[Θρίαμβος χρόνου]
Φιλοσοφείς τρυφερότητα
χωρίς φιλοσοφία˙
στέργεις αιωνιότητα
μονάχα με το βλέμμα˙
είσαι μια ζωντανή βαθειά˙
σελίδα σώματος
π’ αστράφτει σε παρθενικότητα.
Ο χρόνος ειν’ ακόμη για σένα
θρίαμβος
και σου τον εύχομαι πάντα.
29.08.1984
[Σελ.7]
Ιθάκη δεν υπάρχει, Πηνελόπη,
και οι μνηστήρες είναι
μια δική σου μουσική˙
χωρίς οργανοπαίχτες.
13.07.1984
[Σελ.11]
[Παραίνεση]
Στη μικρούλα κι άγνωστη
φίλη μου Μαρία, την κόρη
του Σταύρου-
Να μη λυπάσαι που πέφτουν
τα φύλλα φθινόπωρο.
Η δική σου τρυφερότητα θαν τα φέρει
και πάλι στα δέντρα.
Δάκρυα μη χαλνάς˙ όλοι ανήκουμε
στην ανάσταση.
Νοέμβριος ‘86
[Σελ.21]
Νίκος Καρούζος - Θρίαμβος χρόνου – Απόπειρα, 1997