Χαϊδεύω με τα μάτια μου
το μπλε της θάλασσας,
το γαλάζιο τ’ ουρανού αναπνέω,
το πορφυρό του ήλιου ντύνομαι…
Ένωση μυσταγωγική
με την αρχέγονη λαχτάρα της ζωής.
Ας μην τελειώσει αυτή η έκσταση.
Τώρα που η ψυχή γεμίζει φως ιλαρό,
που ο νους αμέριμνος καλπάζει,
τώρα που ο χρόνος ζευγαρώνει με το άπειρο,
που οι αισθήσεις γεννούν απλότητα,
κράτα το χέρι μου σφιχτά.
Να κλείσουμε στις χούφτες μας
μια στάλα αθανασίας…
Η Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ. Φοιτά στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ. Πεζογραφήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους,περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις.