Έξω βροχή.
Οι πόρτες όλες κλειστές.
Με το πρόσωπο κολλημένο στο θαμπωμένο τζάμι
κοιτώ το παρελθόν μου.
Άφησα τη θλίψη να σταλάζει αργά
στο σταχτοδοχείο της προσμονής,
το βλέμμα να φτερουγίζει
πάνω από τούτες τις ώρες τις πεντάρφανες.
Να μπορούσες να μαντέψεις
τα λόγια που κρύβω….
Πίσω από την πλάτη του πρώτου σύννεφου
συνωμοτώ με λίγες αχτίδες.
◊
Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1945, και είναι Αχαιός στην καταγωγή. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία από το 1971. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 13 βιβλία με ποίηση και δοκίμια. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά “Νέα Εστία”,” Νέα Σύνορα”, “Νέα Σκέψη” ,”Αιολικά Γράμματα”, “Μανδραγόρας” κ.ά. και έχουν περιληφθεί σε αρκετές ανθολογίες, όπως η Νέα Γενιά των εκδόσεων Κέδρος (1971), των Δικηγόρων Ποιητών του Π. Παναγιωτούνη (εκδόσεις Πιτσιλός), η Λογοτεχνία της Αχαΐας του Κ. Σταμάτη κ.ά Ποιήματά του έχουν επίσης μεταφραστεί στα γαλλικά και στα αλβανικά.