…Η εποχή μας είναι εποχή μηχανικών και βιομηχάνων, όχι όμως καλλιτεχνών.
Στη σημερινή ζωή ψάχνουμε τη χρησιμότητα. Προσπαθούμε να βελτιώσουμε υλικά την ύπαρξή μας. Η επιστήμη ανακαλύπτει κάθε μέρα τρόπους για να τρέφει, να ντύνει ή να μεταφέρει ανθρώπους. Κατασκευάζει με οικονομικά μέσα, κακά προϊόντα για να δίνει στον περισσότερο κόσμο νόθες απολαύσεις.
Είναι αλήθεια πως έχει επιφέρει πραγματικές βελτιώσεις στην ικανοποίηση όλων των αναγκών μας.
Όμως το πνεύμα, όμως η σκέψη, όμως το όνειρο;
Δεν τίθεται θέμα πλέον: η Τέχνη είναι νεκρή.
Η Τέχνη είναι η βαθιά ενόραση. Είναι η ευχαρίστηση του πνεύματος που διεισδύει μέσα στη φύση και ανιχνεύει εκεί το πνεύμα από το οποίο αυτή η ίδια τρέφεται. Είναι η χαρά της διάνοιας που βλέπει καθαρά μέσα στο σύμπαν και που το αναδημιουργεί φωτίζοντάς το με συνείδηση.
Η Τέχνη είναι η πιο εξαίσια αποστολή του ανθρώπου, διότι είναι η άσκηση της σκέψης που πασκίζει να κατανοήσει τον κόσμο και να το κάνει κατανοητό.
Σήμερα όμως η ανθρωπότητα νομίζει ότι μπορεί να παρακάμψει την Τέχνη.
Δε θέλει πια να διαλογίζεται, να στοχάζεται, να οραματίζεται. Θέλει τη φυσικήν απόλαυση μονάχα. Οι υψηλές και οι βαθιές αλήθειες, της είναι αδιάφορες. Της φτάνει να ικανοποιεί τις σωματικές ορέξεις της.
Η σημερινή ανθρωπότητα είναι κτηνώδης× δεν έχει τι να τους κάνει τους καλλιτέχνες»…
* * *
…Στις αρχές του περασμένου αιώνα όλ’ αυτά… Γύρω στο 1910.
Έχουν στοιχειώσει μέσα μου, και νικώντας το φόβο πως δεν είμαι άξιος να ασχοληθώ με τέτοια κείμενα· τόσο βαριά και μεγάλα, δίνω τις πρώτες σελίδες του βιβλίου αυτού όπου υπάρχει η «Διαθήκη» του Auguste Rodin, γιατί πιστεύω ολόψυχα πως πρέπει ν’ ακούγονται και να ξανακούγονται τα λόγια αυτά. Μια φωτογραφία× όσο χίλιες λέξεις, λένε.Είναι όμως και κάποιες λέξεις που αξίζουν όσο χίλιες φωτογραφίες η κάθε μια. Ας τις ακούσουμε. Με σεβασμό, με αγάπη. Με ανοιχτή καρδιά.
©Αλέξανδρος Αδαμόπουλος
Auguste Rodin ‘Διαθήκη’
ISBN 960-325-582-3 εκδόσεις ΑΓΡΑ
Ο Αλέξανδρος Αδαμόπουλος (1953). Έκανε Νομική στο ΕΚΠ και μεταπτυχιακά στο Paris II. Υπήρξε Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος τής ‘Εταιρείας Φίλων Μουσικής Γιάννη Χρήστου’. Εργάστηκε στο Μουσείο Ελληνικών Μουσικών Λαϊκών Οργάνων ως Γεν. Γραμ. και ως Πρόεδρος τού σωματείου των ‘Φίλων’. Διετέλεσε μέλος και Γεν. Γραμ. τού δ.σ τού Εθνικού Θεάτρου.
