζούρα λικέρ μαρασκίνο, 1⁄2 μεζούρα χυμό γκρέιπφρουτ και 3⁄4 της μεζούρας χυμό λάιμ και αυτό είναι όλο.)
Κι άλλο ένα κοκτέιλ του Χέμινγουεϊ Ονομάζεται «Θάνατος το Απομεσήμερο», τίτλος δανεισμένος από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα. Σερβίρεται σε ποτήρι σαμπάνιας ενώ η συνταγή καταγράφεται σε ένα σπάνιο βιβλίο με τίτλο So red the nose, or, Breath in the afternoon του 1935, από τον Sterling North. Αυτά είναι τα ακριβή λόγια του συγγραφέα, που περιγράφουν τη συνταγή του κοκτέιλ: “Ρίξτε ένα σφηνάκι αψέντι σε ένα ποτήρι της σαμπάνιας και προσθέστε παγωμένη σαμπάνια μέχρι να αποκτήσει την απαραίτητη ιριδίζουσα γαλακτερή όψη. Πιείτε τρία ή πέντε τέτοια αργά-αργά.»
Διεκδίκηση Το Bar Hemingway, Ritz Hotel, Παρίσι, διεκδικεί την επινόηση του φημισμένου κοκτέιλ Bloody Mary. Η ιστορία έχει ως εξής: του Χέμινγουεϊ τού άρεσε το ποτό, της γυναίκας του Μαίρης όμως δεν της άρεσε που ο Χέμινγουεϊ έπινε τόσο πολύ και συνέχεια τον μάλωνε. Έτσι, ο Χέμινγουεϊ μπήκε ένα βράδυ στο τότε Petit Bar και ζήτησε ένα ποτό που να μην αφήνει κατάλοιπα στην αναπνοή. Ο μπάρμαν τότε έφτιαξε για πρώτη φορά στην ιστορία ένα ποτό με βότκα και χυμό ντομάτας. Λόγω του κόκκινου χρώματος, ο Χέμινγουεϊ έδωσε στο ποτό το «χαϊδευτικό» που χρησιμοποιούσε για τη γυναίκα του όταν αυτή δεν τον άκουγε, δηλαδή Bloody Mary.

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.