Βαθιά νερά της ηδονής .
Της αταλάντευτης λογικής το ανάποδο.
Εγώ Εκπορθητής…
Της σαρκικής σου υφής, δίχως τέλος το αιώνιο νεφέλωμα.
Ψήγμα στου απείρου τον κόλαφο, τα χείλη σου υγραίνω με τους χυμούς της φθαρτής μου ύπαρξης .
Πεσμένη καταγής, σαρωμένο στάχυ, λικνίζεσαι στου καυτού καλοκαιριού τον αδιάκοπο λίβα.
Πλανεμένη σε ένα αδιάκοπο πήγαινε έλα, στης ατέρμονης δύνης το ανάερο κύμα.
◊
Ο Φοίβος Σταμπολιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Καποδιστρικό Πανεπιστήμιο και Μέσα Επικοινωνίας στο Πάντειο. Έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Lancaster. Ασχολείται τα τελευταία 20 χρόνια με την φωτογραφία. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο. Έργα του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Φωτογράφος και στον ιστότοπο ifocus.gr. Διηγήματα του έχουν δημοσιευτεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά λογοτεχνίας monocleread.gr, tovivlio.net και hartismag.gr. Αγάπα τα μακρινά ταξίδια με την μοτοσυκλέτα, μελετά λογοτεχνία, ψυχολογία και βυζαντινή αρχαιολογία. Ασχολείται με το σχέδιο και την χαρακτική.