ΈΡΓΑ ΤΟΥ: ‘Δώδεκα και ένα ψέματα’, διηγήματα (Ίκαρος 1991, 2η έκδοση· Άγρα 2009). Γαλλική, Γερμανική, Τουρκική, Ινδική έκδοση. ‘Ψέματα πάλι’, διηγήματα (Άγρα 1999). Γερμανική έκδοση. Ή ‘Άννα’, Γαλλική μετάφραση: Μαργαρίτα Καραπάνου. ‘Οι καινούργιοι Άγιοι’, Τουρκική έκδοση: (‘Yeni Azizler’) ‘Ο Σιμιγδαλένιος’, θέατρο – ποίηση (Εστία 12η έκδοση. Έως τώρα 84 διαφορετικές θεατρικές παραγωγές). Εθνικό Θέατρο 2015-2016. Αγγλική έκδοση: (‘The Spiceman’). Τουρκική: (‘Irmikoğlan’). Κρατικό Θέατρο Τουρκίας, Şehir Tiyatro: Istanbul, 5/2012. ‘Αυτό’, διήγημα (στη συλλογή ‘Χάριν παιδιάς’, Ίκαρος 2001). ‘Οι Δαιμονισμένοι’, λιμπρέτο για όπερα, Ε.Λ.Σ. Αθήνα, 4/2001. ‘The mask in the Classical Hellenic Theatre, (Συλλογική έκδοση, Aryan books international, N. Delhi 2000.) ‘Το τσιγάρο και η γιόγκα’ Ηθιστόρημα (Άγρα 2008) Αγγλική μετάφραση. ‘Οχιναιλέγοντας’, θέατρο – ποίηση (Ίκαρος 2011). Αγγλική έκδοση: ‘Noyessaying’ ISBN 978-93-5016-7, 2013. Τουρκική: ‘Hayirevet diyerek’ (Bencekitap, Ankara 2015) ‘Ο κύκλος που δεν κλείνει’, πολιτικό αφήγημα (2013 εκδ. Ίκαρος και ΤΑ ΝΕΑ 20/7/2019) ‘Το σεντούκι του παππού μου’, μικρό πολιτικό δοκίμιο (Stahtes κ.α. 17/11/2014) ‘Πολυβίου ιστορία ετών 2150’, ερανισμός απόδοση, Αρχαίων επικαίρων (Dimoi news 7/8/2015) ‘Von Athen lernen, oder Athen etwas aufdrängen?’ σχόλιο για Documenta 14, δίγλωσσο. (Diablog 8/7/2017) ‘Ίναχος, ο γιος του Ωκεανού’, χοροθέατρο για παιδιά (2η εκδ. Κάκτος, 2017) ‘Η Φραγκούλα’ διήγημα (Bookpress, βιβλίοnet, Μονόκλ, Cantus firmus, Τimes.news, κ.α, 9/2018) ‘Ο Μ. Χατζιδάκις και ο Γ. Χρήστου’, βιογραφική συμβολή (Bookpress, Fractalart,ΤaR, βιβλίοnet, κ.α,10/2018) ‘Για την Εταιρεία Φίλων μουσικής Γιάννη Χρήστου’ συνέντευξη (TaR, Bookpress, Μονόκλ κ.α. 12/2018) ‘Δώδεκα και ένα ψέματα πάλι’ θεατρικό. Αγγλική μετάφραση: ‘Twelve and on lies again’ 2019 ‘Το 1984, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, και το σεντούκι του παππού μου’ (Times.news 27/1/2019) ‘Επενδύσεις…’ διήγημα (‘Με ανοιχτά βιβλία’ 25/2/2019, Times,news 26/2, Μονόκλ 28/2, Fractal 5/3 κ.α). ‘Πέπη κουμπώσου!’ διήγημα (Timesnews 4/4/2019, Fractal, Μονοκλ, Bookpress, Diasporic, Ologramma.) ‘Ο επιτάφιος και ο επί πόλεως θρήνος’, πολιτική ανάλυση (Metrogreece 8/4/2015, Times.news 15/4/2019 κ.α ) ‘Οι καινούργιοι άγιοι’ διήγημα (Fractal, Μονόκλ, Ologramma, Times.news κ.α. 5/2019) ‘Pagotό’ διήγημα (Times.news 27/5, Ologramma, κ.ά. 29/5/2019) ‘ΟΓΑ’ διήγημα (Times.news 12/6, Diasporic 14/6, Stahtes 17/6 κ.α.) ‘Οι δυο Μαργαρίτες’ (Μ. Λυμπεράκη, Μ. Καραπάνου) ολιγόλογη ακτινογραφία (ΤΑ ΝΕΑ 6/7/2019) ‘Το ρουσφέτι’ διήγημα (Eltopia, 24/7 Κύπρος) κ. ά ‘Η κούκλα’ διήγημα (Times News 8/8) κ.ά ‘Η Monique’ διήγημα (Times News 21/8,κ.α.) ‘Δέκα 9/9/09-9/9/19’ διήγημα (Times News 15/9/2019) ‘Τα όχι του ΝΑΙ’ (μικρό χρονικό μιας άρνησης) Εκδόσεις Οδός Πανός 2019.