Λέξεις που τρέμουν,
καθώς ταλαντεύονται
στις άκρες των χειλιών .
Ανάσες που ομορφαίνουν
τη μελαγχολία του έρωτα.
Στις άκρες των χειλιών μας
σκοντάφτουν τα ανομολόγητα πάθη.
Ένα αεράκι που χαϊδεύει
τη σάρκα που περιφρονά
ακόμα και το θάνατο.
Χείλια ματωμένα
από τις δαγκωνιές του έρωτα,
οι άκρες τους κόκκινες
απ’ τα ακρωτηριασμένα
λόγια των παθών μας.
Αγγίζουμε τις άκρες των χειλιών
ρίγη ζωής που σπαταλήθηκαν
χωρίς κανένα δισταγμό,
στη διαδρομή μας
από το μηδέν έως το θάνατο.
Ο Δημήτρης Καρπέτης εργάζεται σε Δημ.Υπηρεσία από το 2000 και κατάγεται από την Ορμύλια Χαλκιδικής.Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική γραπτά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους, πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.